Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Μετά το γαμήσι με την Άντζελα και πλέον πιο χαλαρός, έκανα μια μικρή τσάρκα πριν καταλήξω.
Πέρασα από τα δυο στην Πέρδικας όπου στο αριστερό έπαιζε ένας καλός συνδυασμός με δυο πουτάνες, την Ντενίσσα και άλλη μια ψιλή μελαχρινή. Στο δεξί κοντό μελαχρινό πουτανάκι με καρέ. Μ.Αλεξάνδρου 28Α, καινούρια χοντρή. Στο Ιάσωνος 44 αριστερά., δουλεύει εδώ και καιρό ένα μικρόσωμο μελαχρινό πουτανάκι που το ζαχαρώνω μέρες. Απόψε θα ήταν η τυχερή της άλλα η τσατσά μας τα χάλασε. Συγκεκριμένα μπαίνω μέσα και στα αριστερά κάθετε ένας φλωράκος μαζεμένος μέσα στο πουπουλένιο μπουφάν του. Κάθομαι και μετά από λίγο μπαίνει ένας πιτσιρικάς γύρο στα δεκαοκτώ, έρχεται η τσατσά και με ύφος ταξιάρχου ρωτάει τον πιτσιρικά αν θα γαμήσει, ψαρωμένος αυτός της λέει ότι θέλει να δει την κοπέλα και η τσατσά αγρίεψε! Του λέει "Άμα μπεις, ή γαμάς ή φεύγεις. Δεν ήρθες για μάτι εδώ!" Φυσικά και μπήκα αμέσως στην φάση και έδωσα εγώ της απαντήσεις στην τσατσά. Τσακωθήκαμε, την γαμωσταύρισα, πήρα τον πιτσιρικά και δρόμο.
Ο προσωρινός μου συνοδοιπόρος προτίμησε ένα πανέμορφο ξανθό πουτανάκι στην Λεωνίδου 28 το ισόγειο, και εγώ την Μαρία από το Ιάσωνος 27Α.
Η κοπέλα λέει ότι είναι Ρωσίδα, με τα μπουρδελοτάκουνα πιάνει το 1.80 λογικά στο 1.65 είναι, ηλικία απροσδιόριστη από 25-30, όμορφο πρόσωπο και κατάξανθα σπαστά μαλλιά, το βυζί δεν κατάλαβα ότι είναι σιλικόνη μέχρι που έπιασα και ένιωσα την κακοτεχνία που έχει γίνει στο ένα. Η Μαρία είναι από της πουτάνες που κρατάς την εικόνα τους στην μνήμη για πολύ, βγήκε στο σαλόνι με χαμόγελο και ωραίο περπάτημα, το πορτοκαλί στρινγκάκι που φωσφόριζε με τράβηξε σαν μαγνήτης.
Τα προγράμματα ήταν δυο, βασικό με δέκα και με κώλο δεκαπέντε, έδωσα δέκα γιατί είχα κάποιες αμφιβολίες για τις επιδόσεις μου και μπήκα στο δωμάτιο.
Καθαρά σεντόνια, διπλό κρεβάτι, κάτι σκονισμένα πλαστικά φυτά και το κυριότερο, ζέστη!
Η κοπέλα δεν άργησε να έρθει, οι φοβίες μου για την επίδοση διαψεύσθηκαν και ο εργαλείο ήταν σχεδόν έτοιμο για χρήση, καποτούλα και πίπα.
Από τον καθρέφτη δίπλα απ' το κρεβάτι έβλεπα την ανοιγμένη σούφρα της και απ' την καύλα δεν έδωσα σημασία στην αδιάφορη πιπούλα που έκανε.
Πρώτη στάση ιεραποστολικό και... deja vu! Η πουτάνα κοιτάει ανέκφραστα το ταβάνι και απλά περιμένει να τελειώσω. Οι αναμνήσεις απ' το Κίεβο επέστρεψαν όπως στην Ζωή Λάσκαρη ο ήχος των πολυβόλων όποτε άκουγε DT 200...
Θα μπορούσα άνετα να της σκίσω και το κωλαράκι και έκανα μαλακία που έδωσα δεκάρικο. Σίγουρα αυτός ο κώλος το αξίζει. Δυστυχώς δεν είχα τάλιρο ή δεκάρικο και η πουτάνα θα αδυνατούσε να μου δώσει ρέστα από πενηντάρικο. Για να μην μπω σε όλη αυτή την διαδικασία δεν της ζήτησα κώλο... (Λίγο πούστικα όμως της τον έβαλα για μια βουτιά)
Συνέχισα με πισωκολλητό και τον αντίχειρα μου στην σούφρα της. Και εκεί η τύπισσα ήταν αμέτοχη, απλά καθόταν και τον έτρωγε. Το αποκορύφωμα ήταν όταν την γύρισα στο πλάι και λίγο πριν χύσω την είδα ότι καθάριζε την ψαλίδα απ' τα μαλλιά της.
Η εμφάνιση και η δεκτικότητα που διαθέτει είναι τα μεγαλύτερα θετικά σημεία. Το κάλο είναι ότι λέει καμία μαλακία του στιλ "Έλα καυλιάρη μου" και κάνα fake βογκητό που και που, φυσικά έχουμε την απαθέστατη στάση της στον αντίποδα.
Διάρκεια περί των δέκα λεπτών, η τσατσά δεν χτύπησε αλλά όποτε έμπαινε κάποιος φώναζε αρκετά δυνατά ότι η κοπέλα είναι στο δωμάτιο. Το λάμβανα σαν κάποιο είδος κωδικοποιημένου σήματος και με ξενέρωνε αρκετά.
Παραδόξως και αντιθέτως με την Αντζελα που δοκίμασα πριν, τούτη εδώ θέλω να την ξαναπεράσω ένα χέρι στο φουλ πρόγραμμα. Φυσικά δεν θα την συνιστούσα σε κάποιον που ψάχνει κάτι παραπάνω από ξεμπούκωμα.