Ιάσονος 19Α (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Πέμπτη, ώρα 18:18
Στο ισόγειο μπουρδέλο υπηρεσία ήταν η μεσήλικη διοπτροφόρος αλλοδαπή, από τον όροφο της Κολωνού 30, που συνηθίζει να στήνεται μπροστά στην εξώπορτα και να εμποδίζει την έξοδο κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης.
«Γεια σας! Πάρα πάρα πολύ ωραία κοπελίτσα! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, ανεβαίνει και από πάνω, από κάτω...». «Γεια σου!», μου ευχήθηκε μια γυμνόστηθη νεαρή, με ίσιο καστανό μαλλί μέχρι την πλάτη χαμηλά, καλούτσικο πρόσωπο, μικρομεσαίο φυσικό στήθος, κανονικό σώμα με πιασιματάκια, μέτριο ανάστημα πάνω στις πορνογόβες.
«...πισωκολλητό, φιλάκια στα βυζάκια, ελεύθερα πιασίματα, όλες οι στάσεις, καυλιάρικο μουνάκι, 10 ευρώ!», συνέχισε η τσατσά μ' ένα πλατύστομο χαμόγελο, έτοιμη να μπλοκάρει όποιον προσπαθούσε ν' "αποδράσει".
«Αχ! Τέλεια, τέλεια παιδιά, είναι καυλίτσα η κοπελίτσα και σιγά σιγά στο δωμάτιο και καλό σεξ!...».
'Ηδη εμπόδιζε τη διαφυγή δύο συναγωνιστών, συνεπικουρούμενη από την κοπέλα.
«...και φιλάκια ηδώ (λαιμό)... ηδώ (μάγουλα)... ηδώ (αυτιά)... ηδώ (μέτωπο)...και αγκαλίτσα! Τι είναι 10 ευρώ; 'Ενα κουκλάκι! Μπέστε μέσα να περάστε υπέροχα! Υπέροχα να περάστε!».
Τελικά κατάφερα να "δραπετεύσω" μουρμουρίζοντας ένα «ευχαριστώ».
Επέστρεψα ύστερα από λίγο. Το ψηστήρι συνεχιζόταν σε άλλους συναγωνιστές.
«Ντέκα ευρώ... δέκα ευρώ να περάσεις σούπερ εδώ!». «Λοιπόν, ανεβαίνεις από πάνω...». Ο συναγωνιστής στράφηκε στη νεαρή πόρνη θέλοντας να επιβεβαιώσει το πρόγραμμα... «Λέω καλός ανθρωπος είσαι, όμως δεν καταλαβαίνεις!... 'Ελα μπες!», αντέδρασε η υπηρεσία. Εκείνη την ώρα έκανα την εμφάνισή μου εγώ με το δεκάρικο στο χέρι. «Ελάτε!», μου είπε αμέσως και παίρνοντας τα χρήματα μου έδειξε το ικανοποιητικό δωμάτιο του διαδρόμου. Η κοπέλα ήρθε ύστερα από λίγα λεπτά.
«Εντάξει είσαι;», ενδιαφέρθηκε να μάθει. «Πώς σε λένε;», ρώτησα αφού πρώτα της έγνεψα καταφατικά.
«Με λένε Βαλέρια!». «Βαλέρια ε;». «Μ-μ (καταφατικό), είμαι από την Αλβανία!». Στη συνέχεια ετοίμασε το προφυλακτικό. Η στάση που πήρε, πριν ξεκινήσει την πίπα, έφερε τον κώλο της στο πλάι της κεφαλής μου, ενώ ταυτόχρονα μου έκανε γνωστό: «Πιάσε με όσο θέλεις!». 'Αρχισε να πιπώνει –δυνατά. «Σλουρπ σλουρπ σλουρπ!». Της ζήτησα να το κάνει πιο μαλακά. Συμμορφώθηκε. Κάποια στιγμή πρότεινα να ξεκινήσουμε το φίκι φίκι. «Βαλέρια!...». «Μμμ;...». «Να ξεκινήσουμε με πισωκολλητό;». «Να σου κάνω τσιμπουκάκι λίγο ακόμα;», αντιπρότεινε. «Για κάνε λίγο...», συμφώνησα. Είχε δίκιο, δεν ήμουν αρκετά σκληρός... Η πίπα συνεχίστηκε με μένα στα γόνατα κι εκείνη σκυμμένη μπροστά μου. Μετά από λίγο τη σταμάτησα και φέρνοντάς την απέναντί μου (κι οι δυο ήμασταν τώρα στα γόνατα) τη φίλησα-έγλειψα στον λαιμό, ενώ φίλησα-έγλειψα-ρούφηξα τις θηλές και τα βυζιά της, θωπεύοντας παράλληλα τον κώλο της. «Εσύ, εδώ (λαιμό, θηλές), φιλάς καθόλου;», ρώτησα μιας και δεν την έβλεπα να κάνει κίνηση... «Μ-μ (αρνητικό), δεν μπορώ...», αρνήθηκε ευγενικά.
Ξεκίνησα το γαμήσι πισωκολλητά γονατιστά, νιώθοντας ικανοποιητικά την πρόστριψη, ενώ όταν κουράστηκα της ζήτησα να ξαπλώσω ανάσκελα και να έρθει εκείνη από πάνω. Το έκανε πρόθυμα και βγάζοντας τις γόβες της πραγματοποίησε βαθύ κάθισμα παίρνοντας μέσα της την ψωλή μου. Εντωμεταξύ τα δάχτυλά μου είχαν γεμίσει λιπαντική γέλη και λίγο πριν ξεκινήσουν τ' ανεβοκατεβάσματα έψαχνα να βρω κάπου να τα σκουπίσω. «Κρέμα μου είναι, βάλτα στο σώμα μου!», μου είπε. «Τι;». «Κρέμα μου είναι...», επέμεινε, αλλά δεν μου πήγαινε να σκουπιστώ πάνω της, οπότε... Αααχ, η μέση μου!... Τεντώθηκα μέχρι να φτάσω το κωλόχαρτο στην άκρη του κρεβατιού. Ανεβοκατέβηκε κάμποσες φορά μέχρι να εκσπερματώσω.
«Δούλευες και πουθενά αλλού, εκτός από δω;», θέλησα να μάθω καθώς ετοιμαζόμασταν, μιας και κάτι μου θύμιζε. «Ναι, Καλλέργη 33». «Αλλού;». «'Οχι, πουθενά αλλού!». «Καλλέργη 33... Πρωί, απόγευμα;». «'Εξι το πρωί με δώδεκα μεσημέρι. 'Εκατσα εφτά μήνες εκεί. 'Εφυγα και ήρθα εδώ. Απόγευμα τώρα!».
'Ηταν η Βαλέρια, η αδελφή της Ιωάννας η οποία δουλεύει Καλλέργη 33.

