Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τετάρτη, 18:15
Εκείνη την ώρα αρκετός κόσμος ανεβοκατέβαινε την υπαίθρια σκάλα. Στο χολάκι η μεσήλικη υπηρεσία, με την ανδρική φωνή, διαλαλούσε την "πραμάτεια" τής πόρνης της: «Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, όλες τις στάσεις, no plastic τσιμπουκάκι, να περάσετε ωραία, ωραίο ισπανικό, εξήντα εννιά!». Πέρασα ανάμεσα απ' τα στριμωγμένα σώματα. Η μπικινοφορούσα ιερόδουλη ήταν μια νέα γυναίκα, χαμηλού αναστήματος και κανονικών κιλών, με κοκκινωπό θυσανωτό μαλλί πιασμένο πίσω, μέτριο πρόσωπο με σχετικά λεπτά χείλη, μικρό στήθος, η οποία φορούσε σαγιονάρες. «'Ελα να περάσεις αγάπη μου! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, όλες– », ξεκίνησε να επαναλαμβάνει η τσατσά βλέποντάς με να πλησιάζω. «Η Νικόλ είσαι;», κοίταξα την καστανοκοκκινομάλλα. «Ναι», απάντησαν κι οι δύο μαζί. «Οκέι, θα περάσω», έβγαλα ένα χαρτονόμισμα των δέκα. «Πέρασε αγόρι μου και 'μεις τώρα ήρθαμε, να ετοιμαστούμε λίγο». Η υπηρεσία μου έδειξε το δωματιάκι απέναντι απ' την εξώπορτα. «Οκέι», συμφώνησα και προχώρησα στο εσωτερικό. «Να σου φέρω χαρτάκι, γιατί δεν έχει βλέπω», είπε και με άφησε μόνο. Επέστεψε μ' ένα ρολό κωλόχαρτο. Την ευχαρίστησα καθώς το απίθωνε στο κομοδίνο. «Τώρα ήρθαμε κι εμείς», επανέλαβε. «Α, τώρα ήρθατε». «Τώρα, μόλις, γι' αυτό σου λέω». «Εντάξει».
Στα οκτώ λεπτά της αναμονής άκουγα τη Νικόλ να πηγαινοέρχεται για σαλόνια. Στο μεταξύ έπρεπε να είχε φορέσει ψηλοτάκουνα. «Γεια σου!», ευχήθηκε μπαίνοντας –όντως φορούσε ψηλοτάκουνα... «Γεια σου!», αντευχήθηκα απ' το κρεβάτι όπου βρισκόμουν ξαπλωμένος. «Τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει αφήνοντας τα πράγματά της δίπλα μου. «Καλά», απάντησα κάνοντάς της χώρο. «Μπράβο», είπε μένοντας τσίτσιδη. «Από πού είσαι;», θέλησα να μάθω. «Μολδαβία», ικανοποίησε την περιέργειά μου, για να με καπακώσει αμέσως μετά. «Α, ωραία!... Εγώ είμαι 'Ελληνας», την ενημέρωσα με τη σειρά μου, καθώς εκείνη είχε ήδη αρχίσει να με φιλάει-γλείφει, αλλά και απαλοδαγκώνει (και όχι μόνο) στις θηλές, συνεχίζοντας στον λαιμό, στα μάγουλα, στ' αυτιά –χώνοντας την άκρη της γλώσσας της βαθιά στους έξω ακουστικούς μου πόρους. Εγώ εντωμεταξύ, της χάιδευα-ψηλάφιζα το ψιλοαξύριστο αιδοίο και την κωλοχαράδρα.
«Δεν θέλω γυμνό τσιμπούκι!», της έκανα γνωστό, βλέποντάς την να πλησιάζει –γλείφοντας την κοιλιά μου– στην περιοχή. «Εντάξει!», συμφώνησε. «Εκεί (στ' αρχίδια) να γλείψεις, δεν έχω πρόβλημα», πρόσθεσα. «Εντάξει», συμφώνησε ξανά και βγάζοντας ένα υγρό μαντιλάκι πήρε να με σκουπίζει σε μηροβουβωνικές πτυχές και όρχεις. Στη συνέχεια –έχοντας πια μεταφερθεί ανάμεσα στα σκέλια μου– άρχισε το γλείψιμο της αξύριστης περιοχής. Φυσικά η στύση μου ήταν εκεί, οπότε κι η εφαρμογή της καπότας φυσικό επακόλουθο. Η πίπα που ακολούθησε ήταν γρήγορη και μονότονη. Δεν την άφησα να τη συνεχίσει για πολύ. Της ζήτησα να ξαπλώσει ανάσκελα. «Κρικ κρικ κρικ...». Υπάκουσε κι άνοιξε τα σκέλια χωρίς να βάλει κρέμα. «'Ετσι μπράβο!... Ααα, ωραία! Αυτή είσαι!», έκανα. Στο ημίφως δεν μπορούσα να δω καλά. 'Εχω κι αυτή την πρεσβυωπία... Με μεγάλη προσοχή τον έχωσα κρατώντας τη βάση του. 'Αρχισα να μπαινοβγαίνω αργά, χωρίς να έχω ξαπλώσει πάνω της. Είχα καλή αίσθηση αλλά δεν συνέχισα. 'Ετσι όπως προσπαθούσα να τη γαμήσω δεν είχε νόημα. «'Αστο, δεν πειράζει...», της είπα κι έγειρα πίσω, κάνοντάς της χώρο. «Θα κάνω έτσι...», ανεβοκατέβασα τη γροθιά μου. «Λίγο πίπα, όχι;», ρώτησε γονατίζοντας κι εκείνη απέναντί μου. «'Οχι όχι...», της χαμογέλασα και ξάπλωσα ανάσκελα. «Στο στόμα, φιλάς;», ρώτησα. «Λίγο», απάντησε, έχοντας ήδη ξαπλώσει πλάι μου με το πρόσωπό της κοντά στο δικό μου. Αρχίσαμε με ακρογλωσσόφιλα –που έγιναν γλωσσόφιλα στη συνέχεια–, ενώ εγώ απ' τη μεριά μου ξεκινούσα να την παίζω, με 'κείνη να μου χαϊδεύει τ' αρχίδια. «'Εχυσα!...», βόγγηξα ύστερα από λίγο.

ΥΓ: Στη συγκεκριμένη, πήγα έχοντας προηγουμένως διαβάσει την κριτική του Προφέσσορα: http://www.bourdela.com/sex/discussions/review/id:48763/