Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τυχαίνῃ πολλὲς φορὲς νὰ βρεθοῦμε σὲ δίλλημα γιὰ μία ἀγορά προϊόντος, γιὰ τὸν προορισμὸ μονοήμερης ἐκδρομῆς ἤ πολυήμερων διακοπῶν, γιὰ κέντρο νυκτερινῆς ἀποδράσεως, γιὰ καφετέρια σὲ ῥαντεβοῦ, γιὰ καθαρή καὶ προσιτή παραλία. Τὸ τελευταῖο παράδειγμα κρίνεται χαρακτηριστικό: τὸ θερινό μπάνιο προσφέρει χαλάρωση, εὐχαρίστηση καὶ ὑγεία (ὅπως τὸ χειμερινό στοὺς εἰδήμονες). Φυσικό ἐπακόλουθο εἶναι κάποιος νὰ προτιμήσει μιᾶ παραλία προσιτή μὲ μεταφορικό μέσο καὶ καθαρή, εἴτε βρίσκεται στην Ἀθήνα εἴτε σὲ νησί. Ἄλλοι θέλουν πολυκοσμία, ἄλλοι πιο ἐρημικό μέρος. Μόλις βρεῖ δύο-τρεῖς τέτοιους σταθμούς, θὰ ρωτήσῃ τὴ γνώμη φίλων οἱ ὁποῖοι ὑπήρξαν θαμῶνες τῶν παραλιῶν αὐτῶν, ἤ θὰ ψάξῃ σχόλια σὲ ιστοτόπους, προκειμένου νὰ μὴν ἐπισκέπται σὲ ὅλα τὰ ἐπιθυμητά σημεῖα. Τὸ πιθανότερο, ἐφόσον δὲν βρεῖ βοήθεια, νὰ πάῃ στὴν πιο κοντινή στὸν τόπο κατοικίας του. Ποῦ νὰ τρέχῃ γιὰ ἄλλη πλαζ δύο ὥρες μακριά. Κατά ἀντίστοιχο τρόπο συμβαίνῃ καὶ ἡ ἐπιλογή οἴκων ἀνοχῆς στοὺς μὴ γνωρίζοντες καὶ μὴ θέλοντες νὰ ψάξουν. Ἡ ὁδὸς Φυλῆς θεωρεῖται, λόγῳ ἱστορίας, ὁ δρόμος μὲ τὶς καλύτερες ἐπιλογές ἐκδιδομένων (ὀμορφιά καὶ ὑπηρεσίες). Ἄλλο πράγμα βέβαια ἡ ὁδός Φυλῆς (ὁ δρόμος) καὶ ἄλλο ἡ περιοχή Φυλῆς. Ἡ τελευταία περιλαμβάνῃ πολλούς δρόμους καὶ στενά μὲ οἴκους ἔνθεν κακεῖθεν αὐτῆς. Βέβαια οἱ «δυνατές» φωνές τοῦ ἰστοτόπου καὶ ἡ περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα προτάσσουν ὁδὸ Φυλῆς.

