Λεπτομέρειες αξιολόγησης

«Καθίστε λίγο, κοπέλα δωμάτιο... Δυο λεπτά», ενημέρωσε η αλλοδαπή υπηρεσία. Τελικά τα τακούνια της πόρνης ακούστηκαν συντομότερα. Εμφανίστηκε μια νεαρή, με καστανόμαυρο μαλλί μέχρι τους ώμους, έκφυλο-συμπαθητικό πρόσωπο, βυζέττα, αδύνατο καλοσχηματισμένο κορμί, πίρσινγκ στον αφαλό. «Τσιμπουκάκι, μουνάκι, όλες τις στάσεις, πάνω-κάτω, νορμάλ σεξ, δέκα ευρώ!», έκανε γνωστό η τσατσά, συμπληρώνοντας: «Πολύ ωραίο κορίτσι!...». Οι δυο-τρεις συναγωνιστές, που τους βρήκα να κάθονται στο σαλονάκι του οροφομπουρδέλου όταν μπήκα, άρχισαν ν' αποχωρούν. Αποχώρησε κι η ιερόδουλη (όχι που θα καθόταν να σκάσει! Χα χα χα...). «Πώς τη λένε την κοπέλα;», ρώτησα την υπηρεσία. «Χριστίνα!», μου απάντησε. «Α, Χριστίνα!... Ευχαριστώ», είπα και την έκανα κι εγώ.
Επέστρεψα στο τέλος της τσάρκας. Στάθηκα στο άδειο από κόσμο μικρό σαλόνι κι έβγαλα το δεκάρικο απ' το πορτοφολάκι μου. Εμφανίστηκε η τσατσά. «Γεια σας!». «Η Χριστίνα είναι, έτσι;», ζήτησα να μου επιβεβαιώσει. «Χριστίνα, ναιαιαι!». «Θα περάσω!». «'Ελα!... Κριστίνα, Κριστίνα κορμάρα!», είπε και μου έδειξε προς τα ενδότερα. Εκείνη τη στιγμή η περί ης ο λόγος βγήκε απ' το κουζινάκι να δει ποιος "ομορφάντρας", αυτή τη φορά, είχε επιλέξει να περάσει μαζί της...
Το δωμάτιο ήταν μια χαρά και σχετικά απομονωμένο. Μετά από πέντε λεπτά άκουσα γυναικεία τακούνια, πάνω στο ξύλινο πάτωμα, να πλησιάζουν βιαστικά. Εισήλθε σιγοτραγουδώντας. «Λα λα λα λα λα λα... Γεια σου!». «Γεια σου Χριστίνα!», τη χαιρέτησα απ' το κρεβάτι όπου ήμουν ξαπλωμένος. «Καλά είσαι;». «Καλά είμαι». «Καλά είσαι, για είσαι κουρασμένο;». «Μια χαρά είμαι!». «Τι σέξι παιδί είσαι εσύ;... Τα μάτια σου!... Πολύ σέξι!», είπε με "ηδυπάθεια", χαμηλώνοντας σταδιακά τον τόνο της φωνής της. «Σέξι ε;», χαμογέλασα. Φαντάσου να ήμουν νεότερος, με περισσότερα μαλλιά στο κεφάλι και καμιά 15αριά κιλά ελαφρύτερος πως θα μ' έβλεπε... «Ναι ναι ναι!», επιβεβαίωσε. Μένοντας ολόγυμνη, γονάτισε δίπλα μου και πήρε να με χαϊδεύει κοιτάζοντάς με προκλητικά. «Λοιπόν, εσένα πώς σε λένε;», ρώτησε ξαφνικά. «Τάδε». «Γεια σου ρε τάδε!», είπε με άνεση συνεχίζοντας το χάιδεμα. Τότε στηρίχθηκα στον αγώνα μου και τη φίλησα-έγλειψα στο στέρνο, στον λαιμό, στα μάγουλα, λίγο στον λοβό του αυτιού της. «Δεν μου λες Χριστίνα, εσύ φιλάκια δίνεις;». «Θα σου δίνω, θα σου δίνω εδώ», απάντησε δείχνοντας τις ρώγες μου. «Στον λαιμό;», ρώτησα. «Για;...», έκανε και πλησίασε τη μούρη της, «Και στον λαιμό, γιατί μυρίζεις ωραία!», συμφώνησε. Διαπιστώνοντας πως τα μαλλιά της μ' ενοχλούσαν, τα μάζεψε σ' αλογουρά και ξεκίνησε μ' επιφανειακά φιλάκια και γλειψιματάκια στα γνωστά σημεία (θηλές, στήθος, αλλά και λαιμό, αυτία), χαϊδεύοντας παράλληλα αρχίδια και πουλί, αφήνοντας χαμηλής έντασης ερωτικούς βόγγους, ενώ κάποια στιγμή μού έχωσε το ένα στηθάκι της στο στόμα, το οποίο και βύζαξα λαίμαργα ως πειναλέο βρέφος...
Ακολούθησε μέτρια καλυμμένη πίπα. «Σλουρπ σλουρπ σλουρπ!». Μέχρι που της ζήτησα να με καβαλήσει. «Πόπ!», έβγαλε τον πούτσο απ' το στόμα της. Σαλιώνοντας τα δάχτυλα έτριψε το αιδοίο της και πραγματοποιώντας βαθύ κάθισμα άρχισε ν' ανεβοκατεβαίνει, έχοντας φυσικά πάρει το καυλί μου μέσα της. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». Κατά τη διάρκεια της γάμευσης δεν ήταν σιωπηλή, αντιθέτως... «έτσι μωρό μου! ΕΤΣΙ ΜΩΡΟ ΜΟΥ, ΕΤΣΙ ΕΤΣΙ ΕΤΣΙ!... ΕΕΕΤΣΙ καύλα μου, μέσα!...» με παρότρυνε συνεχώς...
«Ελα να σε γαμήσω ιεραποστολικά!», της είπα ανάμεσα στα «πλαφ». «Τι είναι αυτό;», απόρησε. «"Ιεραποστολικά" είναι "μίσσιοναρυ". Εσύ ξαπλωμένη ανάσκελα κι εγώ από πάνω σου!». Με άνεση έφερε τα γόνατα στο ύψος των αυτιών της και πιάνοντας την ψωλή μου την οδήγησε στη γεμάτη λιπαντική γέλη τρύπα της. «Πλάφ πλαφ πλαφ!». Τη φιλούσα-έγλειφα και με φιλούσε-έγλειφε στο πρόσωπο. «Στο στόμα δεν φιλάς καθόλου, ε;», τη ρώτησα ασθμαίνοντας ελαφρώς... «'Οχι αγάπη μου!», απάντησε άνετα. «Επειδή πλησίασες πολύ (στο στόμα μου), γι' αυτό ρώτησα», δικαιολογήθηκα. Λίγο αργότερα έχυνα.
Πριν φύγει έμαθα πως μετρούσε 23 χρόνια ζωής, ήταν Ρουμάνα (τι άλλο θα ήταν;... Χε χε χε) και συνήθως δουλεύει απόγευμα.