Η αλήθεια είναι ότι ήμουνα πολύ καυλωμένος τη συγκεκριμένη μέρα και ήμουνα εύκολο θύμα σε όποια θα με καυλάντιζε σοβαρά.
Έτσι έγινε με τη Βαλέρια.
Καστανή, μέτριο σώμα, προμίλφ,Ρουμάνα αλλά καλά ελληνικά.
Στο σαλόνι μου την έπεσε πολύ.
Κανονικά δεν τσιμπάω αλλά είχα να γαμήσω βδομάδες.
Την είδα και μέσα στα γέλια και την τρελή χαρά και λέω άντε,πόσο χάλια να είναι;

Στο δωμάτιο γδύνεται κανονικά,αρχίζει μια καλούτσικη πίπα που μου αφήνει την εντύπωση ότι προσπαθεί να σε τελειώσει κιόλας.
Αφού δεν τα κατάφερε, τη γυρνάω σε ιεραποστολικό(βάζει λίγη κρέμα κλασικά).
Έχει όμορφο τρυφερό βλέμμα παρότι δεν είναι πάρα πολύ όμορφη.
Με αρπάζει σφιχτά αγκαλιά, την πλησιάζω και της ρίχνω μερικά πεταχτά φιλιά.
Α, μου λέει,«εγώ δεν κάνω φιλιά». Καλά της λέω.
Αλλά συνεχίζω κάπως και μου λέει «έλα σταμάτα»,με ναζιάρικο ύφος,όχι με νεύρα.
Καλά της λέω,«μην τσακωθείτε και με τον άνδρα σου για μένα…».
Γελάει και συνεχίζουμε σε σφικτές αγκαλιές με φιλιά στο λαιμό πια από μένα.

Έχει πολύ ωραίο απαλό δέρμα και είναι καθαρή.(της το είπα)
Δεν άργησα να τελειώσω (ήμουνα φορτωμένος)οπότε και πιάσαμε 2-3 λεπτά την κουβέντα.
Με φίλησε σταυρωτά (ξώφαλτσα στο στόμα πάλι)και με συμβούλεψε να μην παντρευτώ ποτέ…(τα συμπεράσματα δικά σας)

Όπως γράφω και στον τίτλο,οκ γλυκιά κοπέλα, καλή για παρέα, αλλά από σεξ λίγα πράματα…

...τα στερητικά , με χτύπησαν με παράξενες φοβίες και μ'έπιασε ένας παράξενος πανικός.
στο δρόμο ένα πρεζάκι πεσμένο κάτω εξώπορτα μιας πολυκατοικίας με ένα ξυράφι έκοβε μια άσπρη σκονη...
...αντίκρυσα ένα λυγερόκορμο ξανθό με κάπως ξινό χαμόγελο , ο τσάτσος διέγνωσε ότι είμαι "εύκολο θήραμα" και έτσι θήρεψε ένα ρόζ χαρτάκι απο την τσέπη μου, και σα να μην έφτανε αυτό , μες την τσατσιά του και την πουστιά του , με παρότρυνε να του δώσω γρηγορότερα το ρόζ για να θηρέψει και κανάν άλλο χάνο απο μια παρέα στο σαλόνι ,πρίν εξαφανιστούν απο το τσαρδί ...
...λίγες φευγαλεες χειλεο τραχηλικές επαφές εκατέρωθεν , λίγες θωπείες των μαστογλουτιαίων ισχνών καμπυλοτήτων της και το πέος ήταν έτοιμο προς πεολειχία...
...κάθησα ύπτια αναστέναζα κοιτώντας το ταβάνι,με τις παλάμες μου στο πίσω μέρος του κεφαλιού , αισθανόμουνα τις ανιούσες αισθητικές οδούς να ερεθίζουν το λιμβικό μου ενώ η κοπέλα μου στοματομάλασε το πέος μου...
...πρώτη στάση , η "απο πάνω μου" , η πύελός της βίαια παλλόταν κατακόρυφα επι του πέους μου δινοντάς μου τη δυνατότητα να θαυμάζω την υπέροχη σιλουέτα της...
...δεύτερη στάση η "κυνική" μέχρι τα υγρά να εκχυθούν στο πλαστικό.
...το άλγος που με οδήγησε μετάξι κάπως υφέθηκε ξεπλένοντας απ'τη μνήμη μου επώδυνες παραστάσεις και πληροφορίες...
καθόμουν στη μπάρα ρουφώντας το καφεϊνικό υγρό μου , κοιτώντας αδιάφορα απ'τη τζαμαρία έναν "καρνάβαλο" να προσπαθεί να καλυφθεί απ'τη βροχή παλεύοντας ν'ανοίξει την ομπρέλα "της"...

