Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η νυχτα εχει αρχισει να ριχνει το σκοταδι της και ξεκινω την περιπλανηση στο αμαρτωλο Μεταξουργειο. Μια περιοχη που απλωνεται γυρω μου σαν ενας λαβυρινθος, σαν ενας γριφος που καποτε ξεκινησε και δεν τελειωνει ποτε. Ενα παζλ που αναπαραγεται συνεχεια μεσα στον εαυτο του.
Μετα απο ωρα φτανω σε εναν περιεργο οικο στην οδο Λεωνιδου 28. Ανεβαινω την παμπαλαια ξυλινη σκαλα που το τριξιμο της μου εφερνε στον νου ταινια του κομη δρακουλα, και φτανω στο σαλονι.
Μερος σκοτεινο, μυστηριωδες, και αποκοσμο με ενα χριστουγεννιατικο δεντρο να ειναι ακομα στολισμενο στη γωνια.
Και ενω οι φωνες της νεανιδος που συνουσιαζοταν στο δωματιο ακουγοντουσαν και εξω στο σαλονι,εμφανιζεται ο τσατσος ο οποιος ηταν τικιτανκας παρενδυματικος με βερμουδα και φανελακι μεσα στο καταχειμωνο.
Μετα απο λιγη ωρα προσηλθε χαμογελουσα στο σαλονι το πιπινι η Αννα, με μικρα και αθωα βηματακια σαν την αμαρτωλη Μαγδαληνη. Επειδη η Αννα ηταν αρκετα ομορφη και πιπινι την πηρα για συνουσια.
Το δωματιο του οικου ηταν μελανχολικο, σκοτεινο, βγαλμενο απο ταινια θριλερ, με το πατωμα και την κλινη να τριζουν φρικτα, δημιουργωντας στο νου μου σχεδια ανωμαλης γαμευσης της προσερχομενης νεανιδος, η οποια μπηκε στο δωματιο με ελαφρα αμηχανια, αλλα αμεσως πηρε εντονο πουτανιστικο υφος.
Η Αννα , αν και πιπινι και μαλλον σχετικα απειρη παρειχε ενα αξαιρετο τσιμπουκι πολυ μεγαλης διαρκειας, και αυτο δειχνει οτι πρεπει να ηταν αριστουχα τελειοφοιτος της εξαιρετης Ρουμανικης σχολης. Εδινε και εστηνε μουνι σε ολες τις στασεις και στο τελος ξεκαυλοσα με ενα σπεσιαλ τελετουργικο τσιμπουκι.
Μετα ταυτα αποχωρησα απο τον οικο στου οποιου το σαλονι την ωρα της αποχωρησης μου ηταν σαν να ειχε διεθνη συγκεντρωση απο ολον τον πλανητη. Πακιστανους, Ινδους, Αλβανους, Κουρδους, Καζακστανους, Μογγολους, Αρμενιδες, Μαυρους, Ασπρους, Κοκκινους, Κιτρινους......ο Γκουζκουνης ελειπε μονο!!!