Λεπτομέρειες αξιολόγησης

«Είναι μες στο δωμάτιο κορίτσι!», μου έκανε γνωστό η υπηρεσία απ' το κουζινάκι όπου καθόταν —στο σαλόνι δεν υπήρχε κανείς. «Ποια κοπέλα έχετε;», ρώτησα παραμερίζοντας λιγάκι το υφασμάτινο διαχωριστικό. «Χρ...α». «Ποια;». «Χριστίνα, Ρουμάνα!». «Χριστίνα, Ρουμάνα. Ευχαριστώ, περιμένω». «Σε απλό πρόγραμμα, έτσι;», συμπλήρωσα την ερώτησή μου πριν αφήσω το παραβάν. «Εεε, σήμερα, γυμνό τσιμπούκι, δεκαπέντε ευρώ», απάντησε. «Α, γυμνό δεκαπέντε ευρώ, εντάξει», είπα και κάθισα στον ψιλοάβολο καναπέ. Το μαγαζί βρισκόταν σε ανακαίνιση. 'Υστερα από 3 λεπτά μία πόρτα άνοιξε και μια νεανική αλλοδαπή γυναικεία φωνή αναρωτήθηκε: «Ποιος είναι;». Για να μου ευχηθεί στη συνέχεια υγεία, παίρνοντας θέση απέναντί μου. Aντευχήθηκα. Επρόκειτο για μια χαμηλού αναστήματος νεαρή, με ίσιο μαύρο μαλλί πάνω απ' τους ώμους, ψιλοκαλογραμμένο πρόσωπο, πολύ μικρό στήθος μ' ευμεγέθη, σκουρόχρωμη, περιθηλαία άλω και προπετείς θηλές, ομορφοσχηματισμένο αδύνατο μελαχρινό σώμα. «Νάτη η κουκλίτσα μας!», πλησίασε κι η τσατσά. «Δέκα ευρώ, ωραίο τσιμπούκι, ανεβαίνει επάνω, κατεβαίνει, ελεύθερα πιασίματα, πισωκολλητό, εξήντα εννιά κι όπως είπαμε, με δεκαπέντε, γυμνό...», ολοκλήρωσε συνωμοτικά... «Οκέι, ευχαριστώ πολύ», σηκώθηκα και κίνησα προς την εξώπορτα. «Παρακαλώ». 'Ενιωσα την απογοήτευσή της.
Επέστρεψα αφού είχα ολοκληρώσει τη μικρή μου τσάρκα. Το σαλονάκι συνέχιζε να είναι άδειο από κόσμο. «Αου!», αναφώνησε χαρούμενη η κοκότα μόλις με είδε —καθόταν μαζί με την υπηρεσία στο κουζινάκι. Η δεύτερη σηκώθηκε και με πλησίασε. Της έδωσα ένα δεκάρικο —επιλέγοντας το απλό πρόγραμμα. «Α, με ντέκα ευρώ», κατάλαβε. «Ναι», επιβεβαίωσα. Πέρασα στο ανακαινισμένο δωμάτιο. Εάν εξαιρούσα το κρεβάτι, έχει γίνει καλή δουλειά.
Η κοκοτίτσα εισήλθε γυμνόστηθη και με καλή διάθεση έπειτα από κάνα πεντάλεπτο. Ελληνικά δεν πρέπει να μιλάει. Απ' ό,τι μουρμούριζε έπιασα κάτι ρουμάνικα οπότε της μίλησα στη γλώσσα της. "Ești român?" (Είσαι Ρουμάνος;), με κοίταξε μ' έκπληξη. "Grec" ('Ελληνας), της απάντησα.
Γονατίζοντας πλάι μου ετοίμασε ένα υγρό μαντιλάκι. Της είπα πως δεν ήθελα γυμνό στοματικό. Μου είπε πως σε κανέναν δεν κάνει ελεύθερο —ακόμα και μ' έξτρα χρήματα. Της υπενθύμισα ότι το ανακοινώνει η υπηρεσία. Μου έκανε γνωστό πως η υπηρεσία ήταν "τρελή". Της είπα μήπως η τσατσά το λέει για να περνάει ο κόσμος. Συμφώνησε. Τότε τη ρώτησα τι θα έκανε η ίδια εάν κάποιος που είχε πληρώσει για ελεύθερο τσιμπούκι το απαιτούσε. Μου είπε πως θ' αρνιόταν. 'Εκοψα τη συζήτηση λέγοντας πως εμένα έτσι κι αλλιώς δεν μ' ενδιέφερε ιδιαίτερα αυτή η υπηρεσία, οπότε πήγαμε παρακάτω...
Η πίπα της, με το προφυλακτικό, ήταν μετριοκαλή —είχαν προηγηθεί δικά μου φιλιά-γλειψίματα-ρουφήγματα, απ' τον αφαλό της και πάνω˙ μέχρι τον λαιμό, τα οποία μου είχαν δημιουργήσει μια ημιστύση. Επίσης, έπειτα από παράκλησή μου, μ' έγλειψε-φίλησε κι εκείνη σε θηλές, λαιμό, μάγουλα, λοβούς των αυτιώνε (έτσι, μ' έψιλον) ικανοποιητικά. Στο στόμα όμως όχι. "Pe buze nu sărut pe nimeni!" (Στα χείλη δεν φιλάω κανέναν), μου έκανε γνωστό.
"Vrei să vii de asupra?" (Θέλεις να έρθεις από πάνω;), της πρότεινα νιώθοντας τη στύση μου ικανή. "Da!" (Ναι), συμφώνησε πρόθυμα. Με καβάλησε και σαλιώνοντας το μουνί της έπιασε την πούτσα μου. Την έχωσε μέσα της κι άρχισε ν' ανεβοκατεβαίνει. «Κρικ κρικ κρικ». Το μαμήσι (έτσι, με μι) είχε αρχίσει. Σχετικά καλό μαμήσι, με χαμηλόφωνα βογγητά («μμμ... μμμ... μμμ...»), όπως και φιλάκια-γλειψιματάκια («ματς-μουτς, σλουρπ σλουρπ...») εκατέρωθεν —μ' εμένα ν' ανασηκώνομαι κι εκείνη να σκύβει. Δεν άργησα να εκσπερματώσω.
Δουλεύει διπλοβάρδιες: 10 πρωί με 10 βράδυ. "Cîți ani ai, dacă nu sînt indiscret?" (πόσων χρονών είσαι, εάν δεν είμαι αδιάκριτος;), τη ρώτησα επίσης. "Douăzeci și patru" (Είκοσι τέσσερα).

ΥΓ: Πρόκειται για τη Χριστίνα απ' το Ιάσονος 46Α, που πήραν ο Jason86 και professorx. Εδώ, μέχρι στιγμής, την έχουμε πάρει εγώ και ο blooddead.