Τρίτη, ώρα 18:15 (όροφος)
«Γεια σας παιδιά! Η κοπέλα είναι, η κοπέλα έχει: μουνάκι, τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, ελεύθερο στοματικό, όλες οι στάσεις στο δωμάτιο! 'Ελα Σουζάνα!». Ο υπηρέτης εμφανίστηκε αμέσως και κάλεσε την πόρνη δις. «Σουζάνα!».
Η περί ης ο λόγος ήταν μια 23άχρονη χοντροποδαρού Βουλγάρα, με ίσιο ξανθό μαλλί μέχρι την πλάτη, μέτριο φιλήδονο πρόσωπο, μικρό προς μεσαίο στήθος, κοιλίτσα, αφράτο ποπό. Εμφανίστηκε γυμνόστηθη. «Γεια σας!».
«Η κοπελάρα μου παιδιά», είπε με "καμάρι" ο τσάτσος, συνεχίζοντας: «περάστε και δεν θα το μετανιώστε, τώρα ήρθε η κοπέλα, είναι φρέσκια, ελάτε να περάστε, δέκα ευρώ μόνο!».
Ο μοναδικός απ' την ομήγυρη που εκδήλωσα ενδιαφέρον ήμουν εγώ. Μου έδειξε το δωμάτιο που είχα συνευρεθεί με την Τζένη την προηγούμενη βδομάδα μιας και «είναι καλύτερα εδώ». Του έδειξα το απέναντι, μιας και ήθελα κάτι καινούργιο... «'Οπου θέλετε, όπου θέλετε!», συμφώνησε.
Η ανακαινισμένη κάμαρα ήταν ικανοποιητική, αλλά μέσα επικρατούσε ψυχρούλα αφού το κλιματιστικό δεν λειτουργούσε.
Η πόρνη δεν άργησε ν' ανοίξει την πόρτα. «Γεια σου μωρό μου!». Αμέσως έβγαλε την κιλότα, μένοντας τσίτσιδη και γονατίζοντας πλάι μου εφάρμοσε το ελαστικό στο πεσμένο μόριό μου (προηγουμένως της είχα κάνει γνωστό πως δεν επιθυμούσα γυμνό στοματικό). 'Επειτα πήρε να ρουφάει. Της ρούφηξα και του λόγου μου κομματάκι τα βυζιά, μιας και προκαταρκτικά από μέρους της δεν έπαιζαν, της χάιδεψα τα μαλλιά, την κωλάρα, της έβαλα λίγο δαχτυλάκι.
Στο πισωκολλητο γονατιστό ακούμπησε την κορυφή τής κεφαλής της στο σεντόνι, βλέποντάς μας απ' τον πλαϊνό καθρέφτη και τη σήκωσε μόνο όταν δυνάμωσαν οι γαμικές ωθήσεις. «ΠΛΑΦ ΠΛΑΦ ΠΛΑΦ!», ακούγονταν οι επαφές. Τη γάμησα και λίγο ιεραποστολικά. Αλλά μετά της ζήτησα να ξαναπέσει στα τέσσερα. 'Ενιωθα πως δύσκολα θα ολοκλήρωνα. 'Οταν δε άρχισε και ο υπηρέτης να καλεί... σήμανα τη λήξη.
«Δεν φταίω εγώ μωρό μου!», απολογήθηκε η Σουζάνα.
«"Δεν φταις εσύ, η φαντασία μου τα φταίει, που σ' έπλασε όπως ήθελε αυτή..."», σκέφτηκα.

Τετάρτη, ώρα 19:15
Στο σαλόνι του πρόσφατα αυτού ανακαινισμένου οροφομπουρδέλου ήμουν μόνος. Ο υπηρέτης με τη θηλυπρεπή φωνή, τον είχα πετύχει και στο Καλλέργη 33, ήρθε αμέσως. «Γεια σας κύριε! Κοπέλα είναι! (Πάλι καλά!...) Κοπέλα έχει: μουνάκι, τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, όλες οι στάσεις στο δωμάτιο, δεν βιάζεται, θα περάσεις υπέροχα!... 'Ελα Τζένη!».
«Τακ-τουκ τακ-τουκ τακ-τουκ!...», ακούστηκαν τα τακούνια πάνω στο ξύλινο πάτωμα και μια αψηλή νεαρή ξανθιά, με το ίσιο μαλλί της να φτάνει μέχρι σχεδόν τη μέση της, καλό πρόσωπο, μαστίδια, ομορφοσχηματισμένη σωματάρα με ωραία κωλάρα και χυτές ποδάρες, έκανε την εμφάνισή της. «Γεια σου!».
«Η κοπέλα μου κύριε! Πολύ ωραία, θα περάσεις όμορφα! Σιγά σιγά!», υποσχέθηκε ο τσάτσος γι' άλλη μια φορά.
Του έδωσα το δεκάρικο και κίνησα προς το ένα απ' τα δύο δωμάτια του σαλονιού.
«Περίμενε μην μπεις στο δωμάτιο, ν' ανάψω το ερ κοντίσιον!».
Περιμένοντας, απ' το σαλόνι όπου βρισκόμουν, έριξα μια ματιά στις άλλες δυο επίσης επιμελημένες κάμαρες. Εκείνη του διαδρόμου μου φάνηκε καλύτερη.
«Να μπω εδώ;», τον ρώτησα όταν επέστρεψε.
«Δεν έχει ερ κοντίσιον εκεί, θα πεθάνεις απ' το κρύο, μπες εδώ!», με προειδοποίησε.
«Γεια σου αγάπη, τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει η πόρνη, με τη λεπτή φωνή της, μπαίνοντας.
Μένοντας ολόγυμνη γονάτισε πλάι μου κι ετοίμασε την καπότα.
«Από πού είσαι Τζένη;», ρώτησα χουφτώνοντας το κωλομέρι της. «Ρουμάνα». «Εγώ 'Ελληνας», είπα χαϊδεύοντάς την στην πλάτη. «Το ξέρω!». «Το ξέρεις, από πού το ξέρεις;». «Αφού φαίνεσαι!».
'Αρχισε την πίπα. «Σλουρπ σλουρπ σλουρπ». Το πουλί μου μάκραινε και λέπταινε με κάθε ρούφηγμά της. «Αχ, σιγά!... Πιο μαλακά», διαμαρτυρήθηκα κάποια στιγμή όταν ένιωσα τα δόντια της επώδυνα πάνω στο καυλί μου. Συμμορφώθηκε. «Και λίγο το χεράκι σου, άμα θέλεις...», πρόσθεσα, μιας κι ο αγώνας της μου πίεζε τον βουβώνα.
Της ζήτησα να πάρει θέση στα τέσσερα. Το έκανε χωρίς να βγάλει τα πορνοπάπουτσα. Η κωλάρα και το τρίμπαλ τής μέσης της απλώθηκαν μπροστά μου, ενώ το αιδοίο μισάνοιξε έτοιμο να υποδεχτεί τον φαλλό μου. Κρατώντας την απ' τις λαγόνες "έσπρωξα" κάμποσες φορές. «Πλαφ πλαφ πλαφ!».
Στη συνέχεια της είπα να ξαπλώσει ανάσκελα. Το έκανε ενώ καπακώνοντάς την έγλειψα κομματάκι τις ρώγες της. Σκλήρυναν. 'Αρχισα να γαμάω, με τις ποδάρες της να στηρίζονται στ' αγύμναστα μπράτσα μου και το πρόσωπό μου ν' απέχει λίγα εκατοστά απ' το θαμπό δικό της (καταραμένη πρεσβυωπία!). 'Εχυσα μετά από λίγο.
«Δούλευες και πουθενά αλλού;», τη ρώτησα λίγο πριν φύγει –κάτι μου θύμιζε. «Φυλής. «Φυλής πού;». «Εξήντα επτά». «Α, ήταν η...», προσπάθησα να θυμηθώ –την ήξερα!... «Μήπως δούλεψες και στο 200;». «Ναι». «Μάλιστα... στη Φυλής σαν Τζένη ήσουν;». «Ναι, Τζανίνα». «Α, μπράβο, Τζανίνα!», είπα από μέσα μου. Τη θυμήθηκα τελικά!
«Και πώς ήρθες εδώ;». «Ε, δεν είχε δουλεια, τι να κάνω;». «Εδώ έχει δουλειά;». «Ε, έτσι κι έτσι». «Μάλιστα». «Γεια σου, ευχαριστώ», είπε ανοίγοντας την πόρτα.
«Η κοπέλα είναι! Μουνάκι, τσιμπουκάκι...»

