Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πέμπτη, ώρα 18:07
«Γεια σας!», η υπηρεσία μού ευχήθηκε λίγο πριν πατήσω το κεφαλόσκαλο. Εκείνη την ώρα κάποιος ξανθός έσπρωχνε την εξώπορτα κι άρχιζε ν' ανεβαίνει βιαστικά την παλιά ξύλινη σκάλα — νόμισα πως ήταν συναγωνιστής. Στο πατάρι εμφανίστηκε η Ρόζα η Βορειοκορεάτισσα — πρώην Ντίνα, από Μαγνησίας 11 και Αχαρνών 85.
«Πολύ καλή κοπέλα, δεν βιάζεται! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, σιγά σιγά, δέκα ευρώ!», μ' ενημέρωσε η τσατσά συμπληρώνοντας: «'Ηρθε και άλλη κοπέλα...». «Γεια σου μωρό μου, καλά είσαι;», μου χαμογέλασε ασθμαίνουσα η σιτεμένη πόρνη που μόλις είχε φτάσει και την οποία είχα δει, πρωί, πριν πέντε μέρες εκεί˙ με ξανθό μαλλί μέχρι τους ώμους, μέτριο πρόσωπο, μεσαίο στήθος μ' ένα μικρό τατουάζ αριστερά, μονοκόμματο καλοταϊσμένο κορμί μ' ένα τρίμπαλ στην οσφύ, μέτριο ύψος. «Ορίστε, ήρθε και η Ελένη!», πρόσθεσε η υπηρεσία. «Ορίστε και Ρόζα και Ρόζα, ορίστε!», έδειξε τη μελαχρινή ασιάτισσα που κουνιόταν και λυγιόταν παραπέρα ενώ η Ελένη περνούσε γρήγορα από δίπλα της και χανόταν στα ενδότερα.
«'Ελα μπεις μέσα», η υπηρεσία μου έδειξε τη μία απ' τις ανακαινισμένες κάμαρες. «Τι πρόγραμμα κάνει η Ελένη;», ρώτησα με το δεκάρικο στο χέρι. «Ελεύθερο τσιμπούκι τελειωτικό στα βυζιά, πισωκολλητό, εξήντα εννιά», απάντησε, επαναλαμβάνοντας: «'Ελα μπεις μέσα!». «Ωραία, ορίστε... και περιμένω την Ελένη», της έδωσα το χαρτονόμισμα. «Ελένη, ναι!».
«Γεια σου!», της ευχήθηκα όταν εκείνη άνοιγε την πόρτα ύστερα από τρία λεπτά — ακόμα γδυνόμουν. «Εγώ πρόλαβα ν' αλλάξω!», σχολίασε χαμογελώντας. «Ε, ναι...», έκανα βγάζοντας το πανταλόνι μένοντας με τα εσώρουχα. «Χα χα, εγώ τώρα ήρθα, δεν είδες;», συνέχισε αφήνοντας τα σέα της στο κομοδίνο. «Σε είδα, σε είδα». «Χε χε χε», κατέβασε το εσωφόρι στο ύψος της διπλόφαρδης μέσης της. «Τι κάνεις Ελένη;», ενδιαφέρθηκα να μάθω μένοντας ολόγυμνος. «Καλά ψυχή μου, όλα καλά! Πω πω, τι ζέστη είναι σήμερα! Δεν ξέρω, είναι μήπως εγώ τρέχω έτσι σαν τρελή, χα χα χα!», είπε περιμένοντας να ξαπλώσω. «Ναι, παίζει ρόλο κι αυτό», σχολίασα καθώς ξάπλωνα. «Ε, ναι». «Από πού είσαι Ελένη;». «Από Ρωσία. Εγώ 8 χρόνια είμαι στην Ελλάδα».
'Αρχισε με φιλάκια και γλείψιμο στην κοιλιά μου, συνεχίζοντας στο υπογάστριο, ενώ όταν πλησίασε επικίνδυνα στα γεννητικά μου όργανα, το είπα: «Δεν θέλω ελεύθερο στοματικό». «Δεν κάνω στοματικό, απλώς φιλάω τώρα. 'Ο,τι θες εσύ μωρό μου!».
«'Ιδρωσες...», παρατήρησα, λίγο αργότερα, χαϊδεύοντάς την πλάτη της. «Ναι, αφού έτρεχα», δικαιολογήθηκε, συμπληρώνοντας: «'Εκανα και μπανάκι στο σπίτι!». «Μπράβο». «Εγώ πάντα καθαρή είμαι!». «Φαίνεται, μυρίζεις ωραία — μόνο η ανάσα της μου φάνηκε να όζει αλκοόλ. «Ναι αγάπη μου... χα χα, ε, γυναίκα είμαι!». «Σωστά...».
Τα φιλιά και το γλείψιμο συνεχίστηκαν σε λαιμό, μάγουλα, αυτιά, ενώ δεν τραβήχτηκε όταν επιχείρησα να τη φιλήσω στο στόμα — με γλώσσα. Κατά τη διάρκεια των προκαταρκτικών βογγούσε — πάντως λιγότερο απ' ό,τι η Ρόζα στο διπλανό δωμάτιο...
«Θέλεις να βάλουμε;», με ρώτησε κάποια στιγμή. «'Ασε, θα το βάλω εγώ», είπα και πήρα το συσκευασμένο προφυλακτικό απ' το κομοδίνο. «Βάλτο σωστά όμως...». 'Επειτα από δυο προσπάθειες κατάφερα να το ξετυλιξω κατά μήκος του καυλιού μου. «Γλείφεις και αρχιδάκια ή όχι;», ρώτησα πριν ξεκινήσει να πιπώνει. «Εμμ... ναι, λίγκο», απάντησε έπειτα από έναν στιγμιαίο δισταγμό. Τελικά μ' έγλειψε και ρούφηξε μονάχα εκεί — δεν την άφησα να μου πάρει πίπα.
«'Ελα μωρό μου, πάμε;», με κοίταξε ύστερα από λίγο. «Ναι», συμφώνησα. «Να έρθεις εσύ ή να έρθω εγώ;». «Εγώ!». «Θέλεις να ξαπλώσω;». «'Οχι, έτσι έτσι...», της έδειξα να στηθεί για πισωκολλητό γονατιστό. «'Ετσι, σ΄αρέσει περισσότερο, ε;», χαμογέλασε παίρνοντας θέση.
Με το που της τον έχωσα... «ΑΑΑ!», έσυρε κραυγή μεγάλη, ενώ κατά τη διάρκεια της γάμευσης —η πρόστριψη ήταν ικανοποιητική— με παρότρυνε συνεχώς: «΄Ελα καύλα μου, έλα, γάμησέ με!», με τα κωλοχάστουκα να πέφτουν βροχή — μερικά απ' αυτά δυνατά.
Αφού έχυσα, στο chit-chat που ακολούθησε, έμαθα πως σύντομα θα φύγει να δουλέψει επαρχία για ένα διάστημα, διευκρινίζοντας πως κάποια στιγμή θα επιστρέψει.