Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η ταμπελίτσα στην εξώπορτα ήταν σαφής: «Χτυπήστε το καμπανάκι»
«Ρινγκ, ρινγκ, ρινγκ!»
Η υπηρεσία άνοιξε καλημερίζοντάς με και συνέχισε: «Την Ειρήνη έχω παιδί μου, κάνει ελεύθερο στοματικό τελειωτικό, 69, ισπανικό, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια, χαϊδάκια, γλείψιμο παντού...»
Απ' τα ενδότερα εμφανίστηκε μια μεσαίου αναστήματος (και μάλλον χαμηλού, όταν κατέβηκε απ' τα πορνοπάπουτσα) αλλοδαπή, «Καλημέρα, τι κάνεις;», πού έπρεπε να διήνυε την πέμπτη δεκαετία της ζωής της, με ίσιο ξανθό μαλλί μέχρι τους ώμους, μέτριο πρόσωπο μ' ένα εύσαρκο στόμα και καλή οδοντοστοιχία, πλούσια μεμέ, κοιλίτσα, φαρδιά λεκάνη, ψωμάκια, κυτταρίτιδα... Η οποία με ρώτησε εάν θα περνούσα.
Χε χε χε, με το μάτι στο πορτοφόλι είναι όλες...
Της είπα πως ίσως επέστρεφα αργότερα κι αφού ευχαρίστησα σηκώθηκα για να φύγω. «Να 'σαι καλά!» την άκουσα να μου εύχεται καθώς άνοιγα την εξώπορτα.
'Οταν γύρισα ήταν απασχολημένη με πελάτη. 'Εδωσα το εικοσάρικο στην τσατσά και 'κείνη μου έδειξε το συμπαθητικό δωμάτιο όπου πέρσι, στις αρχές Οκτωβρίου, είχα συνευρεθεί με μια Ναταλί.
Αφού τακτοποιήθηκα, ξάπλωσα (Αχ, τα κοκαλάκια μου...) κι άρχισε η αναμονή. Μετά από κανένα πεντάλεπτο η πόρνη άνοιξε την πόρτα. Κρατούσε μια συσκευασία με υγρά μαντιλάκια, καπότα, λιπαντική γέλη. 'Ηταν αρκετά ομιλητική, «μπλα, μπλα, μπλα», κι όπως περίμενα, κατευθείαν μ' άρχισε στα φιλιά (στο στόμα μού απάντησε πως δεν φιλάει), στο υγρό γλείψιμο, στα ήπια δαγκώματα (όχι πιπιλιές), στα χουφτώματα, παίζοντάς μου ταυτόχρονα τον πούτσο και χαϊδεύοντάς με στ' αρχίδια και στο περίνεο...
Απ' το ηδονικό πρέσινγκ της είχα κατακαυλώσει! Με ρώτησε πώς θα ήθελα την πίπα. Της απάντησα (κόντρα στην αρχή μου) «χωρίς» και τις επόμενες στιγμές (προηγουμένως ψευτοκαθάρισε την περιοχή με τα υγρά της μαντιλάκια) τον είχε καταπιεί ολόκληρο (εντάξει δεν είναι και μεγάλος)... «Σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ...», γλείψιμο αρχιδιών και ξανά «σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ»... Εάν συνέχιζε μ' αυτό τον ρυθμό θα τελείωνα πρόωρα μέσα στην καταπιώνα της... Της ζήτησα να προχωρήσουμε στο φίκι φίκι. Αφού "μου τον έντυσε" "καρφώθηκε" κι άρχισε να τρίβεται μπρος-πίσω, να στριφογυρίζει, να βογγάει. Ανεβοκατέβηκε και μερικές φορές, ενώ κι εγώ της έριξα κάμποσες ψωλιές από κάτω προς τα πάνω... Το γυρίσαμε σε πισωκολλητό γονατιστό. «Πλαφ, πλαφ, πλαφ!», γαμούσα τη μουνάρα της όσο πιο δυνατά μπορούσα! Είχα όμως κουραστεί. «Ειρήνη, θα ξαπλώσω και θα μου πάρεις πίπα για να χύσω, έτσι;»
'Ετσι έγινε. Ξάπλωσα ανάσκελα, έκλεισα τα μάτια και τ' άφησα όλα πάνω της. Μετά από λίγο ένιωσα τον οργασμό μου να ξεκινάει... «Χύνω!» ψέλλισα, περισσότερο για να την προειδοποιήσω, εκείνη όμως συνέχιζε να με πιπώνει... «Αχ, χύνω, χύνω!» επανέλαβα κρατώντας το κεφάλι της με τα δυο μου χέρια και την επόμενη στιγμή τα χύσια μου γέμιζαν το στόμα της...
'Οταν με στράγγιξε καλά, μου χαμογέλασε μπουκωμένη και στη συνέχεια απομακρύνθηκε προς τον νιπτήρα, όπου κι έφτυσε το γλοιώδες περιεχόμενο. Ακολούθησαν κάποια μπουκώματα με νερό.
Πριν φύγει με φίλησε ηχηρά στα μάγουλα. Πρωτύτερα μου είχε απαντήσει πως δούλεψε και στο υπερυψωμένο ισόγειο στη Διδύμου 18.
Καταλήγοντας λοιπόν, αυτές ήταν, αυτές είναι κι αυτές θα είναι οι ψιλοχοντροσιτεμένες, ψιλοχοντροάσχημες πουτάνες.
Ο καθένας κάνει τις επιλογές του...