Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Εχοντας αφήσει πίσω μου τα τελευταία μπουρδέλα της Φυλής, κάλυπτα πεζοπορώντας την απόσταση που με χώριζε από τον ακριτικό οίκο με το νούμερο 200.
Από μακριά διέκρινα τα χαρακτηριστικά σκέπαστρα με το φωτάκι αναμμένο. Πλησιάζοντας περισσότερο φάνηκαν και οι ροζ τοίχοι, ενώ έξω από τη μισάνοιχτη εξώπορτα, δίπλα στα σκαλάκια, παρατήρησα το ποδόμακτρο˙ ένα αντικείμενο ξεχασμένο από άλλες εποχές˙ τότε που δεν υπήρχαν πεζοδρόμια και ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι.
Περνώντας στον προθάλαμο, έφτασα στην εσωτερική εξώπορτα για να πατήσω το κουδούνι. Ακούστηκε ο χαρακτηριτικός βόμβος απασφάλισης της κλειδαριάς, ακολούθησε ένα σπρώξιμο της θύρας και εισήλθα στο ευρύχωρο σκοτεινό σαλόνι με τις πολλές καρέκλες. Απομεινάρια παλαιότερων εποχών, τότε που οι επισκέπτες του μπουρδέλου θα ήταν περισσότεροι.
Η μεσήλικη κοντοφάρδουλη υπηρεσία εμφανίστηκε χαμογελαστή και αμέσως αφού με καλημέρισε συνέχισε:
– Ολα καλά;
– Ολα καλά!
– Κάνει κρύο έξω;
– Οχι τόσο πολύ.
– Λοιπόν, να έρθει το κορίτσι μου τώρα να το δεις˙ κάνει: τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, 69, ελεύθερα πιασίματα και όλες τις στάσεις!
– Ολες τις στάσεις. Επανέλαβα, γιατί μιλούσε πολύ σιγά, σχεδόν ψιθυριστά!
– Ναι, όχι όμως κώλο! διευκρίνισε με τρόμο!
– Μάλιστα.
– Ελα Αντζελάκο! φώναξε με τη βραχνή φωνή της, για να συνεχίσει πληροφορώντας με ότι η κοπέλα ήταν περιποιητική, δεν βιαζόταν, θα ήταν αστέρι μέσα και η ίδια ήθελε να περάσω καλά για να γίνω πελάτης...Τα κλασικά!
– Γειά σου!
Μπροστά μου παρουσιάστηκε μία νεαρή ξανθή γόησσα˙ με κόμη μέχρι την πλάτη, χαμογελαστό καλογραμμένο πρόσωπο, ένα ζεύγος στητά βυζέττα, λυγερόκορμη, αψηλή, με σφριγηλά στρογγυλά μικρά κωλομέρια, αρμονικά προέχοντα υπό το μικροσκοπικό τάνγκα σλιπάκι της και ατελείωτες χυτές ποδάρες!
Προς στιγμήν έμεινα κεχηνώς! Αλλά συνήλθα γρήγορα βγάζοντας το πορτοφολάκι μου για να πληρώσω τα λύτρα. Ενα 20άρικο.
Λίγο αργότερα η Αντζελίνα άφηνε στο κομοδίνο του ευρύχωρου δωματίου, 2 προφυλακτικά και τη λιπαντική γέλη της.
Από τις πρώτες κουβέντες κατάλαβα ότι δεν τα κατάφερνε με τα Ελληνικά. Αρτι αφιχθείσα από Τσεχία μεριά όπως μου είπε.
– Ντου γιου σπηκ Ινγκλις; Με ρώτησε.
– Γιες άι σπηκ! απάντησα γρήγορα, για να μ' επιπλήξω νοερά λίγο αργότερα: «"Γιες άι ντου" ζώον!» όταν το συνειδητοποίησα.
Τέτοιο μανάρι δεν το αφήνεις χωρίς αγκαλιά!
