Λεπτομέρειες αξιολόγησης

"Πιάσε με αν μπορείς" η ταινία στην μικρή οθόνη...

Παραμονές του νέου έτους...

Η βροχή αρχίζει, ο δρόμος υγρός, η σκέψη πυκνή...

Η Χριστίνα εκεί...Περιμένει...

Να κοπάσει η βροχή, να στεγνώσει το κορμί, να γεμίσει την ψυχή...

Χαμόγελο δροσερό, πηγαίο, μοναδικό...

Σαν την ομορφιά της, όπως τα νιάτα της...

Σαν τα μάτια της...Αμάγαλμα αθωότητας, παιγνιδιού, πρόκλησης-"πιάσε με αν μπορείς..."

Πρόσωπο ονειρικό, βλέμμα κρυστάλλινο, κορμί αγγελικό-πώς θα ήταν χορεύοντας στη βροχή;

Χορός αέναος, προκλητικός, μια μπαλαρίνα ξαπλωμένη στο κρεβάτι ενός συνοικιακού πορνείου...

Χορεύει, γελάει, χαϊδεύει, φιλάει, παιζει...

Θεσπέσια χορογραφία δύο κορμιών υπό τους ήχους ενός αδιόρατου κρεσέντο...

Σώματα ενωμένα, μέλη ιδρωμένα, υγρά από χυμούς νεανικούς, άγουρους...

Σπασμοί ερωτικής κορύφωσης, λιμπρέτο ερωτικής ολοκλήρωσης...

Βροχή πυκνή, δρόμοι υγροί, άνεμος κρύος...

Η πανέμορφη Χριστίνα...

Κρίνος ολάνοικτος.....

Πειρασμός και κίνδυνος μαζί...

Σαν τη βροχή που σε μαστιγώνει τρέχοντας να γλυτώσεις...

Σαν τον αέρα που σε κρυώνει πηγαίνοντας να ζεσταθείς...

"Πιάσε με αν μπορείς", σου ψιθυρίζει..."Έστω και για είκοσι λεπτά, χόρεψε με το κορμί μου, νοιώσε την κραυγή μου, γεύσου τους χυμούς μου...".

Η ξανθιά οπτασία, η αέρινη χορεύτρια, η ερωτική αφυπνίστρια...

Στο δωμάτιο ενός συνοικιακού πορνείου παραμονές νέου έτους....


Βγαίνοντας στην παγερή οδό Λιοσίων, η μορφή της εμπρός μου:

Αγαλλίαση, λύτρωση, ονειροπόληση...

Βγαίνοντας στην παγερή οδό Λιοσίων, τα λόγια του ποιητή εντός μου...

"Αηδίες- ο χρόνος έγινε για να κυλάει, οι έρωτες για να τελειώνουν, η ζωή για να πηγαίνει στο διάολο..."