Ιάσονος 46Α (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Το σπιτακι το ξερετε ολοι. Η ωρα ηταν κοντα 6 το απογευμα. Η τσατσα ανακοινωνει 10ε απλο 15 ελευθερο στοματικο και κωλο. Και βγαινει το χοντρο μου γλυκισματα, χωρις δευτερη σκεψη εβγαλα το δεκαρικο. Η Μαρια μετριου αναστηματος χοντρη με βυζαρες και κωλαρα τουμπανο, μπουτια, κοιλια κλπ κλπ με κατι δικτυωτα περιεργα, εμενα ειναι του γουστου απολυτα. Στο δωματιο δεν εκανε τιποτα το ιδιαιτερο απλα ηταν πολυ ευχαριστη καθολου βιαστικη, αλλα μαλλον και λιγο κουρασμενη. Για τους λατρεις BBW σαν κι εμενα ειναι ονειρο. Σιγουρα θα ξαναπαω

ΑΠΕΡΓΊΑ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ


Κατόπιν διέλευσης ενδεχομένως άνω των 20 συναπτών ετών αποφάσισα παρασυρόμενος από ενδόμυχη παρότρυνση, η οποία δεν γνωρίζω από πού προήλθε ,άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, να επισκεφθώ κλασσικό οίκον ανοχής, κοινώς μπουρδέλο. Με διστακτικά βήματα και πλήρους αιδημοσύνης όδευσα στην Ιάσονος όπου παρατήρησα ενδελεχώς ένθεν κι ένθεν τα ρυπαρά και ετοιμόρροπα αιωνόβια παραγκοειδή κτίσματα. Ανερωτήθην ευλόγως αν οι συμπαθείς βαφείς «μπογιατζήδες» των πράσινων θυρών, αι οποίαι αποτελούν εις τα πλείονα τας τρέμουσας, τρίζουσας και σκούζουσας ανατριχιαστικά εισόδους, ενεπνεύσθησαν από γνωστόν κόμμα το οποίον κατάντησε, «αυτό αλλά και το έτερον φίλιο κόμμα” την Ελλάδα μας ένα πελώριο Μπουρδέλο.

Μπουρδέλο! Η λέξις προέρχεται από φράση στο βιβλίο του Βικτωρος Ουγκο ''Οι Αθλιοι''. Εντός του έργου γίνεται αναφορά για την Φαντίνα, πόρνη της οποίας την κόρη Τιτίκα θα υιοθετήσει ο ήρωας Γιάννης Αγιάννης, μετά τον θάνατό της .Η Φαντίνα έκανε πιάτσα όπως όλες τότε οι πόρνες, σουλατσάροντας στις όχθες του ποταμού Σηκουάνα. Στο αριστουργηματικό κείμενο γίνεται και μια ευρεία περιγραφή των κοριτσιών που περπατούσαν au bord de l'eau “Στις άκρες του ποταμού Σηκουάνα”
Tην ημέρα της ταφής του Bίκτωρος Ουγκώ τα πορνεία του Παρισιού σε ένδειξη τιμής και πένθους παρέμειναν κλειστά, τιμώντας τη μνήμη του μεγάλου αυτού συγγραφέα που τόσο είχε αγαπήσει τις πόρνες.

Μετά από πολλάς εισοεξόδους «Μπαινοέβγα», εις τα εν σειρά συνουσιαστήρια αποκρυπτόμενος, λόγω συστολής, όπισθεν Πακιστανών Αφγανών, άλλων αδιευκρίνιστων εθνικοτήτων και μερικών αυθεντικών Ελλήνων, εισήλθα εις την Ιάσονος 46Α όπου η εκεί ιέρεια της Αφροδίτης, ήτο μελανόχρωμον θήλυ με αρκετά ωραίο σώμα, μετρίου μεγέθους στήθη αλλά και μικρή πτώση εις την κοιλιακήν χώραν, ενδεχομένως από πρόσφατη γέννα.

-Only Greeks!!! Ανέκραξεν με περίσσια αυστηρότητα η ξανθιά τσατσά Ρωσοουκρανικής προέλευσης, θυμίζουσα αδίστακτον και άνευ οίκτου, πράκτορα της πανίσχυρης και αδυσώπητης πάλαι ποτέ GGB. Οι τρεις Πακιστανοί οι οποίοι είχον εισέλθει με γενετήσιον φούρια, η μπανιστηριτζηκήν διάθεσην δια να φαντασιωθούν εις εν αόρατον μέλλον την εταίραν και αυνανιζόμενοι να εκχέουν το Πακιστανικόν σπέρμα τους επί της Ελληνικής γης, εξ ετράπησαν πάραυτα εις άτακτον και ρίψασπιν φυγήν.

Αστραπιαία και ενστικτωδώς διήλθε από τον εγκέφαλό μου, κατά ένα μυστηριώδη και ανεξιχνίαστο τρόπο η σκέψις ότι θα έπρεπε τας συνοριακάς μας εισόδους να τας φρουρούν Ρωσοουκρανικομολδαβές τσατσάδες. Τα φυλάκια επίσης να επανδρώνουν και μερικές Ρουμάνες ιέρειες της Παφίτισσας θεάς, προς τέρψιν των ακριτών μας. Σας διαβεβαιώνω ότι ούτε Πακιστανικός κώνωψ δεν θα διερχόταν.

