Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η κατ' ουσίαν συνουσία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή το απόγευμα λίγο πριν ξεπροβάλει η βιαστική φθινοπωρινή νύχτα στις 20:00 παρά κάτι λεπτά. Εκεί πέτυχα τη Ζωή, την οποία και πρώτη φορά αντίκρισα στο τριακονταετή αβίωτο βίο μου. Η Ζωή ήταν αρχικά στο δωμάτιο όταν έφτασα και για να την δω έπρεπε να την περιμένω στο μικροσκοπικό σαλόνι του χαμαιτυπείου αυτού παρέα με δύο-τρεις αναζητητές της εφήμερης ηδονής. Η κοπέλα εμφανίστηκε ύστερα από μία μέση καθυστέρηση εκ του δωματίου χωρίς να έχει προηγηθεί βήξιμο, ρέψιμο, φτέρνισμα ή ακόμα-ακόμα και χτύπημα της πόρτας από την ταλαιπωρημένη της ζωή, υπηρεσία. Αφού η νεαρή αποπεράτωσε το έργο της και έκανε την παρουσία της στο χώρο αναμονής, το βλέμμα μου καρφώθηκε πάνω στο λεπτό κορμάκι της με το υπέροχο κωλαράκι της και καθώς επειδή την είχα πλάτη την έπιασα από πίσω χουφτώνοντας την ανταποκρίθηκε θετικά εκπλήσοντας την αλλά και εκπλήσοντας θετικά εμένα καύλωσα αρκετά και έτσι παρόλο που είδα σε δεύτερο χρόνο την μούρη της η οποία ήταν για τα μπάζα, πέρασα μέσα πληρώνοντας την υπηρεσία με κάτι κέρματα που είχα, που οριακά συμπλήρωναν το αντίτιμο των δέκα (10) ευρώ, σα να είχα κλέψει εκκλησία, βοήθειά μας! Η αναμονή ήταν σχετικά μεγάλη λόγο του ότι προηγούνταν δύο πελάτες πριν από εμένα, αλλά τι να κάνουμε έτσι είναι η ζωή. Η σειρά μου ήρθε και η νεαρή κοπέλα εισήλθε στο δωμάτιο και αφού σηκώθηκα να την καλωσορίσω έπεσα πάνω της φιλώντας την στο λαιμό και αγκαλιάζοντας την. Δυστυχώς έφαγα την πρώτη ξενέρα από την άσχημη οσμή των άλουστων μαλλιών της αλλά και τη λίγδα του κορμιού της. Παρόλα αυτά δε με έπαιρνε να πτοηθώ για να φέρω σε πέρας το έργο μου. Την ξάπλωσα στο κρεβάτι και εκεί βγάζοντας το σουτιέν της διαπίστωσα το ανύπαρκτο μικρό στήθος της το οποίο η ίδια με αίσθημα της αδικίας της φύσης μου είπε πως είναι πολύ μικρό αλλά και βλέποντας καλύτερα την τραχιά κοιλιακή της χώρας απόρησα πως δεν κατάφερα να τα δω όλα αυτά νωρίτερα. Προσπέρασα επίσης και αυτές τις ατέλειες και αφού είχα καυλώσει, πάλι καλά, από την θέρμη της η στύση ήταν η αναμενόμενη ώστε να μου περάσει την καπότα άγαρμπα και να μου παίρνει πίπα με πολύ δυνατή χρήση του χεριού ώστε να με πονάει και να την σταματήσω. Ανέβηκε από πάνω μόνη της και κοπανιόταν και καλά από την καύλα αλλά το θεατράκι της δεν το άφησα να συνεχιστεί για πολύ αφού δεν είχαμε και τον καλύτερο συντονισμό. Στην αλλαγή της στάσης πήγα να την πάρω από πίσω για να βλέπω και να τις σκίσω το ωραίο της κωλαράκι αλλά δε με άφησε λέγοντας μου, με τα ελάχιστα ελληνικά που έδειχνε και έλεγε ότι ξέρει αφού αρχικά μου είχε πει πως είναι Ιταλίδα και συγκεκριμένα από το Μιλάνο, χα χα χα!, πως τον έχω μεγάλο και θα την πονούσα, το σεβάστηκα και πήγαμε σε ιεραποστολικό όπου και τελείωσα εκεί σφυροκοπώντας την παρόλο που έβλεπα πως δεν με άφηνε να μπω πλήρως κλείνοντας τα πόδια της και σηκώνοντας την λεκάνη της για να με κλειδώνει. Δεν πειράζει πήρα αυτό που ήθελα, σηκώθηκε μουρμούρησε κάτι δικά της, ντύθηκε με ευχαρίστησε και έφυγε! το ίδιο έκανα και εγώ! Η Ζωή δεν περιμένει, προχωρά και ακολουθείς!