Λεπτομέρειες αξιολόγησης

H επίσκεψη στον χώρο της Ελλης δεν γίνεται για λόγους ερωτικούς, δεν πας για να εκτονώσεις την καύλα σου. Πηγαίνεις για την εμπειρία. Πηγαίνεις αν σε καυλώνει ο χώρος και αν θέλεις να πας ε μια γυναίκα που ο σκηνοθέτης θα την έβαζε να παίξει την πόρνη σε ατμοσφαιρική ταινία των '60ς. Ανέβηκα τα σκαλιά σαν μαθητούδι της δεκαετίας του '50, τότε που ο χώρος λειτούργησε για πρώτη φορά. Η Ελλη με έκοψε φάτσα και μετά άνοιξε. «Τότε, το ΄50, όλοι πήγαιναν στην Τρούμπα. Εδώ ερχόταν οι κοσμικοί κύριοι που ήθελαν να δώσουν κάτι παραπάνω» μου λέει η Έλλη. Η ίδια είναι σαν την ιστορία του κτιρίου: τεράστια. Δεν έχω πάει με πιο χοντρή γυναίκα. Ο αέρας μυρίζει ελαφρύ λιβάνι. Της ζητώ να δω τον χώρο. Και στο ημίφως ξαναέγινα μαθητούδι. Παλιά αντικείμενα, έπιπλα και φωτογραφίες εποχής. Κρεβάτι με οροφή, στρώμα που βουλιάζεις. Και από πάνω η Έλλη. Μου παίρνει μία καταπληκτική πίπα και μετά κάθεται πάνω μου και αρχίζουμε να συζητάμε για τον κτίριο, τους άνδρες, τις εποχές που αλλάζουν. Σαν χορός ήταν. «Παίρνω μόνο Έλληνες και διαλέγω, από τη φάτσα, ποιους θα βάλω μέσα» μου λέει. Την πήρα δυνατά στα τέσσερα και μετά την έφερα πάλι από πάνω μου. Τελείωσα απαλά. Με σκούπιζε στοργικά και συνεχίσαμε να μιλάμε. Πήγα να σηκωθώ. «Κάτσε» μου είπε και με έσπρωξε απαλά πίσω στο κρεβάτι. Και είπα και άλλα.
Τώρα στα του σπορ: συστήνεται σε «ψαγμένους», άνω των 35-40 που θέλουν μία κλασική εμπειρία με ένα ταξίδι στο παρελθόν και σε εκείνους που λατρεύουν τις γυναίκες μεγάλων διαστάσεων. Μα πολύ μεγάλων.