Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Βράδυ Παρασκευής, η ώρα περίπου δέκα. Στους δρόμους του Μεταξουργείου οι λιγοστοί συναγωνιστές, στην πλειοψηφία τους αλλοδαποί, βολτάρουν αναζητώντας όλοι το ίδιο πράγμα, κάπου να βάλουν το πουλί τους.
Λίγες ώρες πριν, o υπογράφον εξετάζει λεπτομερώς και ταυτοχρόνως διακριτικά μια πανέμορφη μαυροντυμένη γυναίκα με καταγάλανα μάτια. Σαρανταπεντάρα με κορμί δεκαοκτάρας και μαύρο ολόισιο μαλλί. (θα μπορούσε να είναι η μεγάλη αδελφή της Tarja Turunen...) Με καύλωσε άσχημα, έφτασα σχεδόν σε οργασμό όταν πρόσεξα τις δυο βέρες που φορούσε. Χήρα η κυρία με το κορμί λαμπάδα.
Σίγουρα οι εποχές που θα μπορούσα να πηδήξω μια τέτοια γυναίκα έχουν περάσει και πλέον είναι πολύ δύσκολο κάτι τέτοιο με τις δυνατότητες του μουσάτου κοιλαρά που διαθέτω. Ωστόσο με έκανε να πάρω μια σημαντική απόφαση. Θα γαμούσα οπωσδήποτε ένα ξεφτιλισμένο μιλφάκι στα μπουρδέλα σήμερα το βράδυ, και ήξερα ήδη την τυχερή.
H προ πολλού αναμενόμενη αναβάθμιση του ιστορικού κέντρου ξεκίνησε από την οδό Μ.Αλεξάνδρου. Οι πλάκες των πεζοδρομίων είχαν ξηλωθεί και οι καινούριες περίμεναν τριγύρω σε ντάνες έτοιμες για τοποθέτηση. Ο βροχερός καιρός βοήθησε να δημιουργηθεί η ανάλογη λάσπη ώστε οι καμικάζι εραστές να ανεβάσουν τον δείκτη επικινδυνότητας του αθλήματος που ακούει στο όνομα "Bourdeling".
Μπήκα στο 22Α και άκουσα την τσατσά να λέει το γνωστό πρόγραμμα, "Τσιμπουκάκι χωρίς καπότα, μουνάκι, κωλαράκι, 69, ελεύθερα πιασίματα, δεν βιάζεται, καλή κοπέλα. Δέκα ευρώ" Η Άντζελα έκανε μια σύντομη εμφάνιση και εξαφανίστηκε. Την απόφαση την είχα πάρει πριν μπω, ήθελα καιρό να την περάσω ένα χέρι και έπρεπε να γίνει. Πέρασα στο αριστερό δωμάτιο. Την καλύτερη περιγραφή του χώρου την έχει κάνει ο Φανούρης λίγο πιο κάτω. Τριγωνικό δωμάτιο με πλακάκια, νιπτήρα χωρίς καθρέφτη, μια σόμπα με λάμπες αλογόνου για την θέρμανση και δυο κουβάδες, ένας μικρός άσπρος και ένας μεγάλος κόκκινος μάζευαν το νερό που έσταζε από την οροφή.
Η λάσπη από τον δρόμο είχε ανακατευτεί με τα νερά στο δωμάτιο και όλος ο τόπος ήταν σκατά, η σόμπα αδυνατούσε να ζεστάνει το δωμάτιο και η ψύχρα συμπλήρωνε την εικόνα... Ένιωσα ότι βρισκόμουν σε παράνομο μπουρδέλο, κατά την διάρκεια του ψυχρού πόλεμου, κάπου σε κάποιο υπόγειο στο Κίεβο... Πάτωσα δεν πάει άλλο.
Μέτα από κάνα τέταρτο και αφού επεξεργαζόμουν την φοβία του "Τι θα γίνει αν κάνει κάνα σεισμό τώρα;" η πόρτα άνοιξε και η Άντζελα μπήκε προσεκτικά να μην γλιστρήσει.
-Κοιτά εντώ, πως είναι έτσι;
-Μπουρδέλο τα κάνανε. (Cult)
-Μπουρντέλο πέντε αστέρια.
-Το Stalker το έχεις δει;
-Εγώ;
-Ταρκόφσκι. (Ζούσα την σοβιετική μιζέρια στο φουλ)
Η Άντζελα έχει καβαλήσει τα τριάντα πέντε αν και μου είπε τριάντα, καλό σωματάκι για την ηλικία της, ελαφρά χαλαρωμένο. Καυλόφατσα, καστανά σκούρα μαλλιά ψιλοκατεστραμμένα, μικρό βυζί.
Για κάποιο άγνωστο λόγο σιχαινόμουν στην ιδέα να της τον δώσω ακάποτο αλλά πέρασε απ΄ το μυαλό μου κατά την διάρκεια της πίπας. Πέρασμα καπότας και πίπα από την γωνία του κρεβατιού, καλό τσιμπούκι, δυνατό ρούφηγμα και παιχνίδι με την γλώσσα.
Της ζήτησα να ανέβει πιο ψηλά για να την πιάνω, τα ελληνικά της σαν τα γαλλικά μου και η επικοινωνία είναι κομματάκι δύσκολη. Τελικά ήρθε πιο πάνω και το χέρι μου πήγε στην σούφρα της για δαχτυλοσκόπηση. Ο Καιάδας. Η Σαμαριά. Το Γκράντ Κάννιον... Δεν υπήρχε τέτοια σούφρα! Η γκόμενα κοντράρει στα ίσα τον Λίλα.
Την γύρισα για ιεραποστολικό και άρχισα να κολυμπάω στον κόλπο της, κάνα δίλεπτο εκεί και η τύπισσα κοιτούσε εντελώς ανέκφραστη το ταβάνι, κανένας ήχος, καμία κίνηση. Στήσιμο στα τέσσερα και απότομο κάρφωμα στον κώλο, δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω χέρι για να τον βάλω.
Το πάλεψα για κάνα πεντάλεπτο με έντονο κοπάνιμα με τα χεριά μου γαντζωμένα από τα κωλομέρια της, η κοπέλα στην αρχή έκανε κάτι κουνήματα αλλά γρήγορα σταμάτησε και συνέχισε την ίδια αμέτοχη συμπεριφορά με πριν. Το καλό είναι ότι μπορείς να την κατευθύνεις και δεν έχει πρόβλημα σε τίποτα, απ'την άλλη η αίσθηση που σου προσφέρει είναι αυτή της πλαστικής κούκλας. Δυνατό γαμήσι, μερικές φάπες, και το τέλος ήρθε σχετικά γρήγορα.
Τυπικές κουβέντες και έξω. Η κοπέλα είναι εντελώς παθητική και αμέτοχη. Δεν ήταν άσχημα αλλά δεν θα προτιμηθεί ξανά γιατί η όλη στάση και η απάθεια της Άντζελας δεν μου το επιτρέπει. Η τσατσά φυσικά δεν ενόχλησε γιατί ήμουν μέσα είκοσι πέντε λεπτά αλλά με την πουτάνα το πολύ οκτώ. Βέβαια θα ήταν καλύτερα αν έπιανε και καμία σφουγγαρίστρα.
Η καριόλα η χήρα ήρθε πάλι στο μυαλό μου καθώς έμπαινα στο αυτοκίνητο. Δεν είχα ολοκληρωθεί ακόμα, το γαμήσι με την Άντζελα μου άφησε κάποια κενά που έπρεπε να συμπληρώσω. Βγήκα ξανά για δεύτερο γύρο.