Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Σάββατο, ώρα 11:51 π.μ
Λίγο πριν περάσω στο σαλονάκι τού υπερυψωμένου αυτού ισόγειου μπουρδέλου –άδειο από κόσμο εκείνη την ώρα–, κοίταξα αριστερά, προς το κουζινάκι. Η ευτραφής μεσήλικη υπηρεσία καθόταν βαριά πάνω στην καρέκλα της. Προχώρησα στον χώρο αναμονής και παρουσίασης. Την επόμενη στιγμή μια ξανθιά γυναίκα με ίσιο μαλλί πιασμένο πίσω, συμπαθητικό πρόσωπο μ' εύσαρκα χείλη, μεσαίο στήθος, κανονικό ανάστημα, σώμα με κοιλίτσα και λίγα πιασιματάκια, αφράτη κωλάρα και "δεμένα" πόδια με πλησίασε. «Γεια σου!». «Γεια σου!». «Τι κάνεις μωρό μου;», ρώτησε με λεπτή φωνή. «Καλά, εσύ ποια–». «Κι εγώ καλά!», με διέκοψε. «Ποια είσαι;», ολοκλήρωσα την πρότασή μου. «Α;», έκανε κοιτάζοντάς με απορία. «Τ' όνομά σου!», διευκρίνισα. «Λίλυ!», απάντησε με χαμόγελο. «Α, Λίλυ...». «Αχά!». «Οκέι, και τι πρόγραμμα έχεις;». «Κανονικό πρόγραμμα μωρό μου» «Οκέι, εντάξει, θα περάσω», της έκανα γνωστό. Το χαμόγελό της έγινε πλατύτερο. Της έδωσα το δεκάρικο. Μου έδειξε την πόρτα στα δεξιά της. Πέρασα στο ικανοποιητικό δωμάτιο. Το κλιματιστικό είχε ζεστάνει καλά τον χώρο. Η θύρα έκλεισε πίσω μου.
«Τι κάνεις αγάπη μου;», ξαναρώτησε μπαίνοντας, ύστερα από πέντε λεπτά. «Καλά αγάπη μου!», απάντησα απ' το κρεβάτι όπου βρισκόμουν ξαπλωμένος, χρησιμοποιώντας κι εγώ σκόπιμα το ίδιο ουσιαστικό.
Πλησίασε. Με τα χέρια μου έπιασα το ξύλο πίσω απ' το κρεβάτι αφήνοντάς της το πεδίο ελεύθερο. Γονάτισε πλάι μου. Με τις κορυφές των δαχτύλων της άρχισε να με χαϊδεύει απ' τους μηρούς μέχρι τον λαιμό. Στη συνέχεια περιέφερε τα μαλακά βυζιά της στο στήθος, στην κοιλιά, στα γεννητικά μου όργανα, πραγματοποιώντας κι ένα είδος σύντομης ισπανικής. Ακολούθησαν φιλάκια με τις άκρες των χειλιών και ακρογλώσσιο γλείψιμο σε θηλές, λαιμό, πτερύγια και λοβούς των αυτιών. Λεπτομέρεια, το ότι από μόνη της, χωρίς προτροπή δική μου, δεν έμενε στη μία πλευρά, παρά έκανε περάσματα και στην άλλη και τούμπαλιν. Φυσικά η στύση μου ήταν εκεί! Η καπότα εφαρμόστηκε ως κάλτσα και η πίπα που έλαβε χώρα ήταν μέτρια, με κάποια «ΜΜΜ!» "καύλας" απ' την πλευρά της...
«Πάμε πισωκολλητό;», ρώτησα. «Αχά!». 'Αρχισα να γαμάω. «Κρικ κρικ κρικ...». Την έβλεπα που μας έβλεπε απ' τον διπλανό καθρέφτη. Η επόμενη στάση ήταν εκείνη της γελαδάρισσας. 'Οση ώρα εγώ έριχνα τις ψωλιές μου εκείνη είχε σκύψει στο πρόσωπό μου φιλώντας και γλείφοντάς με (πάντα απαλά), ενώ τώρα φιλούσε-έγλειφε και τα χείλη μου! Προσπάθειες δικές μου να της "δώσω" και να "πάρω γλώσσα" απέβησαν άκαρπες μιας και του λόγου της κρατούσε σφαλιστά τα χείλη... Συνέχιζε όμως να φιλάει και να γλείφει την περιοχή. 'Οταν όμως προσπαθούσα για κάτι περισσότερο συναντούσα ευγενική άρνηση...
«Ααα, έεετσι!...», μουρμούριζα νιώθοντας την ανάσα της στη μούρη μου. «Ναι, μωρό μου...», συμπλήρωνε εκείνη. «Ααα, αυτό το στόμα σου!...», συνέχιζα εγώ με ηδυπάθεια αυξάνοντας τις γαμικές μου ωθήσεις. «Μμμ, αααχ, ναι!... 'Ετσι, μπράβο!...», βογγούσε με τη σειρά της. Συνεχίσαμε για λίγο ακόμα μέχρι που έπειτα από ένα δικό μου: «'Ωωωαααχ!», γέμισα την καπότα με μεσήλικο σπέρμα. Με φίλησε δυνατά στο μάγουλο.
«Δούλευες και κάπου αλλού εσύ;», ρώτησα ύστερα από λίγο. «Ναι, στο 30», απάντησε καθώς μάζευε τα πράγματά της. «Στο 30, πού, στον όροφο ή στο ημιυπόγειο;», ζήτησα να μου διευκρινίσει, θεωρώντας πως αναφερόταν στα 30άρια της Ιάσονος. «'Οχι, στο κάτω», απάντησε. «Α, στο ημιυπόγειο!», συμπέρανα. Για να συνεχίσω: « Δεν σε θυμάμαι». «Εκεί δούλευα, Κολωνού, στο 30», συμπλήρωσε και τότε θυμήθηκα!... 'Ηταν η μολδαβή Λίλυ, που είχα πάρει τον περασμένο Απρίλη στ' ομώνυμο υπερυψωμένο ισόγειο!
Πριν φύγει μου ξαναφίλησε τη μαγούλα! Το «ματς» θα έπρεπε ν' ακούστηκε μέχρι όξω! Στη συνέχεια άνοιξε την πόρτα. Η τσατσά δεν έχασε στιγμή: «Αυτή είναι η ομορφούλα, αυτή είναι η γλυκούλα! Πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, όλες οι στάσεις και μουνάκι! Δεν βιάζεται στο δωμάτιο, αγκαλίτσα, πολύ περιποίηση, 10 ευρώ!»