Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τετάρτη, ώρα 7:48 π.μ
Στο σαλονάκι μόλις είχε μπει συναγωνιστής, ο οποίος και στάθηκε κοντά στην έξοδο. Του λόγου μου προχώρησα στο εσωτερικό —του μικρού σαλονιού—, ενώ την επόμενη στιγμή εμφανιζόταν η γνωστή υπηρεσία με τα κοντά κοκκινωπά μαλλιά.
«Καλημέρα! Σήμερα έχω Εύα και... Μαρία! Καταπληκτική περιποίηση, τούρμπο τσιμπουκάκι σπέσιαλ, πάνω-κάτω, πισωκολλητό...».
Παρουσιάστηκε η χαμογελαστή, ευτραφής, σιτεμένη, φαρδομούρα Εύα —απ' το Κολωνού 53 και 48, το ισόγειο της Περγάμου 27.
«... πιασίματα ελεύθερα και παρτουζίτσα! Είναι η Εύα... και Μαρία! Καυλιάρες, γλυκούλες στο δωμάτιο...».
«Γεια σας!», ακολούθησε η Μαρία —απ' το Ιάσονος 46Α—, μια νεαρή αθιγγανοειδής αλλοδαπή —πιθανόν Ρουμάνα—, με ξανθωπό μαλλί πιασμένο πίσω, μέτριο πρόσωπο, μεγάλα μπομπόνια, φαρδιά μέση, προπετή κοιλιά, χοντροκωλάρα με ανάλογα πόδια. Η κοπέλα ισορροπούσε σε πορνοπέδιλα, φορούσε μπικίνι κι αποχώρησε αμέσως —όπως και η έτερη πόρνη.
«... Ελάτε ν' απολαύσετε!», ολοκλήρωσε η τσατσά. Της έδωσα το δεκάρικο. «Ποια;», με ρώτησε παραμερίζοντας το υφασμάτινο διαχωριστικό. «Μαρία», της απάντησα. «Ελάτε», μου έδειξε μια καθαρή κάμαρα, μέσα στην οποία περίμενα την "όρκα" —εεε!... Τη Μαρία, ήθελα να πω—, oκτώ-εννιά λεπτά.
«Γεια σου», της ευχήθηκα όταν άνοιξε την πόρτα. «Τι κάαανεις;», ρώτησε ναζιάρικα. «Καλά». «Καλά είσαι;», θέλησε να επιβεβαιώσω. «Καλά», δεν της χάλασα το χατίρι. Λόγω της δωδεκαήμερης —συν κάτι ώρες— αποχής, ήμουν ήδη καυλωμένος. Αμέσως λοιπόν, γονατίζοντας πλάι μου, προχώρησε στο πέρασμα του προφυλακτικού και το ξεκίνημα μιας καλούτσικης πίπας σύντομης διάρκειας. Στη συνέχεια με πλάκωσε —ένιωθα τις βυζάρες της να τρίβονται στο, ακόμα αγύμναστο, στήθος μου— και για λίγο με φίλησε-έγλειψε στον λαιμό —προηγουμένως είχε γλείψει-ρουφήξει τη δεξιά μου θηλή— βογγώντας ευλογοφανώς.
«Πάμεεε;», ζήτησε τη συγκατάθεσή μου για να ξεκινήσει το γαμήσι. «Πάμε, ναι!», την έδωσα. «Πισωκολλητόοο;», επέλεξε και τη στάση. «Ναι, ναι!», δεν έφερα αντίρρηση. «Κρουκ κρουκ κρουκ...». Χωρίς να βγάλει τα προνοπέδιλα και το XL στρινγκ, πήρε θέση —τότε παρατήρησα το ταττού στη δεξιά της ωμοπλάτη—, «'Ελα!», προτρέποντάς με να της τον χώσω. «Πλαφ πλαφ πλαφ!...», χτυπούσαν οι λαγόνες μου πάνω στα τροφαντά καπούλια καθώς το πέος μου μπαινόβγαινε στη μουνοσήραγγά της. «Τσαφ!», ακουγόταν και κανένα κωλοχάστουκο, ανάμεσα στα «μμμ... μμμ... μμμ!...» της "καύλας" της. 'Αρχισα να εκσπερματώνω. «Εντάξει;», την άκουσα να ρωτάει όταν μ' ένιωσε να μένω ακίνητος, κολλημένος πάνω της. «'Εχυσα!», απάντησα. «Ευχαριστώ», μου είπε κι αμέσως κατέβηκε απ' το κρεβάτι. Πριν στρίψει το πόμολο της πόρτας πρόλαβα να τη ρωτήσω: «Πρωινή είσαι ή βραδινή;». «Από 11 το βράδυ, μέχρι 8:30 πρωί». «Οκέι». «Φιλάκια!».