Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Στο σαλόνι περίμεναν ένας αλλοδαπός, που καθόταν στον καναπέ παίζοντας με το smartphone του κι ένας ημεδαπός καλοντυμένος μεσήλικας, που στεκόταν όρθιος κοιτάζοντας στο κενό. Κάθισα δίπλα στον αλλοδαπό. Μετά από κάνα πεντάλεπτο η υπηρεσία πέρασε από μπροστά μας και χτύπησε σιγανά την κλειστή πόρτα, «τακ, τακ, τακ», επιστρέφοντας αμέσως στο κουζινάκι. Απ' τα ηχεία του μπουρδέλου ακουγόταν μουσική Καφέ ντελ Μαρ. 'Υστερα από ένα λεπτό η πόρτα άνοιξε. «Καλημέρα», μας ευχήθηκε μια νταρντάνα με ίσιο κοντό καστανό μαλλί, μέτριο πρόσωπο, μεγάλο στήθος. Την επόμενη στιγμή η τσατσά βρισκόταν στο χολ ενημερώνοντάς μας: «Τσιμπουκάκι χωρίς πλαστικό –όποιος θέλει–, τελειωτικό στο στόμα, όλες οι στάσεις, εξήντα εννιά, ντέκα ευρώ!...». Ο καλοντυμένος κύριος πλήρωσε κι εκείνη του έδειξε ένα δωμάτιο. «Περάστε». Πλήρωσα κι εγώ με τη σειρά μου. Σε μένα έδειξε τη φροντισμένη κάμαρα απέναντι απ' την εξώπορτα. «Εδώ ε;», θέλησα να σιγουρευτώ. «Ναι ναι ναι, εδώ!», επιβεβαίωσε. Ρώτησε εάν επιθυμούσα να μου άνοιγε το ερ κοντίσιον. Αρνήθηκα ευγενικά.
Η πόρνη ήρθε ύστερα από 15 λεπτά. «Γεια σου μωρό μου!», ευχήθηκε με βαριά προφορά. «Γεια σου», αντευχήθηκα. «Τι κάνει; Χα χα χα...», γέλασε μαλακά. «Καλά». 'Αρχισε να γδύνεται, δηλαδή έβγαλε το κομπινεζόν της. «Πώς σε λένε;», τη ρώτησα. «Πώς με λένε;... Λύντια, αγάπη μου!», απάντησε γονατίζοντας στο στρώμα, πλάι μου. «Α, Λύντια...», έκανα αγγίζοντας τα βυζιά της. «Ναι, αγάπη μου!», είπε αρχίζοντας να με χαϊδεύει κι εκείνη. «Εγώ καταλαβαίνω ελληνικά λίγκο! Στην Ελλάδα ντιαμήνια, αγάπη μου!», εξήγησε. «Ντιαμήνια;...», απόρησα. «Ντία... Μήνια!», επανέλαβε αργά. «Τι πράγμα;», συνέχισα να μην καταλαβαίνω. «Στην Ελλάδα, ντία μήνια!.. Εγώ!... Ε;», ξαναείπε κοιτώντας με με προσδοκία. «Ναι...», έκανα αμήχανα και ξαφνικά κατάλαβα! «Α, δύο μήνες!». «Ναι, ναι!», έκανε ανακουφισμένη και συνεχίζοντας να επαναλαμβάνει, σε χαμηλότερη ένταση, «ναι... ναι... ναι...», ξεκίνησε να με φιλάει και να με γλείφει επιφανειακά και στεγνά, στις θηλές, στον λαιμό, στα μάγουλα, στον λοβό του αυτιού, ενώ ακολουθώντας αντίστροφη πορεία, στην κοιλιά, στο υπογάστριο, στις μηροβουβωνικές πτυχές, παίρνοντας τον ημικαυλωμένο πούτσο μου γυμνό στο στόμα της, για να προχωρήσει σε μία αργή, βαθιά πίπα, που συμπεριλάμβανε και αρχιδογλείψιμο (έπειτα από δική μου υπόδειξη το τελευταίο).
«Βάλε το προφυλακτικό!», είπα και στη συνέχεια της ζήτησα να στηθεί στα τέσσερα. Αφού άλειψε το μουνί της με λιπαντική γέλη, πήρε θέση και περίμενε έχοντας το κεφάλι της κρεμασμένο. «Κρικ κρικ κρικ», μετακινήθηκα πίσω της. Χρησιμοποιώντας ως οδηγό τον δείκτη του χεριού, που κρατούσε τον πούτσο μου, ψηλάφισα την τρύπα κι εντοπίζοντάς την έσπρωξα την ψωλή μου μέσα. Μπήκε άνετα. «'Οαα!... 'Οαα!...», βογγούσε ευλογοφανώς καθώς αισθανόταν τις γαμιές μου. Συνέχισα έτσι. «Λύντια!». «Ναι αγάπη μου!...». «Ξάπλωσε ανάσκελα», ζήτησα, νιώθοντας πως στο πισωκολλητό γονατιστό δεν θα έχυνα. Υπάκουσε. 'Επεσα πάνω της και συνέχισα να γαμάω. «Κρικ κρικ κρικ!». Σ' εκείνη τη στάση ανταλλάξαμε και λίγα γλωσσόφιλα, όχι τίποτε το ιδιαίτερο. Πάντως κατά τη διάρκεια ενός απ' αυτά, ένιωσα τον οργασμό μου να ξεκινάει και στα επόμενα δευτερόλεπτα να ολοκληρώνεται... «Ααα, τελείωσα!...». «Χι χι χι...», έκανε ευχαριστημένη. Τραβήχτηκα, παραμένοντας στα γόνατα. «Πω πω πω πω! Χα χα χα...», "θαύμασε" την ποσότητα του σπέρματος που είχε μαζευτεί στη θηλή της καπότας.
«Μόνο πρωί δουλεύεις εδώ;», ενδιαφέρθηκα να μάθω καθώς πετούσα το χρησιμοποιημένο προφυλακτικό στο καλαθάκι των απορριμμάτων. «Ναι αγάπη μου! 'Εξι μ' έξι!», μ' ενημέρωσε. «'Εξι το πρωί μ' έξι τ' απόγευμα», επανέλαβα. «Ναι, αγάπη μου!». «Εδώ, πάνω». «Ναι ναι!». (Την έχω δει και στο διπλανό ισόγειο –είναι η Λίντα, που γράφει ο rigormortis) «Οκέι...». «Κάθε μέρα!», πρόσθεσε.