Στὴν Ἑλλάδα, ὡς γνωστόν, οἱ φωνακλάδες εἶναι ἐκείνοι ποὺ ἐπέβαλλαν καὶ ἐπιβάλλουν πάντα τὸ πνεῦμα καὶ τὸ κλίμα τῆς συζήτησης (πολιτικῆς, ἀθλητικῆς κλπ). Ἀπό τὴν ἀρχαιότητα, τὸ "καφενεῖο" θέτει τοὺς κανόνες τῆς συζήτησης (τότε τὸ ἔλεγαν καπηλεῖον καὶ δὲν σερβίριζε καφέ, ἀλλά κρασί). Γιὰ τοὺς πολίτες τῆς ἀρχαίας Ἀθήνας τὰ καπηλεῖα ἦταν ὅ,τι γιὰ τοὺς Σπαρτιάτες τὰ φιδίτια ἤ συσσίτια. Ὁ κάπελας ἤ κάπηλος (μεταγ.) ἦταν ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ «καφενείου», τοῦ παντοπωλείου ἤ τῆς ταβέρνας. Στὴν ἐποχὴ τοῦ Παπαδιαμάντη πάλι ὁ προεκλογικὸς ἀγῶνας γίνεται στὸ καπηλεῖο, ὅπως στὸ μικρὸν καπηλεῖον τοῦ Δημήτρη τοῦ Τσιτσάνη στοὺς "Χαλασοχώρηδες"*: «Ὁ Κωνσταντὴς ὁ Καλόβολος ἤρχισε νὰ παραδίδῃ μάθημα ἐκλογικῆς ὀρθοφροσύνης εἰς τὸν κάπηλον, λέγων ὅτι, αὐτὸς ὁποὺ τοῦ θέλει τὸ καλόν του, λυπεῖται νὰ τὸν βλέπῃ νὰ πηγαίνῃ πάντοτε ὡσὰν τὸν κάβουρα, καὶ τοῦτο ἕνεκα ἀδικαιολογήτου παραξενιᾶς. Τὸ νὰ μὴ θέλῃ νὰ τὸ κάμῃ φόρα νομίζει ὅτι εἶναι δι᾽ αὐτὸν τὸ συμφορώτερον; Κάθε ἄλλο· ἐξ ἐναντίας, μὲ τοῦτο ἐμπνέει δυσπιστίαν καὶ εἰς τὰ δύο κόμματα, καὶ ἕνεκα τούτου δὲν ἀποφασίζουν νὰ δώσουν χρήματα εἰς ἕναν ἄνθρωπον κρυψίνουν, "στριμμένον", ὅστις θέλει νὰ κάμνῃ τὸν ἀνεξάρτητον, χωρὶς νὰ ξεύρῃ καλὰ-καλὰ τί πρᾶγμα εἶναι ἀνεξαρτησία. Ἐνῷ ἂν ἀποφασίσῃ νὰ κηρυχθῇ θερμός, ἢ καὶ χλιαρός, ὑπὲρ τοῦ ἑνὸς κόμματος, τότε, ἐνῷ τοῦ κόμματος τούτου θὰ ἐφελκύσῃ ἀσφαλῶς τὴν ἐμπιστοσύνην, δὲν εἶναι παράξενον νὰ προκαλέσῃ κολακείας καὶ φιλοφρονήσεις καὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο κόμμα, οἱ ἄνθρωποι τοῦ ὁποίου θὰ προσπαθήσουν μὲ κάθε τρόπον νὰ τὸν κάμουν νὰ τὰ γυρίσῃ, ἢ θὰ πασχίσουν τοὐλάχιστον νὰ τὸν μετριάσωσιν». Ἀναλόγως λοιπόν κι ἐδῶ ὅποιος θέλει ἀκούει κάποιους «εἰδήμονες» περὶ τῶν οἴκων, οἱ ὁποίοι προτάσουν μόνο ὁδὸ Φυλῆς, ἤ κάνει μόνος του ἔρευνα. Διότι τότε ξέρῃ τι πράγμα εἶναι ἀνεξαρτησία. Ἔπιτρέψτε μου νὰ πῶ: πρέπει νὰ χρησιμοποιήσει ὁλίγον διαλεκτική μέθοδο, ὅπως τὴν μετέφερε ὁ Ἔγελος (θέση- ἀντίθεση- σύνθεση). Δηλ μὴν ἀρκείται στὴν ΘΕΣΗ (ἄκουσα αύτό καὶ πάω ἐκεῖ), οὔτε στὴν ΑΝΤΙΘΕΣΗ (ὄχι τὸ Α, ἀλλά τὸ Γ), ἀλλά νὰ προχωρᾷ στὴ ΣΥΝΘΕΣΗ (διαλέγω τὸ Α ἤ τὸ Γ ἤ κάνω συγκερασμό τῶν δύο). Ἡ διαλεκτική ἔχει ἀξία μόνο ὅταν τείνῃ στὴν ἐξεύρεση τῆς ἁρμονίας.

