Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Δευτέρα, ώρα 21:46
Το έντονο τρίξιμο της εξώπορτας, καθώς την έσπρωχνα για να εισέλθω, θα έγινε αντιληπτό στους μέσα. 'Οντως, δεν πρόλαβα να καθίσω κι άκουσα τα τακούνια της 'Αννας. Την επόμενη στιγμή βρισκόταν μπροστά μου. Επρόκειτο για μια νεαρή Ρουμάνα, που «καταλαβαίνω πολύ ελληνικά» –όπως η ίδια μου είπε– αλλά «μιλάω όχι πολύ», με ίσιο καστανόμαυρο μαλλί μέχρι την πλάτη, γλυκό πρόσωπο, μικρό στήθος, κανονικό σωματάκι μ' ερωτικές καμπύλες, ωραίο κωλαράκι, τ' οποίο, κάνοντας μια στροφή 180 μοιρών μπροστά μου, κούνησε προκλητικά δεξιά-αριστερά...
«Δέκα ευρώ, τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, με 10 ευρώ είναι!» ενημέρωσε κι ο τσάτσος που ακολουθούσε. 'Εφυγα για να επιστρέψω ύστερα από ένα τέταρτο. Τον υπηρέτη δεν τον είδα, οπότε τα χρήματα τα έδωσα στην 'Αννα που χαμογέλασε πλατιά.
Πέρασα σ' ένα ερυθρό, ευρύχωρο δωμάτιο, το κρεβάτι του οποίου διέθετε ένα ικανοποιητικό στρώμα και μακροσκοπικά καθαρό κατωσέντονο. Η κοπέλα άνοιξε την πόρτα αφού πρώτα μου έδωσε 2-3 λεπτά για να ετοιμαστώ. «Οκέι;», ρώτησε με χαμόγελο μπαίνοντας. 'Εβγαλε το μπικίνι και γονάτισε δίπλα μου. Καθώς ετοίμαζε το προφυλακτικό θέλησα να επιβεβαιώσω τ' όνομά της, ζήτησε να μάθει και 'κείνη το δικό μου, με ρώτησε από πού είμαι, τη ρώτησα το ίδιο. Αφού τοποθέτησε το λάστιχο, στο "κοιμισμένο" πουλί μου, έσκυψε κι άρχισε να ρουφάει. Την άφησα να προσπαθήσει για λίγα δευτερόλεπτα και μετά της ζήτησα να με χαϊδέψει κομματάκι (εγώ ήδη τη χούφτωνα κανονικά), επίσης τη ρώτησα εάν θα ήθελε να με φιλήσει και να με γλείψει (εγώ ήδη της είχα ρουφήξει, και συνέχιζα να της ρουφάω, τα βυζιά). «Θέλεις έτσι; Οκέι!» συμφώνησε. Με ψευτοέγλειψε και με ψευτοφίλησε στις θηλές, στον λαιμό, στα μάγουλα, πασπατεύοντάς μου ταυτόχρονα τ' αρχίδια. «'Ελα!», είπε όταν είδε τον πούτσο μου σηκωμένο. Της ζήτησα να τη γαμήσω στα τέσσερα. Στήθηκε καλά. Το μουνάκι της ήταν "γρασωμένο". "Μπήκα" και "βγήκα" πολλές φορές. Στην αρχή δεν ένιωθα ικανοποιητικά την τριβή, όσο όμως συνέχιζα την παλινδρόμηση η κατάσταση βελτιωνόταν. Μετά από ένα σημείο ήταν μια χαρά! Θα ήθελα να δοκίμαζα κι ιεραποστολικά αλλά ο χρόνος είχε σωθεί... «Δέκα λεπτά!», είπε χαμογελώντας, ρίχνοντάς μου δυο τύφλες... (Κάνε τα χέρια σου πιο 'κει παιδάκι μου...). Κοίταξα το ρολόι μου. Η αλήθεια ήταν πως είχαν περάσει 12 λεπτά. Τελικά δεν έχυσα...
Εάν την ξαναεπισκεφτώ θα προσπαθήσω να κάνω καλύτερη διαχείριση του χρόνου. Στο συγκεκριμένο μπουρδέλο, απ' ό,τι μου είπε, βρίσκεται 10 το πρωί με 12 το βράδυ.