Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Το μπουρδέλο αυτό δεν έχει απέξω τη συνηθισμένη λάμπα, παρά μόνο ένα φωτισμένο μπουτόν κουδουνιού. Το προσπερνάς αν δεν ξέρεις ότι εκεί υπάρχει μπουρδέλο.

Η γηραιά βοηθός είπε ότι είχε τη Νανά.
Είπα ψέματα ότι δεν την ξέρω, προκειμένου να τη δω.
Η Νανά βγήκε σε θέα για περίπου 3 δευτερόλεπτα, τα οποία ήταν αρκετά για να με κάνουν να περάσω στο δωμάτιο και στη μηχανή του χρόνου.

Η στύση ήρθε από τα παλιά, φορτωμένη με χιλιάδες αναμνήσεις.
Το 1983, η Νανά ήταν η πρώτη πόρνη την οποία είχα χύσει στο στόμα μετά από ολιγόλεπτο πεοθηλασμό χωρίς προφυλακτικό.
Το 1983 υπήρχε η Σοβιετική Ένωση, όπως υπήρχε και η Νανά.
Το 1983 μεσουρανούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου στην Ελλάδα, όπως μεσουρανούσε και η Νανά στα μπουρδέλα.
Το 1983 ήμουν νέος, όπως νέα ήταν και η Νανά.

Μπήκε χαριτωμένα στο δωμάτιο, με ευγενικούς τρόπους.
Μετά από ελάχιστες διαχύσεις, την ξάπλωσα χάμω για να τηνε γαμήσω.

Απόρησε που δεν ήθελα να μου γλύψει την ψωλή.
Με ενδιέφερε να τηνε γαμήσω οπωσδήποτε.
Με παρακάλεσε να είμαι τρυφερός με το μουνί της και τα βυζιά της.

Καθώς τη γαμούσα, εκείνη άρχισε το παλιό γνωστό ψιθύρισμα.
Η Νανά ψιθυρίζει λογάκια που ακούγονται σαν ερωτόλογα, σαν ξένη γλώσσα, σαν παραλήρημα, σαν μυσταγωγία, λογάκια τρυφερά, μάλλον απόκοσμα, σαν όλα αυτά μαζί, ή ίσως τίποτε από όλα αυτά.
Ένα ερωτικό νανούρισμα, με κοριτσίστικη φωνή από το στόμα μιας ηλικιωμένης.
Η Νανά διανύει την 7η δεκαετία της ζωής της.

Έβαζα το στόμα μου μέσα στο δικό της, ενώ στο μυαλό μου γινόταν η παρέλαση των ψωλών που χύνουν εκεί μέσα επί μισόν αιώνα.
Μου άρεσε πολύ.

Παρατηρούσα την μύτη της που με τα χρόνια έχει γίνει λίγο γαμψή.
Μου άρεσε ακόμη πιο πολύ.

Ψηλάφιζα τα απόκρυφα σημεία του σώματός της, το τριχωτό μουνί της, τα εύθραυστα μαλλιά της, τις ευαίσθητες θηλές της.
Είχα καυλώσει εντελώς.

Την έχυσα γρήγορα, αποφεύγοντας να την ξεμουνιάσω.
Για εκείνη, ήταν ευχάριστη έκπληξη αυτή η εξέλιξη της μεταξύ μας συνουσίας.

Εγώ: Εισαι χρόνια εδώ, έτσι δεν είναι;
Εκείνη: …χι χι χι χι… με θυμάσαι από παλιά, ε; …χι χι χι… α, ναι, άρα κι εσύ είσαι χρόνια εδώ! …χι χι χι…
Εγώ: …χι χι χι…
Εκείνη: …χι χι χι χι… θα πάρουμε σύνταξη …χι χι χι χι… ή μάλλον θα έπρεπε να είχαμε πάρει σύνταξη, αλλά τα βολεύουμε με κάποιο τρόπο …χι χι χι χι…
Εγώ: Άραγε γιατί εξακολουθείς τη δουλειά; Έχεις ανάγκη τα λεφτά;
Εκείνη: Τα προβλήματα που λύνονται με λεφτά δεν είναι προβλήματα. Καταλαβαίνεις λοιπόν τι γίνεται αν δεν έχεις λεφτά …χι χι χι χι…

Στη στιχομυθία, η Νανά είχε συνεχώς σταθερά χαμηλή την ένταση της φωνή της.
Όταν έφευγα, με ξεπροβόδισε μέχρι την πόρτα με ευχές, πάλι με σιγανή φωνή.
Αυτή η διαχρονική σταθερότητα στη συμπεριφορά της, της δίνει γοητεία και κύρος.

Απέναντι από το μπουρδέλο, είναι η είσοδος της πολυκατοικίας Καλύμνου 45.
Ο Ιανουάριος είχε 17, ωστόσο εκεί παρέμενε φωτισμένο το χριστουγεννιάτικο δένδρο.
Κόλλησα το πρόσωπό μου στο τζάμι της πόρτας της πολυκατοικίας και το παρατήρησα προσεκτικά.
Τα στολίδια του είναι οι παλιές κλασικές μονόχρωμες μπάλες σε χρώμα βαθύ μπλε και βαθύ κόκκινο.
Μαγεία.
Τα λαμπάκια αναβόσβηναν γλυκά και τα είδα ονειρωδώς να σχηματίζουν τον αριθμό 1983.