Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πέμπτη, ώρα 18:04
«Καλησπέρα!», μου ευχήθηκε η υπηρεσία με το που εισήλθα στο μισοφωτισμένο σαλόνι. «Γεια σας», αντευχήθηκα. «Ρωσίδα έχουμε. Η κοπέλα κάνει όλες τις στάσεις, δεν βιάζεται, ελεύθερο στοματικό, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια παντού, τελειωτικό μόνο εδώ –έδειξε το στήθος της. «Γεια σου μωρό μου». Απ΄ το κουζινάκι παρουσιάστηκε η Αλίσα –η σιτεμένη πόρνη απ' το Αχαρνών 85 και το απέναντι 15–, με κοντό ξανθωπό μαλλί, πρόσωπο που πριν αρκετά χρόνια θα έπρεπε να ήταν ενδιαφέρον, μεσαίο ψιλοπεσμένο στήθος, χαμηλομέτριο ανάστημα, λίγη κοιλίτσα, ά-μεση, με λεπτά ποδάρια. «Γεια σου». «Τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει. «Καλά, η Αλίσα δεν είσαι;». «Ναι, η Αλίσα!», επιβεβαίωσε. «Θα περάσω», τους έκανα γνωστό και πλέρωσα ένα δεκάρικο. Το κελί που μ' έβαλαν ήταν ψιλοκαθαρό...
'Επειτα από ένα τετράλεπτο την άκουσα να χτυπάει τη μεταλλική πόρτα. «Μπορώ;». «Ναι ναι!», την κάλεσα να περάσει. «Γεια σου αγάπη μου», μου χαμογέλασε. Εγώ τακτοποιούσα τα ρούχα μου στον καλόγερο. «Πώς σε λένε εσένα;», με ρώτησε μένοντας τσίτσιδη. «Τάδε, εσένα;», μου ξέφυγε, ζητώντας να μου πει πάλι τ' όνομά της. «Αλίσα, τώρα. Γιάννα, δουλεύω 15. Γιάννα». «Στο Μ.Α 15 δούλευες σαν Γιάννα;». «Ναι!». «Και στο Αχαρνών 85;», μου ξαναξέφυγε. «Αχαρνών 85, Αλίσα! Εδώ, Αλίσα!». Πάντως είχε ένα θέμα με τα ελληνικά της.
Σύντομα με είχε καπακώσει και ξεκινούσε με φιλιά στο στόμα –που εξελίχθηκαν σε γλωσσόφιλα. Μπλιαχ!... Τώρα που το σκέφτομαι–, γλείψιμο στον λαιμό, στο στήθος, στις θηλές, στην κοιλιά. Συνεχίζοντας με ορχεολειχία, προσπάθεια για γυμνή πίπα –«Αλίσα...». «Ναι!». «Βάλε το προφυλακτικό». «Εντάξει!»–, ενώ με ρώτησε εάν επιθυμούσα να προχωρήσει και σε πρωκτολειχία –έτοιμα τα είχε τα υγρά μαντιλάκια. Δεν πήρα ούτε απ' αυτή... Μόνη της με καβάλησε χώνοντας το καυλί μου στη μουνοσήραγγά της. «Κρικ κρικ κρικ!...». "Με γάμησε" για σύντομο χρονικό διάστημα, μέχρι που: «Μμμαα... μμμαα, έχυσα!...». «Ευχαριστώ μωρό μου!», χαμογέλασε και με φίλησε δυνατά στα χείλη πριν ξεκαβαλήσει.
Ωραία θα ήταν τέτοιες υπηρεσίες –και όχι μόνο– να πρόσφεραν όλες οι ιερόδουλες, ε; Σ' έναν κόσμο χωρίς ΣΜΝ όμως...