Είπα να την δοκιμάσω, πιτσιρίκα είναι δεν είχε και κάτι καλύτερο (σκεφτόμουν την Κορίνα στο Κ23 αλλά προτίμησα την δοκιμή). Μελαχρινή προς καστανή , γύρω στο 1,60 ωραίο τσουπωτό κωλαράκι και στηθάκια που ξεχειλίζαν μέσα από το σουτιέν μαρτυρώντας ότι δεν στέκονται αγέροχα αλλά χαμηλοβλέπουν. Τελικά χαμηλοβλέπουν πολύ πολύ για την ηλικία της.
Μπήκε ρώτησε αν μιλάω αγγλικά, δεν μιλάει ελληνικά λέει αλλά καταλαβαίνει. Γδύθηκε και ξεκίνησε μαλακία και εγώ χούφτωμα. Μετά έβαλε το λάστιχο και άρχισε πίπα αργή και απαλή - όπως μου αρέσει.
Ανέβηκε από πάνω όπου ίππευσε άχαρα, έπαιξα και τόλμησα να φιλήσω στήθη, ίππευσε και άλλο πάνω μου τριβόμενη, την γύρισα στα 4 όπου στήθηκε πολύ καλά αλλά δεν είχα καλή αίσθηση εγώ με χάλασε όμως δυσάρεστη υποψία οσμής κώλου και 1-2 σπυριά οπότε την γύρισα ιεραποστολικό και τελείωσα εκεί παρά το ότι δεν άνοιγε εντελώς τα πόδια της.
Ξεχάστηκε ήδη ...............