Ὥστε τὸ καλύτερο ποὺ δύναται ὁ κάθε ὑποψήφιος πελάτης εἶναι νὰ σταθμίσῃ τὶς ἐπιλογὲς στὸν ἀγοραῖο ἔρωτα, ἑφόσον δὲν θέλῃ νὰ ἐπιλέξῃ στὰ τυφλά. Εὐτυχῶς ὑπάρχουν καὶ γνῶμες ἔγκυρων συναδέλφων μὲ ἐμπειρία, ποὺ διαλύουν τὴν φανφαρόσκονη καποιων τεχνητῶν πανηγυρικῶν κριτικῶν. Μόνο ποὺ καὶ αὐτοὶ προτάσεις θὰ κομίσουν, ὄχι προτροπές. Διότι κύριο ῥόλο παίζει ή χημεία καὶ τι δεδομένα θέτουμε. Ἐπίσης, θεωρῶ ἀνάξιο λόγου νὰ σχολιάσω τὴν προβεβλημένη «ἀντίθεση» μεταξύ περιοχῶν Φυλῆς καὶ Μεταξουργείου. Σᾶν νὰ εἶναι ἡ πρώτη ὁ λειμῶνας τῶν ἐρωτικῶν ἀπολαύσεων καὶ ἡ δεύτερη ἡ ἄνυδρος ἔρημος τοῦ ζόφου. Σᾶν νὰ λέμε «κέντρο», δηλ ἡ πυρὴνας τῆς πρωτοπορίας, καὶ «περιφέρεια», δηλ ὁ ὑπόλοιπος κόσμος ποὺ ψάχνει μπούσουλα. Κι ἐδῶ σεβαστὴ ἠ ἐπιλογὴ συναδέλφων γιὰ τὸ Μεταξουργείο, ἀφοῦ ἀρκοῦνται στὶς προσφερόμενες ὑπηρεσίες. Τὸ γεγονός τοῦ φθηνότερου δὲν τὸ καθιστᾷ ὑποδεέστερο οὔτε ἀσήμαντο. Ἡ ῥυπανση καὶ ἡ δυσωδία σαφῶς καὶ ἀποτελοῦν ἀποτρεπτικοὺς παράγοντες.

Ὁ γράφων, χωρὶς νὰ εἶναι ἔμπειρος παίκτης, δὲν ἔχει θετικὴ γνώμη γιὰ τὰ σημερινὰ μαγαζιά ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Φυλῆς. Ναὶ μὲν εἶναι περισσότερα στὸν ἀριθμό, πιο ἐμπορικά καὶ ἔχουν ἐμφανίσιμες κοπέλες, ἀλλὰ οἱ περισσότερες ἐξ αὐτῶν μέσα εἶναι τυπικές καὶ ἀναξιόπιστες. Ἄλλες μοιράζουν «φόλες» κι ἄλλες κλέβουν χρόνο. Ὁ γράφων, ἐπὶ τὸ πλεῖστον, συνειδητά ἐπιλέγει τὰ «ἀπόμακρα» μέρη γιὰ χαλάρωση, τὴν «περιφέρεια» ἀντὶ τοῦ «κέντρου». Προτιμᾶ τὶς ὁδοὺς Φωκαίας καὶ Διδύμου, διότι οἱ μέχρι τοῦδε συνευρέσεις του ἀπέδειξαν ὅτι ἐκεῖ βρῆκε καλύτερες ὑπηρεσίες. Τὸ σπιτάκι ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Διδύμου 27, παρότι δὲν ἔχῃ τὶς ὀμορφότερες ἐργαζόμενες, μιᾶς καὶ ἀνήκουν στὴν κατηγορία τῶν milfogilf, κατέχει δύο σημαντικά πλεονεκτήματα: α) σχετική ἄνεση χρόνου (δηλ κάθεσαι παραπάνω ἄν δὲν ἔχῃ κόσμο ἐν ἀναμονῇ), β) οἱ ἐκδιδόμενες ἔχουν σχεδόν ὅλο τὸ πακέτο ὑπηρεσιῶν (OWO, CIM, COB/ Μερικὲς προσφέρουν καὶ πρωκτικό). Ὑπάρχουν εὐρύχωρα καθαρά δωμάτια καὶ ἐπικρατῇ ἡσυχία στὸ σαλόνι, ὅποτε δὲν ἀκοῦς φασαρία. Οἱ κυρίες τῆς ὑπηρεσίας εἶναι εὐγενικές καὶ δὲν εἰρωνεύονται (ἐμέ τουλάχιστον δὲν μοῦ συνέβῃ). Τὸ Διδ27 ἔχῃ τὸ δικό του κοινό. Τὰ ἀπογεύματα, ὅσες φορές ἔχω περάσῃ, συναντῶ κόσμο στὸ σαλόνι. Λογικά λόγῳ τῆς Ἀλιόνας, δηλ τῆς ξανθιᾶς ὥριμης ἐργαζόμενης (ὅλα πλὴν πρωκτικοῦ) μὲ τὸ «θεϊκό» ἐλεύθερο στοματικό. Τολμώ νὰ πῶ ὅτι ἡ Ἀλιόνα εἶναι ἡ «βασίλισσα τῆς πίπας» στὴν περιοχὴ τῆς Φυλῆς. Πολλοὶ τὸ ὁμολογοῦν κι ὄχι ἄδικα, δεδομένου ὅτι ἔχει πάντα συνεχόμενα δωμάτια.

Αὐτὴ τὴ φορὰ ἐπισκέφθηκα τὸν ἐν λόγῳ οἶκον ἀποκλειστικά γιὰ τὴν Ἰβάνα, δηλ τὴν ῥωσόφωνη κοπέλα ἡ ὁποία εἶχε ἐργασθῇ ξανά στὸν ἴδιο χῶρο κατὰ τὰ τέλη Μαίου καὶ τὸν Ἰούνιο. Τότε εισῆλθα δύο φορὲς τὸ κατώφλι τοῦ Διδ27. Δὲν κατάφερα νὰ περάσω σὲ δωμάτιο διότι γινόταν τὸ ἀδιαχώρητο στὸ σαλόνι (ἐργαζόταν καὶ ἡ Ἀλιόνα στὴ βάρδια) καὶ ἐξῆλθα. Ἔκτοτε ἡ Ἰβάνα ἀναχώρησε γιὰ τὴν πατρίδα της. Ἐπέστρεψε ξανά τὴν 30ή Ἰουλίου καὶ ἔκτοτε χτυποῦσε διπλοβάρδιες. Πέρασα βόλτα τὴν 31η τὸ μεσημέρι νὰ δῶ ἀφοῦ τὸ ἀπόγευμα εἶχε κόσμο. Ἡ κυρία μοῦ παρουσίασε τέσσερις ἐργαζόμενες: Τζούλια (ἡ ψηλή χοντρη. Με anal, ἀλλὰ πρέπει νὰ χάσει βάρος), Ντάρια (κοντή μιλφογκιλφ), Μαρία (ξανθιά ἀξιογάμητη μιλφ με πιασιματα) καὶ Ἰβάνα (ἡ προαναφερόμενη ξανθιά). Ἐφυγα διότι λίγο νωριτερα εἶχα συνευρεθῇ μὲ ἱερόδουλη σὲ ἄλλον οἶκο καὶ δὲν εἶχα χρόνο. Ἔτσι πέρασα τὴν ἐπομένη (1/8). Στὸ σαλόνι καθήμενοι δύο κύριοι. Ὁ ἕνας ἔφυγε πάραυτα. Ἡ ὑπηρεσία ἀπήγγειλε τὸ χθεσινό ποίημα: «Καλημέρα σας. Έχω τέσσερις κοπέλες σήμερα». Τὴν διέκοψα λέγοντας «Γνωρίζω τὶς κοπέλες. Γιὰ τὴν Ἰβάνα ἦλθα. Εἶναι διαθέσιμη;» Μοῦ ἀπήντησε ὅτι ἐργάζεται ἀλλὰ ἔχει πελάτη καὶ μετὰ δεύτερο δωμάτιο. Δέχθηκα νὰ ἀναμένω καὶ κάθισα στὸν καναπέ. Ὁ κύριος δίπλα ἔφυγε καὶ εἰσήρχοντο νέοι πελάτες. Γιὰ τὴν Ἰβάνα πάντα. Εἷς ἐξ αὐτῶν ζήτησε τὴν Μαρία, ἡ ὁποία ἦταν σὲ δωμάτιο. Μὲ ἄλλα λόγια, τὸ μαγαζί εἶχε κίνηση ἤδη ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς πρώτης βάρδιας. Ὅποιος ἔκανε ποδαρικό, ὡφέλεια προσέφερε.

