Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πήγα να βρω την Άννα αλλά ήταν η Ζωή. Δεν την είχα ξαναδεί γιατί είναι όπως μου είπε 3η βάρδια. Μικροκαμωμένη, στυλιάρι, με μικρό στηθάκι αλλά όχι όμορφο προσωπάκι.
Με καυλάντισε στο σαλόνι, μου έκλεισε τον δρόμο, χάδια κλπ. αποφάσισα να περάσω μια και πληρούσε τις απαιτήσεις μου σωματικά.
Ήρθε στα 2' ίσα που είχα πλυθεί άρχισε με αγκαλιές, λίγα φιλιά και παίξιμο πούτσας, ξεκίνησε πίπα έκπληξη, καλή με γλύψιμο σε κορμό, ελάχιστο χέρι, αργό κ γρήγορο ρυθμό και πιασίματα ελεύθερα από εμένα πάνω από τα εσώρουχα. Τα έβγαλε και συνέχισε την πίπα συνέχισα και εγώ τις θωπεύεσεις. 1η στάση από πάνω με βαθιά καθίσματα, 2η ιεραποστολικό πόδια ψηλά, ανοιχτά, πολλά βογγητά από μέρους της όχι πετυχημένα και 3η στα 4 καλά στημένη. Εκεί χάλασε η δουλειά. Μία υποψία κωλίλας στο ιεραποστολικό που μου ήρθε εδραιώθηκε στην τελευταία στάση. Χάλασα εντελώς. Η ίδια παρόλαυτα ξάπλωσε και έκλεισε τα πόδια για καλύτερη αίσθηση αλλά μάταια. Βγήκα και την έβαλα να μου την παίξει ενώ την χάιδευα προσπαθώντας να κρατώ την ανάσα μου σαν να κάνω μακροβούτια.
Κρίμα.
Εργατική, χωρίς βιασύνη, δεκτική ..... αλλά.