Τρίτη, ώρα 7:34 το πρωί.
Στο νούμερο 19 της Ιάσονος το ισόγειο μπουρδέλο δεν λειτουργούσε, στο οροφοπορνείο όμως το φανάρι ήταν "κόκκινο". Καθώς ανέβαινα τη σκάλα, ήχοι από τσιφτετέλια έφταναν στ' αυτιά μου. Περνώντας την εξώπορτα, μπαίνοντας στον υποφωτισμένο διάδρομο και από 'κει στο σκοτεινό σαλόνι συνειδητοποιούσα την ξενική προέλευσή τους.
Ενας νέος στην ηλικία, μελαχρινός υπηρέτης, με φαλάκρα και κάποια τατουάζ πλησίασε, ενώ αφού με καλημέρισε ξεκίνησε να λέει...
– Η κοπέλα κάνει τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό με 10 ευρώ! Είναι πολύ καλή στο δωμάτιο, θα περάσετε ωραία μαζί της, είναι πολύ καλή!
Απ' το βάθος του μακριού διαδρόμου διέκρινα μία σγουρομακρυμαλλούσα μελαχρινή, με το μαύρο μαλλί να φτάνει χαμηλά στην πλάτη, η οποία με ταχύ βηματισμό μας προσέγγιζε. Ηταν νεαρή, μέτριου αναστήματος, με γλυκό πρόσωπο, μικρό στήθος, κάπως φαδιά λεκάνη, καλοθρεμμένα (όχι αντιαισθητικά χοντρά) πόδια και φορούσε ψηλοτάκουνα παπούτσια.
– Γεια σας, με χαιρέτησε και αμέσως μετά με ρώτησε: Τι έγινε;
– Καλά, εσύ;
Η φυσιογνωμία της μου ήταν οικεία. Κάπου εκεί τριγύρω έπρεπε να την είχα ξαναδεί. Εβγαλα να πληρώσω, γιατί εντωμεταξύ είχα αποφασίσει πως θα περνούσα μαζί της, αλλά πριν προλάβω να λύσω την απορία μου εκείνη είχε αποχωρήσει.
– Πώς τη λένε; ρώτησα τον τσάτσο δίνοντάς του το χαρτονόμισμα.
– Αννα!
Πήγα να μπω στο ένα απ' τα δύο δωμάτια που γειτνίαζαν με τον χώρο αναμονής-επίδειξης, αλλά ο υπηρέτης με σταμάτησε για να μου προτείνει το άλλο, επειδή εκεί ήταν «πιο καθαρά!» όπως είπε.
Λίγο αργότερα στεκόμουν ολόγυμνος μπροστά απ' τον νιπτήρα του μικρού δωματίου με τους κόκκινους τοίχους, πλένοντας τα χέρια μου, όταν άκουσα τα τακούνια της Αννας να πλησιάζουν. Αμέσως μετά η πόρτα άνοιξε!
– Γεια σου! τη χαιρέτησα κοιτάζοντάς την πάνω απ' τον ώμο μου συνεχίζοντας το πλύσιμο.
– Γεια σου αγάπη μου, γεια σου!
– Καλά είσαι; ενδιαφέρθηκα να μάθω, στρέφοντας τώρα το κεφάλι πάλι μπροστά, ενώ με το χέρι μου ξετύλιγα λίγο κωλόχαρτο για να σκουπιστώ.
– Καλά καλά!
Πετώντας το υγρό χαρτί στο καλαθάκι των απορριμμάτων γύρισα και πλησιάζοντας στο κρεβάτι, όπου εκείνη είχε ήδη καθίσει φορώντας ακόμα το μπικίνι της, ρώτησα...
– Η Αννούλα, ε;
– Ναιαιαι! απάντησε χαμογελώντας.
– Πού σ' έβλεπα εγώ, στο Λεωνίδου είκοσιιι...«Κοίτα που κόλλησα τώρα!»
– Οκτώ! συμπλήρωσε εκείνη.
– Ναι! Εκεί δεν ήσουνα;
– Οχι.
– Πού σ' έβλεπα τότε; την ξαναρώτησα. Ημουν σίγουρος ότι εκεί την είχα δει!
– Δεν ξέρω.
– Κάπου σ' έβλεπα εσένα! είπα χωρίς να επιμείνω για τον συγκεκριμένο οίκο, αφού είχε αρνηθεί ότι δούλεψε εκεί.
– Οχι, δεν ξέρω...Εγώ δουλεύω στο 19, έξι μέχρι έξι.
– Δεκαεννιά πού, στο πάνω ή στο κάτω;
– Στο πάνω!
– Κάτσε, εδώ πού είμαστε τώρα;...Α, είμαστε στο πάνω!
– Ναιαιαι, χε χε!...
Kαλά, και ακόμα ήταν πρωί με δροσιά!...Πού να έφτανε το μεσημέρι με τις υψηλές θεροκρασίες, χα χα χα!...Τέλος πάντων.
Ηδη είχα καθίσει δίπλα της χαϊδεύοντάς την στα μπούτια όταν συνειδητοποίησα πως δεν είχε ακόμα βγάλει τον στηθόδεσμο, οπότε τη ρώτησα...
– To βυζάκι σου μπορώ να το γλείψω λίγο;
– Μπορείς! είπε με χαμόγελο και λύνοντας από πίσω το σουτιέν το αφαίρεσε. Τότε το μάτι μου "έπεσε" στη μικρή δερματοστιξία πάνω απ' τον αριστερό μαστό της.
– Α, μπράβο! Εσύ είσαι! Τώρα σε γνώρισα απ' το ταττού! Σίγουρα δεν δούλευες στη Λεωνίδου στον όροφο;
– Τσου!
Καλάαα!...
Οι ρώγες της χάθηκαν εναλλάξ μέσα στο στόμα μου και η φιλήδονη γλώσσα μου ανέλαβε να τις σκληρύνει και να τις μεγαλώσει. Παράλληλα με το δεξί μου χέρι τη χάιδευα ψηλά, ανάμεσα στους μηρούς! Ελα όμως που εμένα μ' έτρωγε" να μάθω πού (στην ευχή!) την είχα ξαναδεί;...Οπότε διακόπτοντας το γλείψιμο, της έκανα μία καινούρια ερώτηση...
– Ρουμάνα είσαι;
– Μπουλγκάρα.
– Εσύ είσαι! Λεωνίδου 28 στον όροφο δούλευες! δήλωσα αυθόρμητα.
– Οχι! αρνήθηκε ήρεμα για πολλοστή φορά.
– Εντάξει, μπορεί να κάνω και λάθος! Συγκατένευσα, αλλά τώρα ήμουν σχεδόν σίγουρος πως ήταν εκείνη! 'Οχι πως είχε καμιά σημασία, αλλά ξέρετε πώς είναι όταν "κολλάς" με κάτι!
Πάντως μετά την "ασχολία" μου με τα στηθάκια της, τις θωπείες μου στο εσωτερικό των μηρών της και κάποια δικά της χάδια σε μένα, μου είχε ψιλοσηκωθεί, οπότε όπως ήταν φυσικό, ξετύλιξε την καπότα κατά μήκος της ημικαυλωμένης πούτσας, αρχίζοντας μια τυπική πίπα (μονότονη, λίγο υγρή, σχετικά βαθιά) κατά τη διάρκεια της οποίας έκανα άλλη μια ερώτηση...
– Βουλγάρικα είναι αυτά τα τραγούδια;
Τα τσιφτετέλια συνεχίζονταν!
– Μμμ; έκανε με απορία διακόπτοντας το τσιμπούκι.
– Λέω, βουλγάρικα είναι τα τραγούδια;
– Ναι...και λίγο ρουμάνικα έχει! Εχουμε απ' όλα!
Μου έκανε πίπα για λίγο ακόμα, μέχρι που της ζήτησα να σταθεί στα τέσσερα.
– Ετσι; ρώτησε καθώς έπαιρνε τη στάση.
– Ετσι! συμφώνησα γονατίζοντας πίσω της.
– Ναι...Α! Περίμενε να βγάλω...
Την κιλότα της! Ακόμα δεν είχε "απαλλαγεί" απ' την κιλότα της! Τέλος πάντων ξεβρακώθηκε γρήγορα, αλλά στη συνέχεια ξάπλωσε μπρούμυτα!...
– Οχι, σήκω, σήκω! Χα χα...Πιο μπροστά...Αυτό είναι! Της είπα μιας και δεν επιθυμούσα πισωκωλομπρούμυτο. Τουλάχιστον όχι γι' αρχή!
Τώρα ήταν εντάξει, με την κωλάρα της να "βλέπει" στο ταβάνι και το σκουρόχρωμο μουνί της να εμφανίζεται ανάμεσα απ' τα σε απαγωγή μπούτια της, ήταν έτοιμη να γαμηθεί!
– Ωραίο κώλο και πολύ μαύρο μουνί έχεις! παρατήρησα ρίχνοντάς της μερικές ήπιες ξυλιές στα καπούλια, ενώ στη συνέχεια γραπώνοντάς την απ' τη στενή της μέση έμπηξα την καυλωμένη ψωλή μου στη λιπασμένη μουνάρα της για ν' αρχίσω τη γάμευση, που σ' εκείνη τη στάση διήρκεσε αρκετά, "μπαινοβγαίνοντας" πότε αργά και πότε γρήγορα, πότε σιωπηλά και πότε λαγνοβογγώντας, πότε κρατώντας με τα δυο μου χέρια σφιχτά τη μέση της και πότε μόνο με το ένα, ενώ το άλλο το χρησιμοποιούσα για να τη χτυπάω (μαλακά) στα κωλομέρια, και αυτό συνεχίστηκε μέχρι που πόνεσαν τα γόνατά μου! 'Ηταν τότε που της είπα να ξαπλώσω εγώ ανάσκελα και 'κείνη να κάτσει πάνω μου ιππαστί. Πράγμα που έγινε και κρατώντας την απ' τα καπούλια, έπειτα από άλλες παλινδρομήσεις, έχυσα!
– Πόσων χρονών είσαι; τη ρώτησα αμέσως μετά την εκσπερμάτωση, λίγο πριν ξεκαβαλήσει.
– 23.
Ααχ, «να 'σαν τα νιάτα δυο φορές»!...
Λοιπόν, συνοψίζοντας ως συνήθως τη συνεύρεση, δεν ξέρω εάν τελικά η Αννούλα ήταν εκείνη η 'Αννα που συναντούσα στον όροφο της οδού Λεωνίδου 28, αλλά ξέρω πως αυτή η ευπαρουσίαστη, χαμηλών τόνων κοπέλα, δεν μου έκανε προκαταρκτικά, μου πήρε μια μέτρια πίπα, ουσιαστικά δεν συμμετείχε στο γαμήσι, αλλά από την άλλη, απάντησε σε μια ντουζίνα ερωτήσεις που τις έκανα χωρίς να δυσανασχετήσει, με άφησε να τη γαμίσω χωρίς «μη» και «δεν» –και η αλήθεια είναι ότι ευχαριστήθηκα!– και τέλος όλη η ιστορία μου στοίχισε 10 ευρώ!
Τώρα εάν θα την ξαναπληρώσω;...Το πιο πιθανό!

