Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Είναι ορισμένες φορές που συμπεριφέρεσαι σαν πρωτάρης. Ενώ ξέρεις τι σε περιμένει, πας και χτυπάς σαν χαζός, με την ελπίδα οτι μπορεί να κάνεις λάθος. Δυστηχώς δεν έκανα λάθος.

Παρασκευή βράδυ κατά τις 2:30 και βλέπω την Βανέσσα. Κλασσικό και γλυκό κοντοπούτανο, με μακρύ ξανθό μαλλί. Σκάει ένα χαμογελάκι στην εμφάνιση της και τσιμπάω. Λές; Σκέφτομαι, και μπαίνω.

Μπάινει μέσα, και μου λέει να πάρω θέση. Ανεβάζει το σουτιέν της για να φανεί το λεμονάτο βυζάκι της και μου φοράει απευθείας καπότα.

Πίπα λόλι - ποπ, λεπτού.

Στήνεται στα 4 και μου λέει έλα.

Πάλι καλά που είχε ένα καθρέπτη δίπλα και η γκόμενα έχει υπέροχο σωματάκι γιατί δεν προκειται να τελείωνα διαφορετικά. Όση ώρα εγώ έκανα την δουλειά μου, εκείνη κοίταγε απαθείς το μαξιλάρι.Σφυροκόπησα ελαφρώς κα παρέδωσα.

Συκώνεται, φοράει το φουστανακι της, πάει στη πόρτα, ανοίγει και λέει ένα γεια...

Περαστικά μου....