Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τρίτη, ώρα 17:46
Η υπηρεσία με το καρό πουκάμισο ήταν εκεί.
«Γεια σας!... (δεν υπήρχε κάποιος άλλος στο σαλονάκι) Δέκα ευρώ είναι. Η κοπέλα κάνει τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα. Είναι πολύ καλή στο δωμάτιο».
«Γεια σου!», εμφανίστηκε μία Ρουμάνα στο τέλος της τρίτης δεκαετίας της ζωής της (τρίτη δεκαετία: 21-30), με ίσιο μαύρο μαλλί μέχρι τους ώμους, γλυκό πρόσωπο, μικρό στήθος, καλοφτιαγμένο κορμάκι μ' ένα ταττού —μια λέξη— δεξιά χαμηλά στην κοιλιά, μέτριο ανάστημα. «Γεια σου». «Τι κάνεις;». «Καλά... Η Νικόλ δεν είσαι;». «Νικόλ!», ενθουσιάστηκε η τσατσά. «Νικόλ είμαι!», επιβεβαίωσε και η πόρνη εντυπωσιασμένη.
«Γεια σου!», ξαναευχήθηκε η Νικόλ μπαίνοντας στο ψιλοσυμπαθητικό, μισοφωτισμένο δωμάτιο ύστερα από τέσσερα λεπτά. «Γεια σου, τι κάνεις;», της χαμογέλασα απ' τον καλόγερο. «Καλά είμαι, εσύ;», κατευθύνθηκε προς το κρεβάτι. «Καλά είμαι επίσης», πλησίασα και του λόγου μου.
Ξάπλωσα κι εκείνη γονάτισε ανάμεσα στα σκέλια μου.
«Εσύ εδώ δουλεύεις πρωί και απόγευμα, ε;», παρατήρησα μιας και σε πρόσφατη τσάρκα την είχα συναντήσει πρωί. «Ναι... καμία φορά δουλεύω και βράδια», πρόσθεσε. «Α...». «'Έντεκα μέχρι πέντε», και με την πληροφορία αυτή έσκισε, με τα δόντια, το περίβλημα του προφυλακτικού που κρατούσε. «Θα το βάλω εγώ αυτό!», απαίτησα απλώνοντας το χέρι. «Μη σπάσεις!», μου επέστησε την προσοχή δίνοντάς το μου. «Μη φοβάσαι, τα νύχια μου είναι κομμένα...», την καθησύχασα και βρίσκοντας τη σωστή πλευρά προσπάθησα να το ξετυλίξω κατά μήκος του σε ηρεμία πέους μου. «Αλλά δεν έχω καυλώσει, πώς θα μπει;», την κοίταξα και συνέχισα, «κανονικά, πρέπει–». «Να καυλώσεις πρώτα», συμπλήρωσε εκείνη. «Ναι, αλλά πώς θα καυλώσω; Χε χε». «Πως θες εσύ!». «Μπορείς να με φιλήσεις, εδώ (θηλές) κι εδώ (λαιμό);». «Να φιλήσω όχι, μόνο θα κάνω έτσι». «Πώς;», δεν είχα καταλάβει τι εννοούσε. «Θα κάτσω εδώ...», μετακινήθηκε δίπλα μου. «Μπράβο!... Και τι θα κάνεις;...».
'Ηθελε μόνο να με χαϊδεύει. Τελικά όμως δέχτηκε να με... ψευτοφιλήσει στις θηλές, όπως και λίγο στον λαιμό, χωρίς όμως καθόλου γλείψιμο — ούτε καν ακρογλώσσιο. Ευτυχώς που δεν είχε αντίρρηση να της ρουφήξω τα βυζάκια, να τη φιλήσω – γλείψω στον λαιμό, στα μάγουλα, λίγο στ' αυτία, να της χουφτώσω τον κώλο, να "εξερευνήσω" την κωλοχαράδρα και λίγο τη μουνοχαραμάδα της.
Δεν ήμουν όμως αρκετά καυλωμένος οπότε προχωρήσαμε σε μια μέτρια πίπα η οποία συμπεριλάμβανε και κάποιους εξωτερικούς γλωττισμούς.
«Δε θες να σηκώνεται ο πούτσος σου;», ρώτησε ύστερα από κάμποσα ρουφήγματα. «Είμαι μετά τη δουλειά και είμαι λίγο κουρασμένος», δικαιολογήθηκα. «Συνέχισε όμως την προσπάθεια...», της ζήτησα για να τη ρωτήσω κι εγώ αμέσως μετά (κάνοντας χιούμορ), «καλά, στους υπόλοιπους πελάτες σου αμέσως τους σηκώνεται;». «'Οταν είναι στο... έξω (τους είναι ήδη σηκωμένες, μου έδειξε) και (όταν) θα μπει στο δωμάτιο είναι...», έκαμψε το αντιβράχιο σφίγγοντας τη γροθιά της! «Πω πω! Χα χα», έκανα τάχα μου εντυπωσιασμένος. «Από σαλόνι!», επανέλαβε. «Μωρέ μπράβο...». Και με αυτά συνέχισε να πιπώνει.
«Κάτσε στα τέσσερα», της ζήτησα ύστερα από λίγο — η ψωλή μου συνέχιζε να είναι μισοκαυλωμένη. «Ναι, εντάξει», συμφώνησε πρόθυμα. «'Ετσι;», πήρε μια θέση κάπως ψηλά, που δεν με βόλευε, οπότε της ζήτησα να χαμηλώσει. «'Ετσι;», ξαναρώτησε όταν ήρθε στο κατάλληλο ύψος. «Ναι ναι ναι, έτσι είναι πολύ καλά!... Α, ωραίο κωλαράκι...». «Χι χι...».
Τρίβοντας τη μελάτη λαστιχοντυμένη πούτσα μου ανάμεσα στα μεγάλα χείλη του μουνιού της και σφίγγοντάς τη στη βάση της, έτσι ώστε να εμποδίζω τη διαρροή του αίματος, την έχωσα... 'Αρχισα να μπαινοβγαίνω, σιγά σιγά κερδίζοντας σε στύση, αλλά στο τέλος δεν κατάφερα να ολοκληρώσω...
«'Ασε Νικόλ, θα έρθω κάποια άλλη φορά που θα είμαι ξεκούραστος!», τραβήχτηκα σκαμπιλίζοντάς της ελαφρά το κωλομάγουλο. «'Αλλη φορά πρέπει να σηκώσει το πούτσο, γιατί θέλω τον πούτσο σου!», μου είπε γυρίζοντας προς το μέρος μου. «Ξέρεις όμως κάτι;... Να σου πω κάτι. Για να σηκωθεί καλά ο πούτσος, πρέπει να βοηθάει λίγο και η κοπέλα». «Ναι. Και 'γω δεν σε βοηθάω;», με κοίταξε με απορία. «Ε, δεν βοηθάς όσο πρέπει».
«Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ αγάπη μου», την άκουσα να μου λέει βγαίνοντας.
Δεν ξέρω, στο φινάλε ίσως να έφταιγε και η δική μου κούραση για την αδυναμία επιτυχούς ολοκλήρωσης της συνεύρεσης...