Αρχισα το λοιπόν με σφιχταγκάλιασμα (έλα στον θείο πουλάκι μου, έλα!) χαϊδέματα στο κορμάκι της (Αχ, τι απαλή που είσαι!) χουφτώματα στο κωλαράκι της (και τι ελαστική!) επιφανειακό δαχτύλιασμα στο στεγνό μουνάκι της (Μμμ, μιας και προσφέρεις 69 δεν έβαλες κρεμούλα, μπράβο!) ρούφηγμα των μαστιδίων και των μικρών θηλών της (γευστικότατη!).
Ενώ κι εκείνη παλινδρομούσε τη χούφτα της κατά μήκος της καυλωμένης ψωλής μου, έλειχε (που γράφει και ο Προφεσσορίξ) τα πλαϊνά του λαιμού μου, αλλά και τους λοβούς των αυτιών μου, ενώ μου έσκασε και κάνα δυο φιλάκια στο μέτωπο και στις φρεσκοξυρισμένες μαγούλες μου.
Ενα κοκκινωπό προφυλακτικό ξετυλίχθηκε κατά μήκος του πέους μου και ο ψευδοθηλασμός του ξεκίνησε υγρός, βαθύς, αργός, χωρίς όμως ο βλεννογόνος του στόματός της να έρθει σ' επαφή με κάτι άλλο εκτός από το ελαστικό.
Τη γάμευση προτίμησα να την ξεκινήσω ιεραποστολικά.
Με λαγνική επιθυμία και έγκαυλη βουλιμία, βύθισα το λαστιχοντυμένο καυλί μου στη λιπασμένη (πλέον) μουνοτρυπίδα της.
Ακολούθησαν γαμικές ωθήσεις για ικανό χρονικό διάστημα, συνοδευόμενες από δικά μου υπόκοφα βογγητά, ενώ ένιωσα και τις πρώτες σταγόνες ιδρώτα να κάνουν την εμφάνισή τους στη μούρη μου˙ για να στάξουν στη συνέχεια, κάποιες απ' αυτές, στο πρόσωπό της, το οποίο στιγμιαία πήρε μία έκφραση αποστροφής και αηδίας!
Αμέσως την απεγκλώβισα και της έκανα νόημα να γυρίσει στα τέσσερα!
Γονατίζοντας πίσω της θαύμασα το γυμνό, πεταχτό, λευκό κωλαράκι της. Τη γράπωσα απ' τη μέση και άρχισα να μπαινοβγαίνω στο μουνέλο της. Στην αρχή αργά, μα όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα όλο και πιο γρήγορα, ξανά και ξανά, ακούγοντας τους αρχιδοπαφλασμούς, το τρίξιμο της κλίνης και την ταχυκαρδία μου.
Εχυσα καυλοστενάζοντας, ενώ την επόμενη στιγμή ξάπλωνα ανάσκελα αναπνέοντας βαριά.
Καθώς ετοιμαζόταν παρατήρησα ότι με κοίταζε με συμπάθεια.
Η χθεσινή συνεύρεση έλαβε χώρα μεταξύ ενός μεσήλικα και μιας όμορφης καλοσχηματισμένης νέας κοπέλας, η οποία μιλούσε λίγα Ελληνικά, περισσότερα Αγγλικά, ενώ κατά τη διάρκεια των ερωτοπραξιών δεν έπαιρνε πολλές πρωτοβουλίες, αφήνοντάς τον να κάνει την περισσότερη δουλειά.
Από την άλλη ήταν προσηνής, μ' αίσθημα επαγγελματισμού και διάθεση να τον αφήσει να τη "γευτεί".
Καθώς έφευγε, η υπηρεσία του φώναξε από το κουζινάκι «Ευχαριστούμε!», ενώ εκείνος σκεφτόταν πως άλλη μία διαδικασία πάνω στο Do ut des είχε λάβει τέλος.