Μετὰ ἀπὸ λίγη ἀναμονή, ἦλθε ἡ σειρά μου καὶ πέρασα στὸ δωμάτιο. Ἡ Ἰβάνα μπῆκε τὴν ὥρα ποὺ ἔπλενα τὸ πέος στὸν νιπτῆρα. Παρότι ζήτησα ἀπὸ τὴν τσατσα τρία λεπτά νὰ ἐτοιμαστῶ, μοῦ ἀπήντησε ὅτι λόγῳ κίνησης θὰ μπεῖ σύντομα ἡ κοπέλα. Ἐμφανισίακὰ πρόκειται γιὰ ψηλὴ ὅμορφη Ῥωσσίδα μὲ σῶμα μὲ λίγα πιασίματα, στῆθος φυσικὸ μεγέθους 1,5 καὶ ξανθὰ μαλλιά πιασμένα σὲ μικρή κοτσίδα. Ἡ περιγραφὴ τοῦ συναδέλφου professorx (26.V.2018) εἶναι ἀκριβής ὡς πρὸς τὴν ἐμφάνιση καὶ τὴν διάθεση τῆς Ἰβάνα. Σὲ ἔνα σημεῖο μόνο διαφωνῶ: δὲν τὴν ἔκοψα γιὰ milf, ἀλλὰ ἡλικιακα περίπου 28-30 ἐτῶν. Πάμε παρακάτω. Περπατᾷ λίγο ἀλλόκοτα (σᾶν νὰ γέρνει), ἀλλὰ τὸ προσπερνῶ. Μπῆκε μὲ μαῦρα ἐσώρουχα καὶ μαῦρες ψηλές δικτυωτές κάλτσες (αὐτές δὲν τὶς ἔβγαλε). Εἶναι φιλική, εὐδιάθετη, εὔθυμη καὶ προσηνής. Μιλάει σὲ ἰκανοποιητικὸ βαθμό τὴν ἀγγλικὴ γλῶσσα. Ξεκινήσαμε ὄρθιοι μὲ παθιασμένα γλωσσόφιλα τὰ ὁποῖα προσφέρει ἀφειδῶς! Ξάπλωσα στὴν κλίνη καὶ ξεκίνησε πολύ καλὸ ἐλευθερο στοματικὸ. Στὴν περιποίηση ὄρχεων ἀσχολήθηκε περισσότερο (ρούφηγμα καὶ μούλιασμα)! Ἀφοῦ μοῦ φόρεσε προφυλακτικό, ἔβαλε κάμποσο τζέλ στὸ πέος. Τὸ κατανοῶ διότι ἀπὸ τὴν πρώτη ἡμέρα ἐργασίας δὲν θὰ ἔκλεισε πόδι. Καὶ ἀσφαλῶς θὰ συνέχιζε σὲ φοῦλ ῥυθμοὺς διπλοβάρδιας. Παρὰ ταῦτα, ἦταν καλή ἡ αἴσθηση τοῦ αἰδοίου της κατὰ τὶς διεισδύσεις. Μὲτὰ ἀπὸ 2-3 κλασικές στάσεις ἔνιωσα τὸ τέλος καὶ ζήτησα νὰ καταθέσω σπέρμα στὸ στόμα της. Δὲν ἀρνήθηκε. Τὰ πῆρε ὅλα μέσα καὶ μετά τράβηξε στὸν νιπτῆρα νὰ τὰ πτύσει. Κατόπιν ἔφυγε σφαίρα γιὰ τὸ μπάνιο καὶ τὸν ἐπόμενο πελάτη. Κάθισα περίπου 10-11 λεπτά. Ἡ τσατσά δὲν ἐνόχλησε, οὔτε ἡ Ἰβάνα ἔδειξε σημάδια βιασύνης. Τὴν προτείνω ἀνεπιφύλακτα σὲ ὅσους ἀρέσουν οἱ προμίλφ μὲ πιασίματα. Ἔκτοτε χτυποῦσε διπλοβάρδιες. Μετά μόνο μία. Τὶς τελευταίες ἡμέρες λογικά ἔχει ῥεπό. Φοβάμαι ὅτι θὰ ἔπεσε ἡ ἀπόδοσή της σὲ σχέση μὲ τὶς πρῶτες ἡμέρες. Διότι δοῦλευε πολλὲς ὥρες καὶ εἶναι φιλότιμη. Γι’αὐτό τῆς ἀξίζει εὔσημος λόγος. Ἀν πῆρε ῥεπὸ καὶ δὲν ἔφυγε, θὰ ξεκουράστηκε καὶ λογικά θὰ εἶναι τὸ ἴδιο καλή. Ἐξερχόμενος εἶδα 6-7 ἄτομα στὸ σαλόνι νὰ ἀναμένουν στωικά. Οἱ περισσότεροι γιὰ τὴν Ἰβάνα.


Ἐν συνεχείᾳ, κινούμενος γιὰ τὴ βάση μου κατηφόρησα στὴν ὁδὸ Ἰουλιανοῦ καὶ μόλις ἔφθασα στὴν ὁδό Χωματιανοῦ, σταμάτησα στὰ δύο σπιτάκια στὸν ἀριθμό 12. Τὸ Β ἦτο κλειστό. Τὸ Α ἀνοικτό καὶ μπῆκα. Ἡ τσατσά μὲ καλημέρησε καὶ μοῦ εὐχήθηκε γιὰ τὸν μῆνα, προτρέποντάς με νὰ περάσω μὲ τὴν Νταϊάνα. Θυμίζω ὅτι τὸ Χωματιανοῦ 12Α ἀνήκει στὸν ὅμιλο τὴς «μοντελοαλυσίδος», δηλ ἔχει κοπέλες ποὺ ἐργάζονται στὰ Φ54, 56, Διδ8Α κλπ. Ἡ Νταϊάνα εἶναι μιᾶ μαυρομάλλα Ῥωσσίδα πιτσιρίκα μὲ πολὺ ὅμορφο πρόσωπο, σῶμα καὶ φυσικὸ στῆθος. Καλλονή, ἀλλὰ μέσα ἀποδίδῃ πολύ κάτω τοῦ μετρίου, ὅπως γνωρίζουμε. Εὐχαρίστησα καὶ ἐξῆλθα. Ἔξω μὲ σταματᾷ ἕνας ὑπερμεσήλιξ κύριος (70-75 ἐτῶν), ὁ ὁποῖος εἶχε βγάλῃ ἕνα σκυλάκι βόλτα καὶ μὲ ἐρωτᾷ:
-Γέρων: Καλή η κοπέλα μέσα;
-Borgia: Μιᾶ Ῥωσσίδα κοπέλα εἶναι. 20-21 ἐτῶν, πολὺ ὄμορφη. Δὲν πέρασα δωμάτιο. Βόλτα κάνω καὶ μπῆκα. Ἄν θὲς, μπορεῖς νὰ περάσεις νὰ δεῖς. Δὲν λένε τίποτα.
-Γέρων: Τόσα χρόνια στην περιοχή, από παιδί μέχρι σήμερα, ποτέ μου δεν πήγα με αυτές που είναι σε μπουρδελα. Όλα αυτά είναι μια ψευδαίσθηση.
-Borgia: Ἐξαρτάται πως τὸ βλέπῃ ὁ καθένας. Ἄλλοι πάνε τακτικά, ἄλλοι σπάνια. Σὲ ἄλλους ἀρέσῃ ἡ κατάσταση αὐτή, σὲ ἄλλους ὄχι. Κρίνεις καὶ προχωρᾷς.

