Λεπτομέρειες αξιολόγησης

«Καλημέρα!», είπα στην υπηρεσία –που εκείνη τη στιγμή σηκωνόταν–, κατεβαίνοντας τα σκαλάκια. «Καλημέρα!... Περάστε, καθίστε!... Τι κάνετε, καλά;», ενδιαφέρθηκε να μάθει. «Καλά!», απάντησα απ' το μικρό σαλονάκι. «Μπράβο, και 'μεις καλά», είπε προχωρώντας στην ενημέρωσή μου: «και πάρα πολύ καλές κοπελίτσες, δύο κοπέλες! Η Σοφία είναι από Ρωσία και η Κατερίνα Ελληνίδα!... Η Σοφία κάνει ελεύθερο στοματικό τελειωτικό, πισωκολλητό, ισπανικό, εξήντα εννιά, ελεύθερα πιασίματα... η Κατερίνα κάνει ελεύθερο στοματικό τελειωτικό στο στήθος και όλες τις στάσεις, δεν κάνει μόνο κωλαράκι!.. Είκοσι ευρώ μία, τριάντα ευρώ οι ντύο!... Εάν θέλετε ντύο, 30 ευρώ!».
Ακολούθησε μία σιωπηλή αναμονή μερικών δευτερολέπτων.
«Τακ-τουκ τακ-τουκ τακ-τουκ!»
«Ορίστε, η Σοφία!», ανήγγειλε η τσατσά. «Γεια σου Σοφία!», της χαμογέλασα. Επρόκειτο για μία γυναίκα με κατάμαυρο μαλλί μέχρι την πλάτη, συμπαθητικό πρόσωπο, μεσαίο καλοσχηματισμένο στήθος, κανονικό κορμί.
«Τακ-τακ τακ-τακ τακ-τακ!»
«Και η Κατερίνα!». «Γεια σου Κατερίνα!». Η περί ης ο λόγος καλημέρισε με τη ψιλοβαριά φωνή της. Επρόκειτο για μία γυναίκα στην πέμπτη δεκαετία της ζωής της (βέβαια η ίδια μου είπε πως ήταν σαράντα ετών), με ίσιο καστανόξανθο μαλλί μέχρι την πλάτη, μέτριο πρόσωπο με ανάγλυφα χείλη, μεγάλο στήθος, χοντρά βραχιόνια, βαρύ κορμί, διπλόφαρδη κωλάρα, χοντρά πόδια.
«Ποια θέλεις απ' τις δυο;... Θέλεις μία, θέλεις ντύο, προσφορά!», ρώτησε η υπηρεσία. «Θα περάσω με την Κατερίνα!», της έκανα γνωστό. «Δεν θέλεις ντύο;». «Κάτσε να δοκιμάσω τη μία και βλέπουμε... Ορίστε!», είπα και της έδωσα το ακριβές αντίτιμο κι εκείνη αφού μ' ευχαρίστησε μου έδειξε το μέτριο δωμάτιο του διαδρόμου.
Η συμπατριώτισσα ήρθε μετά από τρία λεπτά.
«Καλημέρα μωρό μου!». «Καλά είσαι;», τη ρώτησα. «Καλά είμαι αγάπη μου, πώς σε λένε;». Της είπα. «Χάρηκα!».
Μένοντας ολόγυμνη επιχείρησε την πρώτη επαφή αγγίζοντάς με μέ το στήθος της. «Ωωω, παγωμένος! Μηχανάκι;». «'Οχι, αυτοκίνητο». «Περπάτησες!». «Ναι».
Τέλος πάντων ξεκίνησε περιφέροντας τα βυζιά της απ' το στήθος μέχρι τα γεννητικά μου όργανα, έχοντας κλειστά τα μάτια κι αφήνοντας ένα συνεχόμενο, χαμηλής έντασης "ηδονικό" «ααα...». Συνεχίζοντας μ' επιφανειακά φιλάκια κι ακρογλώσσια γλειψιματάκια σε θηλές και κορμό. 'Οταν πλησίασε την ημικαυλωμένη ψωλή μου της γνωστοποίησα πως δεν θα επιθυμούσα ελεύθερο στοματικό.
Πήρε να ετοιμάσει το προφυλακτικό.
«Δούλευες και πουθενά αλλού;», ρώτησα. «Λιοσίων!». «Λιοσίων που;». «Στα στενά μέσα, Εξηκίου». «Είναι τρία στην Εξηκίου». «Εεε, πρώτο, δεύτερο, τρίτο στο κάτω, με τις ντουζιέρες μέσα!». «Στο τρίτο, κάτω;... Πού λες, εκεί που είναι η Τζούλια;». «Μπράβο! Εκεί που είναι η Τζούλια το πρωί, εγώ ήμουν νύχτα και επειδή κουράστηκα να είμαι νύχτα–». «Κατάλαβα!... Αλλού ήσουν;», τη διέκοψα. «Και στην παράλληλη...». «Βέργας;». «Ναι!». «Σε ποιο;». «Νομίζω, δύο;...». «Α, το δύο...». «'Οπως κατεβαίνεις, το πρώτο δεξιά!». «Ναι ναι, ξέρω!». «Πάλι με ντουζιέρες!». «Εκεί ήσουν απόγευμα;». «Νύχτα! Όλα νύχτα αγάπη μου, όλα νύχτα!... Δυο χρόνια ήμουν εκεί!».
«Σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ!», ρούφαγε τον ημισηκωμένο, λαστιχοντυμένο πούτσο μου, ενώ την παρατηρούσα απ' τον διπλανό καθρέφτη. 'Επειτα από δυο-τρία λεπτά πεολειχίας το καυλί μου παρέμενε στην ίδια κατάσταση. Τη σταμάτησα κι άρχισα να "τρομπάρω" γλείφοντας τις βυζάρες της. Κατάφερα να καυλώσω λίγο ακόμα.
«Για να δοκιμάσουμε τώρα που είναι σηκωμένο!», της ζήτησα. «Μπροστά ή πισωκολλητό;», θέλησε να της διευκρινίσω. «Πισωκολλητό». «Πισωκολλητό, έλα!», συμφώνησε και πήρε θέση, ενώ περνώντας το χέρι της κάτω απ' τ' ανοιχτά της πόδια έπιασε την ψωλή μου για να την οδηγήσει στη μουνοσήραγγά της. «'Ελα να το βάλω λίγο εγώ!... Λίγο εσύ μόνο να σπρώξεις!». «Πλαφ, πλαφ, πλαφ!». Τώρα, η κρέμα έφταιγε, ο κόλπος έφταιγε, το μέγεθος του πέους μου έφταιγε;... Εγώ δεν αισθανόμουν την πρόστριψη ικανοποιητικά... Εκείνη πάντως βόγγαγε του καλού καιρού. «ΑΑΑ, φφφ, αααχ, καύλα μου!»
«Ανεβαίνεις από πάνω;», τη ρώτησα.
Ανέβηκε κι από πάνω! 'Εχοντας κλειστά τα μάτια τρίφτηκε μπρος-πίσω, ανεβοκατέβηκε μερικές φορές, έδωσα και του λόγου μου κάμποσες ψωλιές. Τελικά έχυσα στο στήθος της αυνανιζόμενος...
«Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, να τα ξαναπούμε!», μου είπε φεύγοντας.