Η προχθεσινοπρωινή τσάρκα μου πλησίαζε προς το τελος όταν ανέβαινα τη σκάλα του ενός απ' τα 3 οροφομπουρδέλα που βρίσκονται μετά "τα ρώσικα" της Ιάσονος.
Στο σκοτεινό σαλόνι κανείς. Κάθισα σ' ένα απ' τα παγκάκια και την επόμενη στιγμή μία γνώριμη, διαπεραστική, γυναικεία φωνή, που ακούστηκε απ' το βάθος του διαδρόμου, πίσω απ' τις πτυχωτές εμπριμέ κουρτίνες, μου έκανε γνωστό, αποκαλώντας με "αγάπη της", πως έπρεπε να περιμένω λίγο γιατί η κοπέλα ήταν στο δωμάτιο.
Το επόμενο λεπτό η χοντρή, μεσήλικη, αθιγγανίδα υπηρέτρια βρισκόταν μπροστά μου και μ' ενημέρωνε, αποκαλώντας με "μωρό της" εκείνη τη φορά, πως το κορίτσι που θα έβλεπα δούλευε το τσιμπουκάκι, το μουνάκι, το πισωκολλητό γονατιστό, τα ελεύθερα πιασίματα και το 69, χωρίς βιασύνη για 10 ευρώ, πως ήταν τέλεια και πως έκανε ωραίο κρεβάτι. Επρεπε μόνο να περιμένω να βγεί «από το παλικαράκι», όπως είπε χαρακτηριστικά, για να τη δω.
Τελικά δεν υπήρξε καμία αναμονή, γιατί τα επόμενα δευτερόλεπτα από μία πόρτα παρουσιάστηκε μία νεαρή, με ίσιο καστανό μαλλί μέχρι την πλάτη της ψηλά, καλογραμμένο πρόσωπο με ανάγλυφα χείλη, μεσαίο στήθος που το υποστήριζε ένας στηθόδεσμος, κανονικό ανάστημα, αδύνατο σώμα, "χωρίς" κώλο, με λεπτά πόδια, η οποία αφού με χαιρέτησε, στάθηκε για λίγο μπροστά μου και στη συνέχεια αποχώρησε, με τη μελαχρινή τσατσά να υπόσχεται πως θα περνούσα πάρα πολύ ωραία, δεν θα το μετάνιωνα και πως θα γινόμουν πελάτης.
Μωρέ μπράβο σιγουριά!
Από εκείνη ζήτησα μόνο να μάθω πως ήταν τ' όνομα της κοπέλας (Μόνικα) και το 10ρικο άλλαξε χέρια. Πλέον δεν τ' όριζα εγώ...
Πέρασα στο ένα απ' τα δύο δωμάτια που γειτόνευαν με τον χώρο υποδοχής. Το οποίο ήταν σκοτεινό, ευρύχωρο, με ξύλινο πάτωμα και έναν κίονα για κομοδίνο.
Ξάπλωσα. Το "γυάλινο" κρεβάτι έτριξε κάτω απ' το βάρος μου. Ηταν η ώρα της αναμονής. Ευτυχώς, σύντομα άκουσα τα τακούνια της πάνω στο παρκέ. Η πόρτα άνοιξε και εκείνη απλώς μου χαμογέλασε. Σηκώθηκα στα γόνατα περιμένοντας να ετοιμαστεί (να βγάλει τα πορνοπέδιλα και το μπικίνι της).
Τη ρώτησα, στα ελληνικά, εάν μιλάει ελληνικά και μου απάντησε: «ούχι», τη ρώτησα, στ' αγγλικά, εάν μιλάει αγγλικά και κούνησε αρνητικά το κεφάλι, τη ρώτησα, συνεχίζοντας σ' αγγλικά, ποια γλώσσα (επιτέλους!) μιλάει και μου απάντησε: «Ιταλυ», της έκανα γνωστό πως εγώ δεν μιλούσα ιταλικά και γέλασε σιγανά, ενώ μετά από λίγο, μου αποκάλυψε πως ήταν Αλβανίδα.
Ολόγυμνη γονάτισε απέναντί μου αφήνοντάς με να γευτώ τους μαλακούς, κρεμαστούς μαστούς της, να "μετρήσω" τους σπονδύλους της και να χουφτώσω τον ανύπαρκτο κώλο της.
Με δική της πρωτοβουλία γεύτηκε και 'κείνη τις θηλές μου, αλλά και έγλειψε-φίλησε τη βάση του λαιμού, όπως και τους λοβούς των αυτιών μου, χαΪδεύοντας ταυτόχρονα τ' αρχίδια μαζί με το καυλί μου.
Η στύση ήταν γεγονός και το βάλσιμο της καπότας, ωσάν κάλτσα, φυσικό επακόλουθο. Με πίπωσε ικανοποιητικά (αργά, βαθιά, πασπατεύοντάς μου τ' αρχίδια), βγάζοντας απ' το στόμα της, καθ' όλη τη διάρκεια, ένα συνεχόμενο, χαμηλής έντασης «μμμ» και την πήδηξα ιεραποστολικά (μόνο), όπου έχοντας περάσει τα χέρια μου κάτω απ' την πλάτη της και κρατώντας την απ' τους ώμους, με τα πόδια της να ίπτανται δεξιά και αριστερά και το μούτρο της πλάι στο δικό μου, έδινα πόνο (με την έννοια της σεξουαλικής ανακούφισης) μέχρι που κένωσα (με την έννοια τη λόγια και όχι την ιατρική...) εντός της περικαυλίδος!
Λίγο πριν φύγει, έκανε και κάτι που δεν το περίμενα. Μου έκανε νόημα να μετακινηθώ, από 'κει που στεκόμουν, για να μη με δουν γυμνό απ' το σαλόνι όταν θ' άνοιγε την πόρτα!
Αυτή ήταν η Μόνικα που γνώρισα προχθές. Μία εμφανίσιμη, αλλά αρκετά αδύνατη νεαρή, με ωραίο βυζί, γνώστρια της αλβανικής και ίσως της ιταλικής γλώσσας, σιγανο-ολιγομίλητη, η οποία μου πρόσφερε κάποια υποτυπώδη προκαταρκτικά, που με ψιλοέφτιαξαν, και στη μία στάση που την "πήρα", αν και χωρίς ιδιαίτερη δική της συμμετοχή (όση ώρα "έσπρωχνα", απλώς είχε τα χέρια της στην πλάτη μου), δεν δημιούργησε πρόβλημα στη γάμευσή της.

