Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η κοπελίτσα είναι γνωστή στην περιοχή. Πρόκειται για μία κανονικού ύψους νεαρή, με ίσιο, μαύρο μαλλί μέχρι την πλάτη ψηλά, με λίγες ξανθές ανταύγειες, συμπαθητικό, ψιλοέκφυλο πρόσωπο, βυζέττα, αδύνατο, καλοσχηματισμένο κορμί, η οποία, στο ισόγειο που τη βρήκα, έκανε απλό πρόγραμμα.
Ξάπλωσε έτσι ώστε και τ' απόκρυφά της να μου είναι προσβάσιμα και ξεκίνησε μία κακή πίπα (δυνατή, γρήγορη και μονότονη) που στην πορεία εξελίχθηκε σε μέτρια (έπειτα από προτροπή μου έριξε τον ρυθμό ενώ από μόνη της πρόσθεσε κι εξωτερικούς γλωττισμούς).
'Οταν ένιωσα ικανός της ζήτησα να με καβαλήσει.
Κατά τ' ανεβοκατεβάσματά της ένιωθα μέτρια την πρόστριψη οπότε πολύ σύντομα έδωσα σήμα, χτυπώντας την ελαφρά στον πισινό, ν' αλλάξουμε σε πισωκολλητό γονατιστό.
Στη στάση εκείνη (ωραίο, στρογγυλό περικλανίδιο) έδωσα μετριοκαλές ψωλιές για μερικά λεπτά μέσα σε σιωπή —τόσο απ' τη μεριά της, εξαιρώντας ίσως κάποια ανεπαίσθητα βογκητά, όσο κι απ' τη δική μου— μέχρι που της είπα ν' αλλάξουμε σε ιεραποστολικό. Εκεί (υπήρχαν στιγμές που μειδιούσε με τα μάτια μισόκλειστα) όταν μπαινόβγαινα κάθετα την "άκουγα" καλύτερα — τη γάμευση.
Στο «'Ελα κουκλίτσα μου!», του τσάτσου —κλασικά γύρω στ' οκτάλεπτο—, αποκρίθηκε μ' ένα «Τώρα!» αλλά χωρίς κίνηση απεμπλοκής...
Απεμπλέχτηκε ύστερα από ένα-δυο λεπτά, όταν πια είχα γεμίσει την ελαστική θηλή.