Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η εξωτερική θερμοκρασία είχε ανέβει αισθητά γύρω στη μία μετά το μεσημέρι. Ο ήλιος από νωρίς το πρωί, ζεσταίνοντας τα παλιά κτίρια της περιοχής, είχε φροντίσει γι' αυτό και εκείνα με τη σειρά τους εξέπεμπαν την αποθηκευμένη ζέστη στο περιβάλλον αυξάνοντας τη δυσφορία μου.
Ως εκ τούτου, η σκιά του κοινού διαδρόμου των δύο οίκων στην Κολωνού 47 ήταν καλοδεχούμενη και αναζωογονητική. Στο βάθος ένας συναγωνιστής έσπρωχνε την πόρτα και εισερχόταν στο ισόγειο μπουρδέλο. Τον ακολούθησα.
Ο οξύς ήχος της εξώθυρας συμφύρθηκε με τη μελωδία του "Αλλη μια φορά" που εκείνη την ώρα τραγουδούσε η Στανίση στο ραδιόφωνο.
«Ηχος και (ημί)φως» σκέφτηκα και κάθισα στον καναπέ.
Η ηλικιωμένη αδύνατη υπηρεσία με το κοντό ξανθό μαλλί χαιρέτησε και με τα χέρια πλεγμένα πίσω, στο ύψος των γοφών, άρχισε την ενημέρωση.
«Γειά σας! Βγαίνει σ' ένα-δύο λεπτάκια η κοπελίτσα να τη δείτε. Πολύ καλή κοπέλα, σέβεται ο πελάτης (sic), δεν βιάζεται, ωραία περιποίηση κάνει, ωραίο τσιμπουκάκι, ανεβαίνει από πάνω, κάτω, στα γόνατα, 69, ισπανικό, ελεύθερα πιασίματα, πάρα πολύ καλή κοπελίτσα˙γλυκούλα αλλά και καυλιάρα!»
Ακολούθησε σιωπή ολίγων δευτερολέπτων την οποία διέκοψα πρώτος εγώ με μία ερώτηση...
– Η Χρύσα είναι;
– 10 ευρώ! Εεε!...Χρύσα είναι, ναι!
Ε λοιπόν! Εχω παρατηρήσει ότι αρκετές τσατσάδες, αλλά και κοπέλες, μπερδεύονται και αντί για τ' όνομα, μου λένε το κόστος της συνεύρεσης. Αλλωστε εκείνο είναι που τις "καίει" Ετσι δεν είναι;.
Συνέχισε μία σιωπή περισσότερων δευτερολέπτων την οποία, εκείνη τη φορά, πρώτη διέκοψε η υπηρεσία λέγοντας μάλιστα κάτι "πρωτότυπο"...
– Κάνει πολύ ζέστη, ε;
– Πολύ! Βιάστηκα να συμφωνήσω με τη σειρά μου. Ο συναγωνιστής παρέμενε σιωπηλός.
– Σήμερα είχαμε είπαν Αθήνα 35 βαθμό, αλλά μπορεί είναι παραπάνω.
– Πολύ, πολύ ζέστη! Επανέλαβα.
– 24ωρο λέει πολύ ζέστη θα κάνει. Ολοκλήρωσε η συμπαθητική κυρία χωρίς εγώ να προσθέσω κάτι.
Την επόμενη στιγμή μία πόρτα άνοιξε και η γυναίκα με το ψευδώνυμο "Χρύσα" περπάτησε μπροστά μας, χωρίς να μας κοιτάξει καθόλου, ενώ παραμερίζοντας το υφασμάτινο παραβάν πέρασε στο κουζινάκι.
Τη Χρύσα την είχα ξαναδεί σε προηγούμενες τσάρκες μου. Επρόκειτο για μία κοντόφαρδη γυναίκα (δίκην "γιουβαρλακίου" ή μικρού βαρελιού), με ίσια σκούρα μαλλιά μέχρι τους ώμους με ανταύγειες, αρκετά μέτριο πρόσωπο, μικρό προς μεσαίο στήθος, ένα ταττουαζάκι στο αριστερό της μπράτσο, τροφαντά μπουτάκια. Ολες τις φορές φορούσε μαύρο μεσοφόρι.