Ἑδῶ ἔλαβε τέλος ἡ στιχομυθία μὲ τὸν παππούλη. Αὐτός μὲ τὸν σκυλο του κινηθηκε κάθετα ἐπὶ τῆς Λιοσίων. Ἐγώ σταμάτησα νὰ κόψῃ ἡ κίνηση καὶ νὰ περάσω ἀπέναντι. Ὁ γέρος μετά ἀπὸ δέκα μέτρα γύρισε νὰ δεῖ ἀν τὸν ἀκολουθῶ ἤ ἄν πέρασα στὴν ἄλλη πλευρά. Θεωρῶ βέβαιο ὅτι ἄφησε τὸ σκυλὶ σπίτι καὶ ἐπέστρεψε νὰ δεῖ τῆν Νταϊάνα. Πιπίνι ἡμίγυμνο ζωντανό θὰ ἔβλεπε μόνο στὴν παραλία καὶ σὲ μπουρδέλο. Ἐκτὸς καὶ κοιτάζῃ ὁπίσθια νεαρῶν κοριτσιῶν στὸ δρόμο. Αὐτὲς τὶς ἐπιλογῆς ἔχῃ. Θυμήθηκα, κατόπιν, μιᾶ ἱστορία ἀπὸ τὴν «Πολιτεία» τοῦ Πλάτωνος. Στὴν ἀρχή τοῦ ἔργου, ὁ Σωκράτης ζητᾷ ἀπὸ τὸν γέροντα Κέφαλο τὴν ἄποψή του γιὰ τὰ γηρατειά. Ἐκεῖνος τοῦ λέει ὅτι οἱ περισσότεροι συνομἠλικοί του γκρινιάζουν, διότι σκέπτονται ὅτι ἔχασαν τὶς χάρες τῆς νεότητος. Ὁ ἴδιος δὲν παραπονείται, διότι τὰ γηρατειά φέρνουν τῆν τέλεια ειρήνη, καθῶς οἱ σαρκικὲς ἐπιθυμίες καταστέλλονται καὶ ὁ ἄνθρωπος ἀπελευθερώνεται. Ἐκεῖ, ὁ Κέφαλος ἀφηγείται τὴν προσωπική μαρτυρία του γιὰ τὸν μεγάλο τραγικό ποιητή Σοφοκλῆ: «Ἤμουν παρὼν κάποτε ποὺ ρωτοῦσε κάποιος τὸν Σοφοκλῆ, ἄν ἦταν ἀκόμη ἱκανός ν'ἀπολαβαίνῃ τὶς ἐρωτικές ἡδονές: "Δάγκωσε τὴ γλῶσσα σου, ἄνθρωπε", τοῦ ἀπάντησε, μὲ τὴ μεγαλύτερή μου ευχαρίστηση γλύτωσα ἀπ'αυτό τὸ πράγμα, σὰν νὰ ἐλευθερώθηκα ἀπό κάποιον λυσσασμένο κι ἄγριο ἐξουσιαστή»**. Ὁ παπποῦς μὲ τὸ σκυλί στὴν ὁδό Χωματιανοῦ φαίνεται ὅτι δὲν ξέφυγε ἀπὸ τὸν «λυττῶντα καὶ ἄγριον δεσπότην»...

*ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ Ἅπαντα, τόμος Β’, ἐκδ. Δόμος, Ἀθήνα 1982, σ. 401.
**ΠΛΑΤΩΝ, Πολιτεία, 329b-329c: νῦν δ' ἔγωγε ἤδη ἐντετύχηκα οὐχ οὕτως ἔχουσιν καὶ ἄλλοις, καὶ δὴ καὶ Σοφοκλεῖ ποτε τῷ ποιητῇ παρεγενόμην ἐρωτωμένῳ ὑπό τινος• «πῶς,» ἔφη, «ὦ Σοφόκλεις, ἔχεις πρὸς τἀφροδίσια; ἔτι οἷός τε εἶ γυναικὶ συγγίγνεσθαι»; καὶ ὅς, «Εὐφήμει,» ἔφη, «ὦ ἄνθρωπε• ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς.»