Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τρίτη, ώρα 18:01
«Τσιμπουκάκι, μουνάκι, ελεύθερα πιασίματα, εξήντα εννιά, όλες τις στάσεις˙ κάνει η Μίνα... και η Μαρίνα... τσιμπουκάκι, μουνάκι, κωλαράκι, εξήντα εννιά. Φουλ πρόγραμμα!». Αυτά είχε αναφέρει η υπηρεσία στην απογευματινή τσάρκα του περασμένου Σαββάτου.
'Εχοντας το λοιπόν αυτές τις πληροφορίες σήμερα πήγα με στόχο τη Μίνα (πρώην Μίλα, απ' τον όροφο της Βέργας 3) την οποία διέκρινα, πίσω απ' το υφασμάτινο διαχωριστικό, να κάθεται στο κουζινάκι. Με το που έγινε αντιληπτή η παρουσία μου σηκώθηκε και βγήκε έξω στο σαλόνι μαζί με την τσατσά.
«Γεια σουουου! Τι κάνεις;», μου χαμογέλασε. Επρόκειτο για μια νέα στην ηλικία νταρντανοουκρανή, με ίσιο καστανό μαλλί μέχρι τους ώμους, γλυκό πρόσωπο, μικρό (για τον όγκο της) στήθος, εκτεταμένο έγκαυμα πέριξ του αριστερού αγκώνα. «Καλά, εσύ;». «Καλά!». «Θα περάσω λοιπόν...», είπα —αφού περίμενα πρώτα δυο-τρία δευτερόλεπτα μπας και έλεγαν το πρόγραμμα— δίνοντας στην υπηρεσία το ακριβές αντίτιμο. «Ελάτε!», μου έδειξε εκείνη τη μια απ' τις δύο κάμαρες του οίκου.
Η επιλεχθείσα πόρνη ήρθε ύστερα από τρία λεπτά.
«Γεια σου αγόρι μουουου!», μου ξαναχαμογέλασε. «Τι κάνεις;», ξαναρώτησα απ' το κρεβάτι όπου βρισκόμουν ξαπλωμένος. «Καλά, εσύ;», κάθισε πλάι μου. «Καλά... Η Μίλα δεν είσαι;». «Ναι», απάντησε αφήνοντας κρέμα και προφυλακτικό στο κομοδίνο. «Που δούλευες Βέργας», συμπλήρωσα. «Ναι, πριν έξι μήνα... 'Εξι μήνα!». «Πριν έξι μήνες;». «Ναι».
Γονατίζοντας πλάι μου και σκύβοντας από πάνω μου, ξαφνικά μου τσίμπησε τη ρώγα... «Αχ, σιγά βρε!», της χαμογέλασα μορφάζοντας απ' τον πόνο — εντάξει, δεν πόνεσα και πολύ, χε χε χε.
«Μμμ...», άρχισε να με φιλάει και να με γλείφει στις θηλές —χωρίς να έχει βγάλει το μεσοφόρι της—, συνεχίζοντας σε λαιμό, μάγουλα, αυτιά, χαϊδεύοντας λίγο και τ' αρχίδια, με μένα να μουρμουρίζω, «μπράβο, έτσι...», θωπεύοντας τον γυμνό κώλο της.
Κάποια στιγμή και ενώ το στόμα της βρισκόταν πολύ κοντά στο δικό μου έκανα κίνηση για στοματόφιλο αλλά επειδή την ένιωσα να τραβιέται ρώτησα, "kiss on mouth?". «Μμ;». Επανέλαβα. «Δεν κατάλαβα;». «Φιλάκι εδώ;», της έδειξα το στόμα μου. «'Οχι». «Οκέι».
Μετά από δυο-τρία λεπτά —και αφού είχε βγάλει το εσωφόρι— σταμάτησε για να πιάσει την καπότα. Της ζήτησα να τη δώσει σε μένα. Την ξετύλιξα κατά μήκος του καυλιού μου και προχώρησε σε μια καλούτσικη πίπα με «ποπ», «μμμ» και «αχ».
'Επειτα από άλλα δυο λεπτά ξανασταμάτησε για να με ρωτήσει, «πίπα, σέξι;... Ε;». «Πως;... Να συνεχίζουμε την πίπα ή να κάνουμε σεξ, αυτό με ρωτάς;». «Ναι».
Της ζήτησα να στηθεί στα τέσσερα και τη γάμησα σε 'κείνη τη στάση μέχρι που έχυσα.
«Στο Βέργας έκανες άλλο πρόγραμμα (ελεύθερο στοματικό τελειωτικό, γλωσσόφιλα, ορχεολειχία)», της είπα καθώς ετοιμαζόμασταν. «Χα χα, Βέργας είκοσι ευρώ!», μου υπενθύμισε. «Σωστά». «Εντώ δέκα ευρώ. Συγγνώμη...», με κοίταξε με νόημα. «Αν δηλαδή κάποιος δώσει είκοσι, κάνεις το ίδιο πρόγραμμα;», τη ρώτησα. «Εσύ, εγώ δέκα ευρώ... (εσύ θα δώσεις σε μένα τη διαφορά)», απάντησε. «Οκέι». «Κατάλαβες;». «Κατάλαβα». «Εδώ πολλοί... Μπανγκλαντές, Πακιστάν, κατάλαβες, ε;». «Κατάλαβα, κατάλαβα». «Γεια σου αγόρι μου, σ' ευχαριστώ!».