Λεπτομέρειες αξιολόγησης
6.0 108 10
Μπουρδέλα
114712
Γενική βαθμολογία
4.7
Εμφάνιση κοπέλας
6.0
Συμμετοχή/διάθεση/υπηρεσίες κοπέλας
2.0
Χώρος/καθαριότητα χώρου
4.0
Συμπεριφορά τσατσάς/τσάτσου
8.0
Σχέση αξίας/κόστους
5.0
Χθες το πρωί στο Μεταξουργείο, εκτός από τρία σπιτάκια, τίποτε άλλο δεν ήταν ανοιχτό.
Η κοπέλα του Ιάσονος 30Β μου φάνηκε η καλύτερη περίπτωση, έτσι περίπου στις 12,30 μ.μ πέρασα την κόκκινη πόρτα του δωματίου.
Ο χώρος μικρός, αλλά δροσερός και άοσμος.
Ακριβώς μπροστά μου διέκρινα το ξύλινο κομοδίνο με το σταχτοδοχείο γεμάτο από τις ανοιγμένες πλαστικές συσκευασίες των προφυλακτικών. Δίπλα του, καταλαμβάνοντας τη μία γωνία του χώρου, το χτισμένο κρεβάτι με τις σκούρες πλευρές, την μονοτονία των οποίων έσπαγαν τρία τετράγωνα κόκκινου, πράσινου και κίτρινου χρώματος στη μία του επιφάνεια, το ξύλινο τελείωμα της οποίας είχε ξεβάψει από την συνεχόμενη επαφή με τα πόδια των εραστών.
Τα πράσινα, σεντόνι και μαξιλαροθήκη φαίνονταν καθαρά και δε μύριζαν.
Στο κάτω μέρος του κρεβατιού υπήρχε μία ξύλινη καρέκλα όπου και εναπόθεσα τα ρούχα μου.
Εκ δεξιών μου ήταν τοποθετημένη μία επιτοίχια ξύλινη κρεμάστρα, ενώ σε μία μεγάλη εσοχή του τοίχου ακριβώς δίπλα, ένας καθρέφτης δίκην κάδρου, μία άδεια επιτοίχια βάση για το χαρτί υγείας, καθώς και ένα πλαστικό μπουκάλι με κρεμοσάπουνο, βρίσκονταν πάνω (στον) από τον νιπτήρα ο οποίος γινόταν αποδέκτης του εύκαμπτου πλαστικού σωλήνα της αποχεύσης του κλιματιστικού, που μπορεί να ήταν ακαλαίσθητο, αλλά συνάμα ήταν και πρακτικό.
Ο κάδος των απορριμμάτων ακολουθούσε και ψηλά στον τοίχο, βρισκόταν η μεταλλική βάση της τηλεόρασης με την CRT οθόνη της σε λειτουργία.
Από το ταβάνι δύο σποτς φώτιζαν αδρά τον χώρο με κόκκινο και λευκό φως.
Στο πάτωμα υπήρχαν μεγάλα τετράγωνα καθαρά πλακάκια, ενώ το δωμάτιο ήταν βαμμένο ροζ.
Στα σημεία γύρω από τον κάδο και τον νιπτήρα η βρομιά έκανε αισθητή την παρουσία της.
Η κοπέλα εμφανίστηκε φουριόζα μετά από περίπου δεκαπέντε λεπτά.
Επρόκειτο για νεαρή, κοντού αναστήματος, με μαύρα ίσια μαλλιά πιασμένα ατημέλητα πίσω από το κεφάλι της, γλυκό πρόσωπο, αδύνατη, με μικρό προς μεσαίο φυσικό στήθος και ωραίο κωλαράκι. Φορούσε ένα στρινγκ.
-Πώς είπαμε τ' όνομά σου;
-Ερρικα... Ελα ξάπλωσε! (Ανυπόμονα) Από πού είσαι εσύ;
-Ελληνας. Εσύ;
-Αλβανία.
Μετά από αυτή τη στιχομυθία, πήρε μία θέση εγκάρσια προς το σώμα μου, έτσι ώστε να βλέπω την πλάτη της και όπως ήμασταν ξαπλωμένοι επιχείρησε να εφαρμόσει το προφυλακτικό. Κάτι πήγα να της πω, αλλά ήδη είχε αρχίσει μία γρήγορη, μονότονη και με χρήση χεριού πίπα, που δεν έδειχνε διάθεση να σταματήσει.
Χουφτώματα όμως δεχόταν αδιαμαρτύρητα.
Το στοματικό της διήρκεσε περίπου ένα λεπτό. Η αιμάτωση μόλις είχε αρχίσει.
-Ελα! Αντε! Μου είπε και ξάπλωσε ανάσκελα στο κρεβάτι ανοίγοντας διάπλατα τα πόδια.
Πήρα θέση λέγοντάς της ότι είναι βιαστική και ρωτώντας την πώς θα τη γαμήσω χωρίς να έχω καυλώσει.
-Ε, τί να κάνουμε τώρα;
Τελικά ξεκίνησα να παλινδρομώ και σιγά σιγά ν' αποκτώ κανονική στύση, αλλά τότε άρχισε τα - Ελα χύσε! Αντε χύσε! και εκνευρίστηκα. Της είπα (με καλό τρόπο) πως αυτό που κάνει είναι αντιεπαγγελματικό και αντί για απάντηση σηκώθηκε, έβαλε το στρίνγκ της και κίνησε προς την πόρτα.
