Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Έχοντας πολύ καιρό να περιπλανηθώ στα σοκάκια του αγοραίου έρωτα…διαπίστωσα πως παραμένουν οι ίδιες σκατογειτονιες. Στρίβοντας από Αλκαμένους στην Προύσσης θυμήθηκα το μπουρδελάκι στην Αδάνων.
Μπήκα μέσα, άδειο. Η γριά τσατσα μου είπε είναι η Ζάνα. Μετά από λίγο αυτοπαρουσιάστηκε η Αυτού Μεγαλειότης «βασίλισσα του τσιμπουκιού». Βασίλισσα… Εκεί έπαθα ένα deja vu. Ήταν η Ζάνα που δούλευε κάποτε Αγκύρας την εποχή που αυτή και η Καζακστανή Βίκυ ήταν τα καλύτερα τσιμπούκια (υποτίθεται). Δεν ξέρω τι με έκανε να περάσω στο άθλιο δωμάτιο. Πλήρωσα την ίδια και μπήκα.
Ένα άθλιο κρεβάτι. Ένας μικρός καθρέπτης. Ούτε μια καρέκλα. Κρέμασα τα ρούχα στην κρεμάστρα. Κάπου ψηλά μια τηλεόραση που έπαιζε τσόντα (?) από την εποχή του 80. Στο διπλανο δωμάτιο μπήκε κάποιος άλλος. Το τράνταγμα της πόρτας έκανε και το δικό μου δωμάτιο να κουνηθεί συθέμελα λες και θα έπεφτε και θα μας πλάκωνε.
Σε λίγο μπήκε η Ζανα. Κοντή, χοντρή, ελληνικά με ρώσικη προφορά. Νομίζω πάχυνε περισσότερο. Φορούσε ένα σαν κομπινεζόν φορεματάκι που τόνιζε τα βυζια της. Ξεχείλιζαν πατσες από παντού. Ένα στρινγκ που έμπαινε στα Ταρταρα του κώλου της. Σήκωσε το κομπινεζόν μέχρι τη μέση. Δεν το έβγαλε απλά το σήκωσε ως τη μέση. Σκέφτηκα να της πω να γδυθεί ολόκληρη αλλά φοβήθηκα μήπως χυθούν οι πατσες της στο πάτωμα. Το μαλλί θύμιζε playmobil πήγαινε μονοκόμματο. Πρέπει να του είχε ρίξει μισό κιβώτιο Loreal. Η εμφάνιση της ταίριαζε απόλυτα με το όλο cult σκηνικό.
Η κοιλάρα της ήταν τεράστια και με τρέλαινε. Τη χούφτωσα και τη μάλαζα δυνατά αλλά άλλαζε στάσεις για να με αποφεύγει. Είχε διατεταγμένη αποστολή το τρομπόνι. Βαρέθηκα και ξάπλωσα ανάσκελα. Ας έκανε ότι ήθελε.
Άρχισε να με φιλάει αλλά απέφυγα στο στόμα. Το σάλιο της μύρισε σαν τσικνωμένη ρεβυθάδα. Έγλειψε σαν ερπετό τα μάγουλα μου και το σώμα μου. Ένιωθα να με δαγκώνει στο στήθος. Συχνά πυκνά σταματούσε τη σπάτουλα για να βγάλει τις τρίχες από το στόμα της, τριχωτός γαρ. Διασκέδαζα με αυτό το παιχνίδι, καλά να πάθει. Άρχισε να γλείφει τα αρχίδια πρώτα. Και καλά τα πιπιλούσε. Σήκωσα τα πόδια να με γλείψει και στην κωλοτρυπα. Έγλειφε και προσπαθούσε να πιπιλίσει. Το έκανε άτεχνα και ένιωθα πόνο. Δε διαμαρτυρήθηκα. Την άφηνα να αυτοσχεδιάζει. Τελικά επικεντρώθηκε στον πουτσο. Η βασίλισσα της πίπας σκέφτηκα… Δεν ένιωθα τίποτα. Προσπαθούσε να κοιτάζει στα μάτια με αυτό το γελοίο παρουσιαστικό της. Συχνά πυκνά έλεγε συνέχεια «πουλάκι μου πουλάκι μου» με μια βαριά σλάβικη προφορά σαν χυμένη μαρμελάδα. Βαριόμουν. Αστην να κάνει ότι θέλει. Κοίταζα το ταβάνι, μετά έκλεισα τα μάτια. Σκεφτόμουν το σπασμένο πλακάκι που πάτησα όταν μπήκα στο δωμάτιο. Ο θόρυβος με ενόχλησε. Όταν φύγω θα πω στην γρια τσατσα να πάρει αλευρόκολλα να το κολλήσει.
Η Ζανα έγλειφε… «πουλάκι μου, πουλάκι μου» ολόλυζε. Βαριόμουν. Αντε να τελειώνει η φακλάνα σκέφτηκα. «Θα μι γκαμίσεις?» ρώτησε… Πω ρε γαμωτο σκέφτηκα…και βαριέμαι. Νωχελικά ανασηκώθηκα και μου έβαλε λάστιχο. Της είπα να ξαπλώσει. Χούφτωσα δυνατά την κοιλάρα της για να καυλωσω. Λιπάρες, πατσες γέμισαν τα δάχτυλα μου. Φορούσε κάτι τακουναρες πλατιές. Μπήκα μέσα της δυνατά αλλά έκανε τα πόδια προς τα κάτω να μην μπαίνω. Της τα άρπαξα και τη σφυροκόπησα κάποια δευτερόλεπτα με δύναμη. Σταδιαλα. Γύρισε στα τέσσερα, πιο πολύ σύρθηκε. Δίπλα από την αδιάφορη κωλοτρυπιδα της είχε κάτι σαν μελανια. Μπήκα μέσα της απλά και ξάπλωσα πάνω στην πλάτη της χουφτώνοντας από κάτω την ογκώδη πάκα της. Καύλα!.
«Πουλάκι μου, πουλάκι μου»
Βγήκα, έβγαλε το λάστιχο και της τον έδωσα στο χιλιοχυμένο βρωμοστομα της. Θα έχυνα . Αυτό δεν ήταν πίπα αλλά ένα άθλιο γαργαλητό. «Πουλάκι μου, πουλάκι μου» μούγκριζε μπουκωμένη. Γράπωσα το σβέρκο και το κεφάλι της φακλάνας με δύναμη για να χύσω.
...to the last I grapple with thee; from hell's heart I stab at thee; for hate's sake I spit my last breath at thee.” Την κάρφωσα με το κοντάρι μου στο λαρύγγι σαν άλλος captain Ahab και τη ράντισα με τον ψωλοχυμο. Δεν την έπνιξα όμως τη φακλάνα!
Ξέπλυνε το στόμα της στο νιπτήρα και μπήκε στο διπλανο δωμάτιο. Σηκώθηκα, έκανα εμετό στο νιπτήρα και ξαλαφρωμένος βγήκα στα ζεστά κωλοσοκάκια του κέντρου.