*Παραλλάζοντας (σε ό,τι αφορά τον τίτλο) την Tana του Kristaq Dhamo.

Πιθανώς να πρόκειται για την ίδια κοπέλα με αυτήν την παλιά κριτική: http://www.bourdela.com/sex/discussions/review/id:36580/ (δεν την είχα διαβάσει πριν)

Μετά από αρκετό καιρό αποχής από το άθλημα είπα να κυλιστώ ξανά στο βούρκο του μεταξιού (μόνο στα σκληρά πάω ).
Ξεκίνησα με μια απογευματινή βόλτα στα χαλαρά, περνώντας από καμιά 10ριά μαγαζιά της περιοχής. Ομολογουμένως το επίπεδο ήταν αρκετά χαμηλό...
Πιθανώς γι'αυτό και την "πάτησα" με την Μόνικα. Μιλάμε για τον πάνω "οίκο".
Το σκηνικό στο σαλόνι είχε ως εξής: είχε μπει ένας από αυτούς τους μαύρους μικροπωλητές με ρολόγια κλπ. Αν και η τσατσά τον έδιωχνε αυτός καθυστερούσε μέχρι να βγει η κοπέλα. Την πέτυχε να βγαίνει ενώ ήταν στην έξοδο και ειπώθηκε κάποιο αστειάκι που δεν άκουσα. Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα ήταν να βγει στο σαλόνι η Μόνικα χαμογελαστή, κυριολεκτικά λυμένη στα γέλια.
Πίστεψα λοιπόν ότι ήταν σε καλή διάθεση... (λάθος)

Δίνω το εισητήριο των 10 Ευρώ και περναώ στο δωμάτιο, το οποίο ήταν αρκετά αξιοπρεπές για μετάξι και αρκούντως καθαρό.

Η Μόνικα έσκασε μύτη πολύ γρήγορα. Στο τσακ είχα προλάβει να γδυθώ και να πλυθώ υποτυπωδώς. Δεν είχα προλάβει "να μπω στο κλίμα".

Λίγο περιγραφή της κοπέλας: Νέα (20-25 υπολογίζω?), γύρω στο 1,75 με τα τακούνια, ξανθιά με ίσιο μαλλί που ζήτημα είναι να φτάνει στο επίπεδο των ώμων, ενδιαφέρον πρόσωπο (ούτε κλασικά όμορφη τη λες, ούτε αγελάδα) με μια τελεία/ελιά στο άνω χείλος αριστερά. Το σώμα της είναι μέτριο με λίγο έξτρα μπούτια-κώλο, κάπως ευθεία μέση, λεπτούς ώμους και μικρά 1,5 βυζάκια. Το δέρμα της είναι νεανικό σφικτό και λείο. Αν και μικρό το στήθος της είναι σχετικά καλοσχηματισμένο και σφριγιλό. Φορούσε και κάτι διχτυωτά καλσόν για να μαζέψει τα μπούτια...

Μπήκε μέσα ξυνισμένη (η απόλυτη αντίθεση με το γέλιο στο σαλόνι) και κρατώντας κρέμα και χαρτί.
Εγώ όπως είπα δεν ήμουν "έτοιμος" και της ζήτησα λίγα χαδάκια στα όρθια. Έκατσε λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να βγάλω τη βυζοθήκη και μετά με έδιωξε προς το κρεβάτι. ΡΕ ΚΟΠΕΛΙΑ, άκου τον πελάτη, ξέρει τί τον ερεθίζει...

Είχε και βαθύ τόνο η φωνή της ωσάν νταλικιέρη...

Τέλοσπάντων, με είχε ξενερώσει αρκετά, οπότε αναγκαστικά έγινε πέρασμα της καπότας σε πεσμένο μόριο και μετά με χειρομάλαξη από την πλευρά της και μια μέτρια πίπα ήρθε η ανόρθωση. Αν και καθυστερημένα, ο "σωλήνας" μου δεν με έχει προδώσει σε καμία δύσκολη αποστολή μέχρι τώρα... Σημειώνω ότι σκούπιζε με το χαρτί το τοποθετημένο προφυλακτικό πριν το βάλει στο στόμα της.

Η μέτρια πίπα είχε μικρή διάρκεια και αμέσως η Μόνικα στήθηκε ιεραποστολικά και έβαλε κρέμα στο μουνί της. Στη φάση αυτή σκεφτόμουν ότι θα το πλημμυρίσει και θα ζήσω την απόλυτη φόλα, αλλά παραδόξως δεν έγινε αυτό. Αντιθέτως, μετά το πρώτο λεπτό, η αίσθηση ήταν αρκετά καλή και "σφικτή". Κατά τα άλλα, συμπεριφορά κομοδίνου, να κοιτάζει αλλού, να δυσανασχετεί σε απόπειρα να φιλήσω ώμο κλπ. Είχε τα χέρια της τοποθετημένα λες και παίζει άμυνα στο μπάσκετ για να μην πλησιάσω (μπανιαρισμένος ήμουν αμέσως πριν, πλυμμένα δόντια και καραμέλα στο στόμα). Πάντως τα πόδια τα άνοιγε μια χαρά και η διείσδυση ήταν πλήρης. Οπότε άρχισα κι εγώ να δίνω πόνο...

Σε κάποια στιγμή που βαρέθηκα να βλέπω τη φάτσα της, τη γύρισα σε πισωκολλητό, όπου η θέα της κολάρας της ήταν εξαιρετική (και με ωραία αίσθηση στην αφή). Έδωσα δυνατό κοπάνημα και εκεί. Σε μερικές στιγμές ξέφευγε από το στυλ του κομοδίνου και έβγαζε καυλωτικούς ήχους, αλλά μετά από λίγο το ξαναθυμόταν και επανέρχονταν στην τάξη. Γενικά αντέχει το κοπάνημα, αλλά όχι στο 100% του ρυθμού που μπορούσα. Μου έκοψε σε κάποια φάση την αύξηση του ρυθμού... "ΣΙΓΑ" έσκουξε. Της ζήτησα να ανέβει από πάνω για να χύσω, αλλά αρνήθηκε. Μου θύμισε αυτό παλιές εποχές με δύο στάσεις όλες κι όλες στο δωμάτιο. Συνέχισα πισωκολλητά, όπου άντεξα αρκετά, 2-3 λεπτά γερού κοπανήματος ακόμα, μέχρι να παραδώσω τα υγρά μου... Άνετα άντεχα άλλο τόσο, αλλά βαρέθηκα. Είχα αρχίσει να ιδρώνω και πολύ...

