Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Βρισκόμουν προς το μέσον της χθεσινοπρωινής τσάρκας όταν προσέγγισα τα σπιτάκια της Κεραμεικού.
Πρώτα επισκέφτηκα τα δύο 13άρια και ακολούθως ανέβηκα τα σκαλοπάτια του οίκου με το νούμερο 15. Φτάνοντας στον πρώτο όροφο έσπρωξα την τριζάτη εξώπορτα και εισήλθα σ' ένα άδειο από κόσμο σαλόνι στολισμένο χριστουγεννιάτικα. Η μουσική ακουγόταν σε χαμηλή ένταση. Η μεσήλικη μελαχρινή υπηρεσία εμφανίστηκε αμέσως. Ηταν η δική της στιγμή...
-Γειά σας! 10 ευρώ˙ μουνάκι, τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, φιλάκια, δε βιάζεται, σιγά σιγά δωμάτιο...
Η κοπέλα παρουσιάστηκε και χαμογελώντας ελαφρά με πλησίασε (σε απόσταση ασφαλείας) κάνοντας μία στροφή γύρω από τον άξονά της...
-...ελάτε να περάσετε ωραία, πολύ καλή κοπέλα στο δωμάτιο.
...Ηταν νέα, ψηλή, με μαύρα μακριά κάτω από τους ώμους ίσια μαλλιά, γλυκό πρόσωπο, μικρό στήθος, γεροδεμένο σώμα, ερωτικό κώλο και μακριές ποδάρες.
Τώρα πια δεν την έβλεπα. Είχε επιστρέψει στο κουζινάκι.
Χωρίς να πω κάτι έβγαλα από το πορτοφολάκι μου το ακριβές αντίτιμο. Το κράτησα μπροστά στο πρόσωπο της υπηρεσίας και ρώτησα...
-Πώς είναι τ' όνομά της;
-...
-Πώς τη λένε;
-Την κοπέλα; Καμέεελια! Απάντησε με χαμόγελο, παρατείνοντας το έψιλον.
Οδηγήθηκα στο δωμάτιο δεξιά του διαδρόμου το οποίο ήταν φωτεινό, ζεστό, ευρύχωρο - διέθετε μέχρι και (βρώμικο) προθάλαμο εντός του οποίου βρισκόταν τ' απαραίτητα για την υγιεινή πλην του ζεστού νερού - μ' έναν επίτοιχο μεγάλο καθρέφτη απέναντι από το ικανοποιητικό κρεβάτι με το μακροσκοπικά καθαρό σεντόνι του.
Σκούπιζα τα χέρια μου όταν η πόρτα άνοιξε και άκουσα την Καμέλια να με ρωτάει εάν όλα ήταν "εντάξει;''
Εγνεψα καταφατικά και αφού ξάπλωσα στο κρεβάτι άρχισα να τρίβω δυνατά τα χέρια μου προετοιμάζοντάς τα για την επαφή τους με το σώμα της κοπέλας. Ευαισθησίες...
Εκείνη κάθισε στην άκρη του φορώντας μόνο τους μαύρους κοθόρνους της. Οι εκατέρωθεν ερωτικές θωπείες δεν άργησαν να λάβουν χώρα. Τη χάϊδευα παντού (αξύριστες γάμπες...), ενώ δακτυλοσκόπησα και το μουνί της, χωρίς ν' αντιδράσει. Η ίδια είχε επικεντρωθεί στην γενετική μου περιοχή και μόνο.
Κάποια στιγμή τη ρώτησα, δείχνοντάς της το σώμα μου.
-Φιλάς καθόλου; Ηλπιζα πως θα ήταν η τυχερή μου μέρα.
-Οχι... Μου απάντησε μαλακά. Τελικά δεν ήταν...
-Εγώ όμως μπορώ; (να σε φιλήσω). Βέβαια ήταν περιττή η ερώτηση - δήλωσή μου, μιας και είχε αναφερθεί στο σαλόνι η συγκεκριμένη υπηρεσία.
-Εντάξει...Μου είπε συναινώντας. Αν μπορούσε ας έκανε και αλλιώς! Χα, χα, χα...
Πρώτα ασχολήθηκα με τις μικρές θηλές της, χωρίς δική της συμμετοχή και ανεβαίνοντας προς τον λαιμό έκανα να φτάσω τους λοβούς των αυτιών της, εκεί όμως τραβήχτηκε ελαφρά και έτσι εγώ δε συνέχισα. Ποτέ δε συνεχίζω όταν νιώθω ότι η γυναίκα αισθάνεται άβολα.
