Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Περπατώντας κατά μήκος της μακρόστενης αυλής έστριψα αριστερά και σπρώχνοντας την ταλαιπωρημένη εξώθυρα πέρασα στο σκοτεινό σαλόνι.
Εκεί όρθια στεκόταν η Εύα.
– Γεια σου μωρό, πώς πας; με χαιρέτησε με την κάπως βαριά-μάγκικη φωνή της.
Την Εύα την έβλεπα πέρυσι στο Αδάνων 2, έχοντας μάλιστα περάσει μια φορα μαζί της, ενώ εδώ και αρκετούς μήνες τη συναντούσα στον όροφο της οδού Κολωνού 47 .
Επρόκειτο για μία Ρωσίδα μετρίου αναστήματος, που πρέπει να βρίσκεται στο τέλος της τέταρτης με αρχές της πέμπτης δεκαετίας της ζωής της, με ίσιο ξανθωπό μαλλί μέχρι τους ώμους, μεγάλα μάτια, καλογραμμένο πρόσωπο στο ημίφως, μεσαίο ελαφρώς πτωτικό στήθος που το συγκρατούσε ένα σουτιέν, λεπτό γεροδεμένο κορμό που κατέληγε σε μία στενή μέση, από την οποία ξεχύνονταν άφθονα τα καπούλια και τα καλοσχηματισμένα πόδια της, στολισμένα με ψηλές γυναικείες κάλτσες, που κατέληγαν σε ψηλοτάκουνα.
– Θέλεις να περάσεις; 10 ευρώ είναι καρδιά μου, δεν βιάζομαι και κάνω ωραίο πρόγραμμα: Τσιμπουκάκι, μουνάκι,ελεύθερα πιασίματα...
Αμφιταλαντεύτηκα για λίγα δευτερόλεπτα δίνοντάς της το δικαίωμα να ελπίζει.
– Ελα, πέρνα!
Τελικά έβγαλα από το πορτοφολάκι μου ένα 10άευρω και της το έδωσα ρωτώντας ταυτόχρονα:
– Εκτός από αυτά τα 2 εδώ μπροστά, έχετε και ένα δωμάτιο μέσα;
– Α; έκανε με απορία.
Επανέλαβα την ερώτηση.
– Μέσα μέσα; ρώτησε.
Απάντησα καταφατικά.
– Μέσα μέσα έχουμε! Ελα να σε βάλω άμα θέλεις εκεί.
Είχα διαβάσει για το συγκεκριμένο "μυστικό δωμάτιο" που βρίσκεται πίσω από το υφασμάτινο παραβάν και για τα ερωτικά βογγητά που βγαίνουν από 'κεί, κατά τη διάρκεια των συνευρέσεων, δίνοντας ενίοτε την εντύπωση, σε κάποιον που κάθεται στο σαλόνι, ότι προέρχονται από το κουζινάκι!
Ηταν ένας μικρός περίκλειστος χώρος μέσα στην κουζίνα, με κουρτίνα αντί για πόρτα, αλλά δυστυχώς δεν με βόλευε˙ γιατί ο τοίχος δεν τελείωνε στο ταβάνι, όπως θα έπρεπε, αλλά ένα μέτρο παρακάτω.
Μιας και ήμουν μόνος είδα και το "δωμάτιο με τους καθρέφτες" που είναι το μεγαλύτερο. Θα διάλεγα εκείνο, όμως η εσωτερική πόρτα που επικοινωνεί με το κουζινάκι καλυπτόταν με υφασμάτινο παραβάν, άρα δεν με διευκόλυνε ούτε εκείνο!
Το τρίτο στη σειρά δωμάτιο, που τελικά διάλεξα, ήταν μικρό και άθλιο, μ' έναν εκνευριστικό βόμβο από τη λάμπα της οροφής. Ομως ήταν χωρίς ιδιαίτερα ανοίγματα, οπότε με βόλευε!
Η βηματίζουσα επιθυμία δεν άργησε να σπρώξει την πόρτα και να εμφανιστεί μπροστά μου γυμνόστηθη, κρατώντας ένα συσκευασμένο προφυλακτικό.
Δεν έδειξε να με θυμάται.
Εγώ όμως θυμόμουν ότι δεχόταν και πρόσφερε φιλιά (εκτός στόματος) και γλειψίματα, οπότε ολόγυμνος εφόρμησα στα φυσικά μαλακά στήθη της, θωπεύοντας παράλληλα τ' αφράτα, λιμπιστά ημισφαίρια του κώλου της.
Εκείνη αρπάζοντας την ημικαυλωμένη ψωλή μου άρχισε αυνανιστικές κινήσεις χαρίζοντάς της σφρίγος και το μεγαλύτερο δυνατό μέγεθος.
Το προφυλακτικό μού το τοποθέτησε σαν κάλτσα και η πίπα της ήταν βαθιά, υγρή, αργή.
Στο μουνέλο της ένιωσα κατά την ψηλάφηση τη λιπαντική γέλη, η οποία όμως δεν εμπόδισε τον λαστιχοντυμένο πούτσο μου να αισθανθεί τα ελαστικά τοιχώματα του κόλπου της κατά τη διάρκεια της γάμευσης που ακολούθησε σε τρεις στάσεις: Αυτήν της γελαδάρισσας, την κλασική ιεραποστολική (με φιλιά και γλειψίματα εκατέρωθεν) και εκείνη του πισωκολλητού γονατιστού, όπου και ψωλόχυσα εν μέσω ισχυρών ραπισμάτων επί των γουτών της, αλλά και δικών της παροτρύνσεων προς εμένα: – Ελα μωρό μου, άντε καυλιάρη μου χύσε!
Λίγο μετά την εκσπερμάτισή μου και καθώς ετοιμαζόμουν να φύγω, σκεφτόμουν πως οι ερωτικές υπηρεσίες της Εύας είχαν παραμείνει καλές. Με ικανοποιητικά προκαταρκτικά, σχετική άνεση χρόνου (το φίκεν φίκεν και τα συμπαρομαρτούντα διήρκεσαν λίγο περισσότερο από 10 λεπτά), συμμετοχή στο γαμήσι.
Εάν είχα καταφέρει ν' απαθανατίσω με τον φωτογραφικό φακό μου και το "μυστικό δωμάτιο" ή έστω το "δωμάτιο με τους καθρέφτες" θα ήμουν περισσότερο ευχαριστημένος.
Ισως την επόμενη φορά.