Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τετάρτη, ώρα 7:36 το πρωί.
Περπατώντας σε μία έρημη Ιάσονος έφτασα στο νούμερο 44 και ανεβαίνοντας τα 4 σκαλοπάτια του υπερυψωμένου ισογείου εισήλθα στο σαλονάκι. Κάθισα σ' έναν πάγκο απέναντι απ' το κουζινάκι, στο οποίο μία ηλικιωμένη ξανθιά υπηρεσία, με κοντό μαλλί και σκέλεθρο κορμί, που φορούσε ένα ανοιχτόχρωμο μακρύ φουστάνι, συζητούσε με την πόρνη της βάρδιας. Η παρουσία μου είχε γίνει αντιληπτή. Αντάλλαξαν μερικές ακόμα κουβέντες και στη συνέχεια σηκώθηκε, με πλησίασε, καλημέρισε και άρχισε να λέει:
– Δέκα ευρώ, μουνάκι, τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, όλες οι στάσεις, ελεύθερα πιασίματα! Δεκαπέντε, κωλαράκι!
Κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης, μία γυμνόστηθη, νέα γυναίκα, με το ίσιο ξανθό μαλλί της πιασμένο σε αλογοουρά μέχρι την πλάτη, φιλήδονο πρόσωπο, μεσαίο καλοσχηματισμένο στήθος με προπετείς θηλές, γεροδεμένο κορμί με κοιλίτσα (όχι αντιαισθητική), ωραία καπούλια με λίγη κυτταρίτιδα, καλοφτιαγμένα πόδια που κατέληγαν σε ψηλόσολα πέδιλα, εμφανίστηκε και αφού χαιρέτησε, έκανε μία στροφή γύρω απ' τον άξονά της, έτσι ώστε να επιδείξει όλες τις πλευρές της. Εκείνη τη στιγμή η εξώπορτα άνοιξε και κάποιος κοντοστάθηκε. Η κοπέλα αμέσως του έκανε γνωστό πως:
– Κανονικό 10, κωλαράκι 15!
Εκείνος, με το να γίνει μπουχός, προφανώς δεν ενδιαφερόταν, οπότε και 'κείνη αποσύρθηκε στο κουζινάκι της.
Εγώ πάλι έβγαζα ένα 10ρικο και το έδινα στην τσατσα ζητώντας να μάθω:
– Πώς τη λένε την κοπέλα;
– Ορίστε; ρώτησε πλησιάζοντας λίγο περισσότερο.
– Πώς τη λένε; επανέλαβα.
– Ειρήνη!
Με το χαρτονόμισμα στο χέρι της, η υπηρεσία με οδηγούσε στο μεγάλο δωμάτιο στο τέλος του διαδρόμου, όπου πρόσφατα είχα συνευρεθεί με τη Σόνια. Καθώς την ακολουθούσα έβλεπα πως τα 2 δωματιάκια, στη δεξιά πλευρά αυτού, ήταν άδεια.
– Θα μπω εδώ, στο μικρό! δήλωσα, δείχνοντας το δεύτερο από αυτά.
– Εντάξει, όπως θέλετε! συμφώνησε εκείνη.
Ο χώρος ήταν σχετικά φωτεινός, ένας λαμπτήρας έδινε ένα πράσινο φως, αλλά και ψιλοβρώμικος...
Την Ειρήνη εκεί μέσα την περίμενα 6 λεπτά, κατά τη διάκεια των οποίων άκουγα την τσατσά να ενημερώνει κόσμο.
– Εντάξει είμαστε; ενδιαφέρθηκε να μάθει μπαίνοντας.
– Η Ειρήνη; ρώτησα από το κρεβάτι όπου βρισκόμουν ξαπλωμένος. Πάλι καλά που δεν πρόσθεσα και το "υποθέτω"!
– Ναι! απάντησε χαμογελώντας.
Εδειχνε να βρίσκεται σε καλή διάθεση. Γονάτισε πλάι μου και σκύβοντας ξεκίνησε να περιφέρει τα βυζιά της στη γεννητική μου περιοχή. Εγώ της χάιδευα τον κώλο, το περικλανίδιο, το ξυρισμένο μουνί. Δεν άργησα να την τράβηξω κοντά μου για να της ρουφήξω-γλείψω τις βυζάρες.