Μετά από κάνα δυο λεπτά και ενώ είχα επιτύχει μία σχετική στύση που μπορούσε να δεχτεί περικαυλίδα, της είπα να συνεχίσει με στοματικό. Το ελαστικό τοποθετήθηκε από την ίδια σαν κάλτσα και ακολούθως το πέος μου εξαφανίστηκε μεσα στη στοματική της κοιλότητα για να εμφανιστεί αμέσως μετά και να εξαφανιστεί εκ νέου. Αυτό το μοτίβο επαναλήφθηκε για τρία τέσσερα λεπτά σχεδόν μόνο με το στόμα, μ' ελάχιστη χρήση των χεριών της.
Από την άλλη δεν έγλειφε καθόλου αρχίδια, ενώ ακολουθούσε ένα μονότονο ρυθμό, χωρίς πολύ υγρασία ή/και κάποια παιχνίδια με τη γλώσσα της.
Τελικά και με τα πολλά κατάφερα ν' αποκτήσω μία ικανή στύση για διείσδυση.
-Ελα να δοκιμάσω να σε "πάρω"! Της είπα.
-Πώς θέλεις;
-Ορθιος εγώ και εσύ στήσου από δω.
-Πώς, κανονικά ή πισωκολλητό;
-Πισωκολλητό. Να βλέπω την κωλάρα σου!
Οι πρώτες παλινδρομήσεις άρχισαν με εκείνη στην άκρη της κλίνης και εμένα όρθιο από πίσω της. Είχα καλή αίσθηση του τεχνητά λιπασμένου κόλπου της αλλά παράλληλα μου ερχόταν και μία άσχημη μυρωδιά...Οχι όμως τόσο ενοχλητική ώστε να διακόψω.
Σφυροκοπούσα δυνατά κρατώντας την από τις λιπώδεις πτυχές των γοφών, ενώ εκείνη μας παρατηρούσε από τον καθρέφτη. Εφαγε και μερικά ξεγυρισμένα κωλοσκάμπιλα χωρίς ν' αντιδράσει, ενώ λόγω της έντονης τριβής, η εκτόνωσή μου δεν άργησε να δώσει τέλος στη συνεύρεση.
Κοίταξα στα δεξιά μου τον πίνακα πάνω από το κρεβάτι. Με μαύρο μαρκαδόρο κάποιος είχε γράψει "I love you Maria" Το δίαβασα δυνατά και ρώτησα την Καμέλια, που ακόμα βρισκόταν στα τέσσερα μπροστά μου, ποιά είναι η Μαρία.
-Εεε, μία τσιγγάνα. Μου απάντησε περιφρονητικά.
Πριν φύγει είχαμε μία σύντομη κουβέντα απ' όπου έμαθα την ηλικία της (22 ετών), την καταγωγή της (Ρουμανία) και ότι είχε δουλέψει Συγγρού 248, Ιεροφαντών 9, Κηφισού 60 και σ' ένα μασατζίδικο στην Καλλιρόης.
Ως επίμετρο της χθεσινής συνεύρεσης θα παραθέσω τα συμπεράσματά μου.
Λοιπόν, η υπηρεσία στάθηκε καλά, μιας και είχε φροντισμένο τον χώρο, ενώ δεν ενόχλησε αν και απασχόλησα την κοπέλα λίγο πάνω από δέκα λεπτά.
Το δωμάτιο (άν και λίγο βρώμικο) ήταν άνετο, ζεστό, ήσυχο (δε γειτνίαζε με το σαλόνι), άοσμο, με καλό κρεβάτι.
Τέλος η Καμέλια ενώ είχε καλά στοιχεία, όπως τα σωματικά της προσόντα, το ότι δε βιαζόταν, το ήπιο του χαρακτήρα της, το γεγονός ότι συζητούσε με τον πελάτη μετά τη συνεύρεση˙ παρουσίαζε ένα έλλειμμα σε ό,τι αφορούσε τη συμμετοχή της (χάϊδευε επιφανειακά και τοπικά, δε φιλούσε, δεν έγλειφε, όταν εγώ τη φιλούσα τραβιόταν, η "πίπα" της ήταν άτεχνη -ίσως και γι' αυτό χρειάστηκα αρκετό χρόνο για να σταθεροποιήσω τη στύση μου-) και επίσης φάνηκε ότι δεν είχε φροντίσει επαρκώς τον εαυτό της (αξύριστα πόδια, η κακοσμία της περιοχής)