Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πριν ένα τέταρτο είχαν συμπληρωθεί 4 ώρες απ' το ξεκίνημα της τσάρκας μου.
Η υπηρεσία χαμογελώντας άνοιξε την πόρτα. Χαιρέτησε, με πέρασε στο σαλόνι και όταν κάθισα, ευγενικά ζήτησε να μάθει εάν γνώριζα τη Λουίζα.
– Οχι! είπα ψέματα, διότι όποτε είμαι ειλικρινής επιμένουν να περάσω κατευθείαν στα ενδότερα!
– Τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, από πάνω, κάνει 69, τέλεια περιποίηση, 20 ευρώ!
Την ώρα που ανέφερε αυτές τις λεπτομέρειες, η Λουίζα έκανε τη σύντομη εμφάνισή της μπροστά μου. Με ίσιο καστανό μαλλί μέχρι την πλάτη πιασμένο σε αλογοουρά, πρόσωπο χωρίς κάποιες γραμμές ιδιαίτερης ομορφιάς˙ απλά συμπαθητικό, μικρό στήθος, γεροδεμένο κορμί, μέτριο ανάστημα, με ψαχνό ομοιόμορφα κατανεμημένο, έτσι ώστε να σχηματίζονται γλυκιές-αρμονικές καμπύλες στο υπογάστριο, στη λεκάνη, στους γλουτούς, στους μηρούς, στις γάμπες.
– Θα περάσω!
– Να περάσετε, βεβαίως να περάσετε, γιατί να μην περάσετε;
Εκείνη τη στιγμή άκουσα απ' το βάθος τη Λουίζα κάτι να φωνάζει θυμωμένη.
– Τί είπε; ρώτησα.
– 69 δεν κάνει, και το λέω εγώ...
Τότε θυμήθηκα το στιγμιαίο-φαρμακερό βλέμμα με το οποίο κοίταξε τη μεσήλικη γυναίκα όταν εκείνη ανέφερε για 69!
– Εγώ δεν γλείφω ποτέ από κάτω! είπα σιγανά.
– Το καλύτερο που κάνετε, το τέλειο! Ερχεστε, γαμάτε, να φύγει!
«Χα χα χα, τι καλά!» σκέφτηκα «έτσι θέλουν, πατ κιουτ!»
Της έδωσα το 20άρικο.
– Ελα μωρό μου! Το είπα γιατί το έχω συνηθίσει από τις άλλες κοπέλες, σόρρυ! απολογήθηκε με δυνατή φωνή καθώς με οδηγούσε στο δωμάτιο.
Χα χα χα, τα έλεγε στην πεθερά (σε μένα) να τ' ακούει η νύφη (η Λουίζα).
Πάντως ο χώρος ήταν επιπέδου στούντιο (χωρίς ντουζιέρα): ευρύχωρος, με στρογγυλό κρεβάτι επιμελημένα στρωμένο, επίτοιχη LCD με βουβό πορνό, τομάρια από άτυχα αιλουροειδή στο πάτωμα.
Η Λουίζα μπήκε φουριόζα.
– Γεια σου καρδούλα, τί κάνεις καλέ;
– Καλά είμαι. Απάντησα απ' το κρεβάτι όπου βρισκόμουν ξαπλωμένος.
– Μπράβο το μωρό μου! Πώς σε λένε εσένα αγάπη; ρώτησε καθώς έβγαζε το μπικίνι της.
Είπα το πραγματικό μικρό μου όνομα.
Την επόμενη στιγμή με είχε καπακώσει κι έγλειφε απ' τον αφαλό μέχρι τις θηλές και απ' εκεί μέχρι τους λοβούς των αυτιών μου.
Η επιδερμίδα της ήταν απαλή, η σάρκα της σφριγηλή και η θέση του σώματός της τέτοια που μου επέτρεπε να χουφτώνω άνετα μεγάλο μέρος του.
Το καλυμμένο τσιμπούκι που ακολούθησε (άνευ αρχιδογλειψίματος) ήταν βαθύ, υγρό (χωρίς φτυσίματα), έντονο, διαρκές.
– Για πάμε! μου είπε όταν είδε ότι είχα ανταποκριθεί.
Της ζήτησα να με καβαλήσει.
Εκεί για κάποια ώρα χτυπήθηκε πάνω-κάτω, στριφογύρισε, τρίφτηκε μπρος-πίσω, εν μέσω στοναχών και κίβδηλων ηδονικών εκφράσεων του προσώπου της.
Στη συνέχεια την ξάπλωσα ανάσκελα, σήκωσα τα πόδια της ψηλά προς το ταβάνι και μπήκα μέσα της, με το λιπασμένο και ελαστικό μουνί ν΄ απορροφάει άνετα τις γαμικές παλινδρομήσεις μου.
Οταν ένιωσα ότι η εκσπερμάτωσή μου βρισκόταν "προ των πυλών", αλλάξαμε στάση σε πισωκολλητό γονατιστό, έτσι ώστε να βλέπω το καμπυλώδες γυναικείο σώμα εκ των όπισθεν καθώς θα ολοκλήρωνα τη γάμευσή του.
Μετά από λίγο έχυνα.
– Σ' ευχαριστώ πολύ, καλό απόγευμα! είπε και έκλεισε πίσω της την πόρτα.
Στο ενδιάμεσο είχα μάθει ότι μετρούσε 28 χρόνια ζωής, καταγόταν απ' τον Πόντο και συνήθως δουλεύει πρωί στο νούμερο 1 της Περγάμου.
Αργότερα περπατώντας προς τα μπουρδέλα της Κυψέλης, συνεχίζοντας την τσάρκα, σκεφτόμουν πως δεν πέρασα άσχημα με τη Λουίζα, η οποία μου έκανε ικανοποιητικά προκατακτικά, ενώ και στις επαφές είχε καλή συμμετοχή.
Εντυπωσιακό θηλυκό σίγουρα δεν είναι, αλλά διαθέτει σφριγηλό σωματάκι που το αρσενικό χέρι δεν χορταίνει να χουφτώνει!
Και κατέληγα, πως τα παραπάνω σε συνδυασμό με το προσεγμένο περιβάλλον, θα με κάνουν να την έχω στα υπ' όψιν όταν ξαναβρεθώ στην περιοχή.
Φτάνοντας στη διασταύρωση της Μηθύμνης με τη Δροσοπούλου έστριψα αριστερά.
– Κάνε κουράγιο, είπα στον εαυτό μου, τον έφαγες τον γάιδαρο, αυτή εδώ η περιοχή έμεινε και η Φυλής!
– Και το μπουρδέλο της Κωνσταντίνου Σχοινά! πρόσθεσε εκείνος χολωμένος.