– Εδώ πέρα (έδειξα το στήθος μου) φιλάς καθόλου; Οχι! ρώτησα και αμέσως βιάστηκα να βγάλω από μόνος μου το συμπέρασμα!
– Ναι! Θέλεις; ήταν η απάντησή της και αμέσως άρχισε να γλείφει τις θηλές μου! 'Ομως με την άκρη της γλώσσας, περνώντας από τη μία στην άλλη μόνο όταν της το έλεγα εγώ...
– Στο λαιμό φιλάς καθόλου; προχώρησα ένα βήμα παραπέρα.
– Οοοχι! ήρθε η ήρεμη αρνητική απάντηση, χωρίς να με κοιτάζει, ανάμεσα σε 2 γλειψίματα.
«Ααα, πολλά ζητάει ο μπάρμπας, είναι και αξούριστος!» μπορεί να σκέφτηκε, χα χα χα.
– Οκέι, συνέχισε!
Χαμουρευτήκαμε για λίγη ώρα ακόμα μ' εκατέρωθεν ψευτοφιλάκια, ψευτογλειψιματάκια, χαδάκια, χουφτωματάκια, μέχρι που σκίζοντας το περικάλυμμα του προφυλακτικού, ρούφηξε τη θηλή του και στη συνέχεια, με την τυλιγμένη περικαυλίδα μπροστά απ' τα χείλη της, πλησίασε το καυλί μου, όπου ξετυλίγοντας το λεπτό ελαστικό με το στόμα μέχρι ένα σημείο, ενώ το υπόλοιπο το έκανε με το χέρι, ξεκίνησε μία καλή πίπα που περιελάμβανε και εξωτερικούς γλωττισμούς!
'Αρχισα να τη γαμάω πισωκολλητά γονατιστά. Είχε στηθεί ικανοποιητικά. Μπροστά δεν στηριζόταν στο μάγουλο και στο στήθος, παρά στις παλάμες, αλλά ο κώλος της ήταν τουρλωμένος και η πρόβασή του ευχερής, οπότε οι παλινδρομήσεις έδωσαν και πήραν!
Συνέχισα για λίγο με πισωκωλομπρούμυτο, μέχρι που τραβήχτηκα, γονάτισα και της είπα να γυρίσει ανάσκελα, εκεί σήκωσε τα πόδια, τα οποία και γράπωσα απ' τα μπούτια, λίγο πιο κάτω απ' τις αρθρώσεις των γονάτων και οδηγώντας την ψωλή μου στο χαίνον μουνί της συνέχισα τη βουβή γάμευση μ' ένταση, κλείνοντας δυνατά τα μάτια και σφίγγοντας τα δόντια! Το τέλος ήρθε μετά από λίγο.
– Από πού είσαι εσύ; τη ρώτησα παραμένοντας ξαπλωμένος (λόγω στενότητας χώρου!), ενώ εκείνη όρθια έβαζε το κιλοτάκι της.
– Ρομανία.
– Α! Ρουμάνα είσαι; Kαι μέχρι ποια ώρα σε βρίσκουμε εδώ;
– Δουλεύω 6 πρωί μέχρι 12 μεσημέρι.
Ανακεφαλαιώνοντας τα της συνεύρεσης, έχω να πω πως την Ειρήνη, κατ' αρχάς, τη βρήκα καυλιάρα˙ με το έκφυλο προσωπάκι της και τη σφιχτή, πλούσια σάρκα της, εμένα με καύλωσε! Από την άλλη μου φάνηκε κάπως μαζεμένη (αν και φαινόταν καλά, δεν μιλούσε πολύ), ενώ σε ό,τι αφορούσε τις ερωτικές της υπηρεσίες ήταν μέσα στο πλαίσιο εκείνων που είχαν ανακοινωθεί, συν τα φιλάκια και τα γλειψιματάκια που μου έκανε σαν έξτρα.
Περπατώντας προς το αυτοκίνητο σκεφτόμουν, πως αυτήν κάποια στιγμή θα έπρεπε να την ξαναπληρώσω!