Με λίγες λέξεις έγινε ένα αρκετά "αθλητικό" γαμήσι.
Σίγουρα έκατσα παραπάνω ώρα στο δωμάτιο από τον μέσο όρο της περιοχής. Δεν υπήρξε ενόχληση από την τσατσά. Αν και παίζει ρόλο σε αυτό και ότι ο ήχος από τις σανίδες του κρεββατιού και το φαπ-φαπ θα ακουγότανε μέχρι το σαλόνι, οπότε όλοι καταλαβαίνανε ότι έβαζα τα δυνατά μου για να το επισπεύσω...

Μου αρεσε που μετά το χύσιμο, πήγε να πιάσει και κάποιου είδους συζήτηση, ρωτώντας "Κουράστικες?" Νωρίς το σκέφτηκε...

Μετάνιωσα το 10ευρω; Μάλλον όχι. Για αυτά τα λεφτά ήταν μια χαρά για μία φορά. Γάμησα Δυνατά και Πατριωτικά
Επίσης ο χώρος ήταν αξιοπρεπής για την περιοχή και η Μόνικα καθαρή πουτάνα συγκριτικά με άλλες της περιοχής.
Θα ξαναπήγαινα; ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ.

Στο πάρκιν έβαλα καλό βαθμό λόγω μετρό, αλλά είδα και κάποιους να παρκάρουν εύκολα εκεί γύρω (και με αρκετά ακριβά αυτοκίνητα)

Η δεύτερη συνεύρεση έγινε με την Αλίνα απο Ρουμανία σε αυτόν εδώ τον οίκο.Εμφανισιακά η κοπέλα είναι με καστανόμαυρα μαλλιά λίγο πιο κάτω απο τους ώμους,λεπτή με λευκό δέρμα,λίγο στραβά δοντάκια. Είναι σχετικά νόστιμη κοπέλα εν συγκρίση με τον μέσο όρο της περιοχής όπου είναι επιεικώς απαράδεκτος.Στο μαγαζί αυτό και στην περιοχή εργάζεται τους 4 τελευταίους περίπου μήνες.Το μαγαζί αυτό έχει την ιδιομορφία ότι όποτε το επισκέπτομαι σχεδόν πάντα είναι γεμάτο απο κόσμο ο οποίος ανανεώνεται συνεχώς οπότε και δεν το πολυπροτιμώ γιατί γενικά η συνουσία σε τέτοια μαγαζιά είναι πάντα υπο την απειλή του χρόνου.Μετά απο πολύ καιρό αποφάσισα όμως να ξαναπεράσω να δοκιμάσω την κοπέλα για την οποία είχα διαβάσει καλά λόγια. Η διαπίστωση μου ήταν ότι τώρα που πάλιωσε και άρχισε να μαθαίνει τα κόλπα περιόρισε λιγάκι την απόδοση της αλλά και πάλι ήταν συγκριτικά καλή εν σχέση με την τιμή που έδωσα.
Η κοπέλα σχεδόν πάντα μασάει τσίχλα και έτσι και αυτήν την φορά ο κανόνας επιβεβαιώθηκε και σε μένα.Μπήκε στο δωμάτιο με όχι τόσο μεγάλη όρεξη μιας και έχει συνεχώς δωμάτια και έτσι όσο να είναι έχει κουραστεί.Είπαμε τα τυπικά για να σπάσει ο πάγος,έβγαλε το βρακάκι της την έφερα κοντά μου και άρχισα να την γλύφω στο λαιμουδάκι της και στα βυζάκια της. Φιλάκια δεν δέχθηκε παρά μόνο ευγενικά αρνήθηκε κλίνοντας το κεφάλι της στο πλάι.
Στην συνέχεια ξάπλωσα πέρασε προφυλακτικό και ήρθε ευθεία προς το σώμα μου όπου και άρχισε να με τσιμπουκώνει.Το τσιμπούκι της ήταν αργό,αισθησιακό και όπως μασούσε την τσίχλα έκανε μικρές φουσκίτσες τις οποίες και έσκαγε πάνω στον πούτσο μου.Σίγουρα αν μου τον έπαιρνε ακάπελα στο στόμα της θα ήταν πολύ δυνατή η αίσθηση.Της είπα να έρθει σε στάση 69 για να την γλύψω και εγώ και πρόθυμα δέχθηκε. Αφού απόλαυσα το μουνάκι της όσο έπρεπε της είπα να περάσουμε στο σεξ.
Η πρώτη στάση έγινε με αυτήν απο πάνω όπου και την γαμούσα δυνατά ενώ αυτή στεκόταν απαθής.Γλυψιματάκια και λίγο παιχνίδι με την κωλοτρυπα της έγιναν κατά την διάρκεια του πηδήματος.Βογγητά δεν υπήρξαν.
Στο πισοκωλητό πήρε καλή θέση και κατά την διάρκεια του πηδήματος της έριξα και μερικές ξυλίτσες ηπίας εντάσεως.Κατά τα άλλα αυτή όσο την γαμούσα παρέμενε σιωπηλή μασώντας απλά την τσίχλα της.
Στο ιεραποστολικό την πήρα αρχικώς με κολλητά τα κορμιά μας γλύφωντας την στο λαιμό της,ενώ αυτή παρέμενε στο ίδιο απαθές μοτίβο και έπειτα γονατιστά τρίβωντας το μουνάκι της με τον αντίχειρα.
Της πρότεινα να την χύσω στο σώμα της και αυτή δέχθηκε πράγμα που σίγουρα είναι ένα συν σε ότι αφορά την όλη συνεύρεση. Έτσι αφού ήρθα στο πλάι της κάνοντας παιχνίδι και θωπεύοντας τις ερωτογενείς τις ζώνες έφθασα στην κορύφωση ρίχνοντας το σπέρμα μου πάνω στα στήθη της και στην κοιλιακή της χώρα. Της έφερα χαρτί να σκουπιστεί ντύθηκε και αποχώρησε για να πάει στο αμέσως επόμενο δωμάτιο.
Πιστεύω ότι η συγκεκριμένη κοπέλα καλύπτει σίγουρα το αντίτιμο των δέκα ευρώ προσφέροντας 69 και επιτρέποντας cob, αλλά η συμμετοχή της στην διάρκεια της πράξης είναι πλέον σε περιορισμένο βαθμό.Την συνεύρεση για αυτό το επίπεδο την χαρακτηρίζω καλή αλλά στο εικοσάρικο σίγουρα θα ήταν μέτρια.