Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η κατάθεση έγινε την Κυριακή στην 3η βάρδια λίγο μετά τις 12 το βράδυ.
Την Κάρμεν την είχα ξαναδεί άλλες 2-3 φορές, αλλά δεν είχα πάρει το ρίσκο του 10άρικου γιατί στο σαλόνι φαίνεται βαριεστημένη όπως ορθά δηλώνει και η κριτική του Dmtrsxxx.
Η Κάρμεν είναι μία μελαχρινή ρωσσίδα ίσως λίγο κάτω από τα 40 και σίγουρα πάνω από τα 35.
Το πρόσωπο της ολίγον τι σπασμένο, είναι πετίτ, και το κορμί της καλοδιατηρημένο, χωρίς ίχνος λίπους, και πολύ απαλό στην υφή.
Γάμπες απαλές και βυζί 1,5άρι.

Μπήκε μέσα και κατάλαβα πως δεν μιλάει καθόλου Αγγλικά και Ελληνικά παρά ελαχιστότατες λέξεις.
Με ρώτησε αν είμαι Έλληνας και μου πέρασε κατευθείαν καπότα.
Η πίπα της αργή και απαλή και την χάιδευα στο κορμί της. Καλή σχέση με την καθαριότητα η κυρία, μιας και μύριζε ωραία και τα μαλλιά της head & shoulders
Καθώς ο πούτσος μου μεγάλωνε στο στόμα της, όλο και ξεδίπλωνε το προφυλακτικό σαν παγωτό πύραυλο που θέλει να φτάσει στο κάτω κομμάτι με την σοκολάτα.
Πήγα να της βάλω χέρι στο μουνάκι αλλά γέλασε και μου είπε ότι έχει βάλει τζελ με τα πολύ φτωχά ρωσσοαγγλικά της.

Πρώτη στάση ιεραποστολικό όπου πήρε μιά βαθιά ανάσα βλέποντας με τέρμα καβλωμένο και σάλιωσε το μουνί της.
Αρκετά σφιχτή αίσθηση ενώ ζοριζόταν εμφανώς από την έκφραση του προσώπου της, όντας συνηθισμένη σε πιο μικρά Πακιστανικά πακέτα.
Την πήδαγα με βαθιά μπασίματα και μετά από 4-5 λεπτά της είπα να γυρίσει στα τέσσερα.

Δεύτερη βαθιά ανάσα για την Κάρμεν, αλλά στήθηκε χωρίς πολλά πολλά και χωρίς να κλέβει.
Εκεί έφαγε σφυροκόπημα καλό. Έβαλε το κεφάλι κάτω και βόγγαγε δυνατά.

Έχυσα βαθιά μέσα της και έμεινα μέχρι να στραγγίξω τελείως. Βγήκα και γύρισε, σχεδόν έπεσε πάνω μου και κάτι μου είπε προφανώς για την πούτσα που μόλις έφαγε.
Γέλασα και της έδειξα με τα χέρια μου ότι είναι μικρούλη, πως κάνεις έτσι, ενώ σηκώθηκα να πάω να πετάξω την καπότα.
Αυτή ακόμα στο κρεββάτι μου έδειχνε την κοιλιά της και κάτι έλεγε στην γλώσσα της. Γέλασα δυνατά γιατί είχανε πλάκα οι χειρονομίες της καθώς ντυνόταν για να φύγει.

Με αργό βηματισμό κατευθύνθηκε προς την πόρτα στέλνοντας μου ένα φιλάκι από μακριά.

Δείχνει βαριεστημένη γενικά στο σαλόνι, αλλά μέσα δεν είναι τόσο μουντρούχα. Δεν είναι και η χαρά προσώποποιημένη, αλλά δεν έκανε και κάτι που να ενόχλησε, ίσα ίσα τον έφαγε αδιαμαρτύρητα χωρίς να κλέβει.
Το δωμάτιο ξεπερνα τα όρια της αθλιότητας.