«Αυτή είναι η κοπελίτσα!» Ο συναγωνιστής είχε ήδη φύγει. «Ελα να περάσεις καλά!»
Απίθωσα τα πράγματά μου στο τραπεζάκι και έψαξα για το πορτοφολάκι μου.
Η υπηρεσία χαρούμενη άρχισε να λικνίζεται στον ρυθμό του τραγουδιού.
Αφού την πλήρωσα έδειξε απένατι λέγοντάς μου «Εκεί μωρό μου!» ενώ πριν μπει στο κουζινάκι γύρισε και μου είπε δείχνοντας προς το μεγάφωνο...
– Αυτό είναι βουλγαρικό τραγούδι,το κλέψαν!
– Το κλέψαμε εμείς από εσάς; Απόρησα.
– Ναι! Απάντησε γελώντας. Χαμογέλασα.
Το δωμάτιο ήταν σκοτεινό, τραβώντας όμως την κουρτίνα και ανοίγοντας το παραθυρόφυλλο φωτίστηκε κομματάκι, ήταν επίσης ζεστό, μιας και "εργαζόταν" μόνο ο επίτοιχος ανεμιστήρας, το κλιματιστικό μάλλον ήταν σε "άδεια", τέλος η βρύση ήταν λίγο ξεχαρβαλωμένη αλλά το νερό έρεε κανονικά.
Η κοπέλα δεν άργησε ν' ανοίξει την πόρτα. Με βρήκε όρθιο, γυμνό και παπουτσωμένο.
Φαινόταν κεφάτη, καμία σχέση με την εικόνα της στο σαλόνι. Στη σύντομη κουβέντα μας έμαθα ότι ήταν απ' τη Ρουμανία και ότι διήνυε το τέλος της τρίτης δεκαετίας της ζωής της.
Της χάιδεψα τα μαλλιά δίνοντάς της να καταλάβει ότι επιθυμούσα ν' αρχίσουμε στα όρθια. Εκείνη κάθισε στις γάμπες της και αφού ξετύλιξε το προφυλακτικό κατά μήκος του ημιερεθισμένου πούτσου μου άρχισε μια μέτρια πίπα που την αντικαθιστούσε με σύντομες περιόδους μαλακίας, ενώ δεν παρέλειπε ν' ασχολείται και με τ' αρχίδια μαλάζοντάς τα.
Μετά από λίγο βέβαια, παραπονέθηκε ότι εκείνη η στάση την κούραζε (λογικό), οπότε περάσαμε στο ικανοποιητικό, αλλά με ταλαιπωρημένο πανωσέντονο, κρεβάτι για να συνεχίσει το τσιμπούκωμα. Πήρε καλή θέση για χούφτωμα και δαχτύλιασμα, φορώντας όμως το διχτυωτό της μεσοφόρι. Το κορμί της ήταν σφιχτό και ελαφρώς ιδρωμένο.
Οταν ένιωσα ότι ήμουν σε θέση να τη γαμίσω της είπα να σταθεί στα τέσσερα. Γονάτισα από πίσω της και αφού "θήκιασα" άρχισαν να γαμάω έχοντάς την γραπώσει από τα κωλομάγουλα. Η τριβή ήταν αισθητή, οπότε αυξάνοντας τον ρυθμό μου άρχισα ν' ερεθίζομαι όλο και περισσότερο. Δεν άργησα να της ρίξω και δύο-τρία κωλοσκάμπιλα, τα οποία δέχτηκε χωρίς να διαμαρτυρηθεί.
Τελείωσα σ' εκείνη την ερωτική στάση βογγώντας.
Συνοψίζοντας, έχω να πω ότι η κοπέλα προσπάθησε να με ικανοποιήσει ερωτικά και σε γενικές γραμμές το κατάφερε. Εντάξει, με τα ίδια χρήματα θα μπορούσα να είχα βρει μία άλλη πόρνη με πολύ καλύτερη εμφάνιση, ίσως και υπηρεσίες, αλλά το «γιουβαρελάκι» ήθελα να το δοκιμάσω και για ένα 10άρικο νομίζω πως άξιζε (να ρισκάρω).