Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Καθώς ανέβαινα την παμπάλαια ξύλινη σκάλα, η μυρωδιά από την κλεισούρα και το παλιό εσωτερικό γινόταν αισθητή από τα ρουθούνια μου!
Το σαλόνι σταθερά σκοτεινό και εκείνη την ώρα άδειο από κόσμο.
Εν μέσω γέλιων εμφανίστηκαν 2 γυναίκες.
Τη λευκή ξανθιά την έβλεπα για πρώτη φορά. Ηταν σιτεμένη, με μάλλον αδιάφορο πρόσωπο, ευμεγέθη μπομπόνια, μέτριο ανάστημα και βαρύ κορμί, που προσπαθούσε να κρύψει κάτω από ένα εσωφόρι.
Αντιθέτως τη μαύρη την είχα δει αρκετές φορές εκεί. Επρόκειτο για μία 28άχρονη γυναίκα με πλατύ πρόσωπο, εκφραστικά μάτια και μια μούρη στόμα, μαύρα σαν την άσφαλτο κατσαρά μαλλιά πιασμένα πίσω, έναν στιβαρό λαιμό που κατέληγε σε δυνατούς ώμους, μεγάλα βυζόμπαλα που ασφυκτιούσαν πίσω απ' τον στηθόδεσμο, γεροδεμένα βραχιόνια, καλοταϊσμένο σώμα με καμπύλες: στους γλουτούς, στην κοιλιά, στους μηρούς.
– Καλημέρα! χαιρέτησε ανάλαφρα η ξανθιά.
– Τί κάνεις; ενδιαφέρθηκε να μάθει η νέγρα.
– Θέλεις να περάσεις ωραία; ρώτησε η ξανθιά.
– Δύο είμαστε. Κανονικό. Ελα να περάσεις, σιγά σιγά! πληροφόρισε η νέγρα.
– Εντάξει, θα περάσω μάλλον με σένα, είπα και έδειξα προς το μέρος της πληροφοριοδότριας. Πώς σε λένε;
– Τζένη!
– Τζένη. Εσένα; στράφηκα στην ξανθιά.
– Αριστέα, απάντησε άτονα και βιάστηκε ν' αποχωρήσει.
Αριστέα! σκέφτηκα. Αυτήν είχα συναντήσει στο Ιάσονος 43! Ναι ναι, θυμάμαι τον τσάτσο που είχε αναφέρει αυτό τ' όνομα!
Με την πρώτη ευκαιρία θα την πληρώσω! Μόνο και μόνο για το ασυνήθιστο, για πόρνη, όνομά της!
Η Τζένη με οδήγησε σ' ένα ευρύχωρο, σχετικά κρύο και ψιλοάθλιο πράσινο δωμάτιο, το ξύλινο πάτωμα του οποίου έτριζε κάτω από το βάρος μου σε ορισμένα σημεία.
– Ερχομαι! είπε παίρνοντας το 10άρικο, ενώ ταυτόχρονα μου χούφτωνε τ' αχαμνά πάνω απ' το πανταλόνι!
Επανήλθε έπειτα από λίγα λεπτά. Κατά τη διάρκεια των οποίων, εκτός των άλλων, άνοιξα το παράθυρο και είδα τον εγκαταλειμμένο ακάλυπτο και τις πίσω ερειπωμένες πλευρές των παλιών γειτονικών σπιτιών.
Τη χούφτωσα-χάιδεψα-έγλειψα-φίλησα στα όρθια. Ανταποδίδοντας και εκείνη εν μέρει.
Το κρέας της ήταν σφιχτό, το χρώμα της μαύρο σαν κατράμι και η επιδερμίδα της βελούδινη.
Το σκληρό σουτιέν το έβγαλε η ίδια και τ' ογκωμένο, ελαστικό στήθος της το γεύτηκε η φιλήδονη γλώσσα μου, το αισθάνθηκε το πρόσωπό μου, το "γνώρισαν" οι χούφτες μου!
Η πίπα της πάνω από το λάστιχο καλή. Τα γλειψίματα στις θηλές και στον λαιμό ψιλοϊκανοποιητικά. Τα φιλιά στεγνά, επιφανειακά, σύντομα.
Της είπα να με καβαλήσει.
Στηριζόμενη στο στήθος μου, έκανε βαθύ κάθισμα και η ψωλή μου χάθηκε στη λιπασμένη μουνοσήραγγά της.
Ανεβοκατέβηκε κάμποσες φορές, ενώ και εγώ έδωσα άλλες τόσες γαμικές ωθήσεις από κάτω!
Στο πισωκολλητό γονατιστό το κρεβάτι έτριζε, τα δάχτυλά μου είχαν γραπώσει τα καλοζωισμένα καπούλια της, ενώ οι αρχιδοπαφλασμοί αναμειγνύονταν με τα λαγνοβογγητά μου και τις παροτρύνσεις της: «Ελα μωρό μου χύσε, χύσε!»
Τελικά έχυσα.
– Πρωί είσαι εδώ; τη ρώτησα καθώς φορούσε τον στηθόδεσμό της.
– Ναι, 10 πρωί μέχρι 11 βράδυ!
– Αλλη δεν δουλεύει εδώ; Ηταν η Τερέζα...
– Α, Τερέζα νύχτα δουλεύει! 11 νύχτα μέχρι τις 10 πρωί.
Και την επόμενη στιγμή άνοιξε την πόρτα και έφυγε!...
Ετσι απλά!
Αυτή ήταν η Τζένη. Αυτός ήταν ο όροφος στο 47 της Κολωνού. Ετσι ήταν η συνεύρεση που έλαβε χώρα εκεί.
Για ένα 10άρικο, νομίζω πως ήταν καλά!