Κατέθεσα για μια ακόμη φορά τον οβολόν μου 15 ευρώ και εισήλθα εις το δώμα όπου και έμεινα άναυδος.
Βέβαια η πάνσοφος ρήση «Κάλλιον το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν» απευθύνεται σε συνετούς και φρόνιμους ανθρώπους αρεταί αι οποίαι αποδομούνται ανεπιστρεπτί ενώπιον εκπάγλου ωραιότητος θηλέων.
Και έμεινα άναυδος καθώς βρέθηκα σε ένα χώρο δύο επί τρία, με μίαν κλίνη η οποία καταλάμβανε το ευρύτερο του ελαχίστου χώρου. Οι τοίχοι πέτρινοι, ένας λουτήρας και δύο καρέκλες αποτελούσαν την συνολική διακόσμηση του απαράδεκτου κατ’ εμέ τουλάχιστον συνουσιαστηρίου.
Κατέβασα το παντελόνι και κοίταξα με θλίψη και βαρυτάτην οδύνη το πέος μου που είχε μαραζώσει και μαραθεί. Κάθισα πανικοβλημένος γυμνός στην άκρη του κρεβατιού, αναμένοντας την εταίρα βέβαιος για την ολοκληρωτική αποτυχία του εγχειρήματός μου, καθώς ο φαλλός μου ενθύμιζε τα μάλα Κορινθιακή σταφίδα.
Οίκτιρα τον εαυτό μου για το τι θέλω εγώ εδώ. Για ποίους λόγους βρέθηκα εδώ. Γιατί αποφάσισα στα καλά καθούμενα αυτή την αποφράδα μπουρντελότσαρκα. Εεε!! Γιατί??
Και ξάφνου εκεί που ευρισκόμουν σε καθεστώς μαύρων και ερεβωδών σκέψεων για την βεβαία αποτυχία της επερχόμενης συνουσίας, τον μικρό χώρο γέμισε η παρουσία της εταίρας, η οποία εισήλθε με γλυκό , θερμό χαμόγελο. Με κοίταξε και σίγουρα η μακρόχρονη πείρα της ειδοποίησε το ένστικτό της για την ψυχολογική μου κατάσταση.
Ξέσπασε σε γελάκια και ξάπλωσε δίπλα μου χαιδεύοντάς με απαλά στο στέρνο με
τα δάκτυλά της. Τα χείλη της αγκάλιασαν υγρά, με θερμή γλυκύτητα το ζαρωμένο πέος μου, που παραδόξως άρχισε να ζωντανεύει καθώς το αίμα κυλούσε με ζωή μέσα του. Είναι εκπληκτικό το πόσο γρήγορα απέκτησα μια αξιοπρεπή στύση.
Γύρισε στο πλάι και μου ψιθύρισε στο αυτί.
-Έλα βάλτον στον κώλο μου.
Γονάτισα στο κρεβάτι και καθώς είχε γυρίσει πλαγιαστά διείσδυσα βίαια σχεδόν στον πρωκτό της,
Η ενάτη του Μπετόβεν με όλα τα βιολιά της παιάνιζε θριαμβικά στα αυτιά μου. Χάθηκα σε έναν ανταριασμένο συννεφιασμένο ουρανό όπου βροντές βούιζαν με κροταλισμούς κλαγγές και υπόκωφο βόγκο στα αυτιά μου. Αστραφτερές λάμψεις με
τύφλωναν στιγμιαία καθώς το πέος μου παλινδρομούσε στην ζεστή οπή.
Για λίγα δευτερόλεπτα παρατήρησα με ενδιαφέρον τις συσπάσεις στο πρόσωπό της, τα ερμητικά κλειστά της μάτια και τα κύματα ηδονής έρχονταν ομόκεντροι κύκλοι που δημιουργούνται από μια πέτρα σε λίμνη, μικροί στην αρχή αλλά μεγαλώνοντας σε κάθε νέο αναγεννημένο κύκλο.
Προσπάθησα να συγκρατηθώ αλλά η ενάτη κορυφώθηκε σε κρεσέντο τα βιολιά διέχεαν τον γλυκό λαγαρό τους ήχο. Η εκσπερμάτωση ήλθε μαζί με τον μεγαλύτερο ομόκεντρο κύκλο, με την ισχυρότερη βοή και κλαγγή, με χρυσές εκρήξεις φωτός πάνω στην αστραφτερή επιφάνεια της λίμνης.
Αναστέναξα και αλύχτησα καθώς το ζεστό γεννεσιουργό υγρό κύλησε στο πέος καταλήγοντας με ορμή στην περικαβλίδα. Η σάρκα τρεμούλιασε και η λεκάνη συσπάστηκε με βιαιότητα.
Η ενάτη του Μπετόβεν έσβηνε με ταχύτατους ρυθμούς στα αυτιά μου και η απαστράπτουσα λίμνη χάθηκε από τα οράματα που γέμιζαν το είναι μου. Βρέθηκα χαμένος στο ρυπαρό και απαράδεκτο περιβάλλον του μεσαιωνικού δωματίου.
Χαμογελαστή πάντα η πρωθιέρεια της Αφροδίτης σηκώθηκε και μου έσκασε ένα φιλί στο μάγουλο.
Τζοάννα με λένε είπε σιγά πριν φύγει από το δωμάτιο.
Καθώς ντυνόμουν αρκετοί μπήκαν και βγήκαν στο Μπουρντέλο αλλά φαίνεται δεν έμεναν δια να καταθέσουν εις την τράπεζαν της απώλειας και άκουσα την τρομερή τσατσά να φωνάζει σε κάποιους.
Τι έγινε.??? ΕΕΕΕ???
Απεργία σπέρματος έχουμε σήμερα???