-Γιατί φεύγεις;
-Ε, τί να κάνω;
-Ξέρεις πόση ώρα κάθισες; (Είχαν δεν είχαν περάσει 4-5 λεπτά)
-Πήγαινε με άλλη...
Ανοιξε την πόρτα και "έμεινα με το πουλί στο χέρι" που λένε. Αλλά κυριολεκτικά!...
Βγαίνοντας, μετά από λίγο, συνάντησα την υπηρεσία στο κουζινάκι να καπνίζει.
-Απαράδεκτη η μικρή!
-Γιατί φίλε μου; Με μία σχετική απάθεια. Της εξήγησα και τελειώνοντας έκανα γνωστό ότι θέλω τα λεφτά μου πίσω.
-Ναι, κάθισε λίγο στο σαλόνι, μέχρι να βγει να τη ρωτήσω.
-Ούτε 5 λεπτά δεν κάθισε!
-Ε, δε θα καθίσει και 10 ώρες!
-Τουλάχιστον τα 5 ευρώ θα μου τα δώσετε!
-Εντάξει θα σου δώσω τα λεφτά, εγώ δε σου αρνήθηκα, άκου να σου πω κάτι, δε στο παίζω τσαμπουκάς, επειδή ξέρω ότι η κοπέλα είναι καριολίτσα (έτσι ακριβώς την είπε...) εγώ από μόνη μου θα στα δώσω τα 5 ευρώ, αλλά για άλλη κοπέλα δε θα στα έδινα...Γι' αυτήν στα δίνω.
-Γιατί την έχετε εδώ μέσα;
-Γιατί έχουν φύγει όλες οι κοπέλες και εξυπηρετεί το μαγαζί! Γι' αυτό! Ελα αύριο το πρωί στο αφεντικό να το πεις.
Στο δρόμο του γυρισμού σκέφτηκα ξανά τα γεγονότα.
Οταν αρχικά ζήτησα πίσω τα χρήματα από την υπηρεσία, μου τα "μάσησε". Στη συνέχεια όμως που της έκανα γνωστό ότι απαιτώ τα μισά, αμέσως και χωρίς να περιμένει την κοπέλα, συμφώνησε να μου τα επιστρέψει. Σαν ν' ανακουφίστηκε.
Ισως εάν επέμενα να έπαιρνα πίσω ολόκληρο το ποσό, διότι αφενός η ίδια η ιερόδουλη διέκοψε τη συνεύρεση, αφετέρου ήταν γνωστό στους συνεργάτες της ότι..."είναι καριολίτσα"
Εγώ όμως σκέφτηκα και κάτι άλλο. Ξέροντας τ' αφεντικά ότι η κοπέλα είναι κακή επαγγελματίας, αυτά τα χρήματα μάλλον θα κοπούν από το μερίδιό της. Το μαγαζί και η υπηρεσία θα πληρωθούν. Οπότε είναι καλή κίνηση κάποιος ν' απαιτεί να του επιστραφούν έστω τα μισά σε τέτοιες περιπτώσεις, διότι είναι πιο πιθανό να συμφωνήσουν και ν' αποφύγει τσακωμούς.
Εγώ τουλάχιστον σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξα.
Η κοπέλα του Ιάσονος 30Β μου φάνηκε η καλύτερη περίπτωση, έτσι περίπου στις 12,30 μ.μ πέρασα την κόκκινη πόρτα του δωματίου.
Ο χώρος μικρός, αλλά δροσερός και άοσμος.
Ακριβώς μπροστά μου διέκρινα το ξύλινο κομοδίνο με το σταχτοδοχείο γεμάτο από τις ανοιγμένες πλαστικές συσκευασίες των προφυλακτικών. Δίπλα του, καταλαμβάνοντας τη μία γωνία του χώρου, το χτισμένο κρεβάτι με τις σκούρες πλευρές, την μονοτονία των οποίων έσπαγαν τρία τετράγωνα κόκκινου, πράσινου και κίτρινου χρώματος στη μία του επιφάνεια, το ξύλινο τελείωμα της οποίας είχε ξεβάψει από την συνεχόμενη επαφή με τα πόδια των εραστών.
Τα πράσινα, σεντόνι και μαξιλαροθήκη φαίνονταν καθαρά και δε μύριζαν.
Στο κάτω μέρος του κρεβατιού υπήρχε μία ξύλινη καρέκλα όπου και εναπόθεσα τα ρούχα μου.
Εκ δεξιών μου ήταν τοποθετημένη μία επιτοίχια ξύλινη κρεμάστρα, ενώ σε μία μεγάλη εσοχή του τοίχου ακριβώς δίπλα, ένας καθρέφτης δίκην κάδρου, μία άδεια επιτοίχια βάση για το χαρτί υγείας, καθώς και ένα πλαστικό μπουκάλι με κρεμοσάπουνο, βρίσκονταν πάνω (στον) από τον νιπτήρα ο οποίος γινόταν αποδέκτης του εύκαμπτου πλαστικού σωλήνα της αποχεύσης του κλιματιστικού, που μπορεί να ήταν ακαλαίσθητο, αλλά συνάμα ήταν και πρακτικό.
Ο κάδος των απορριμμάτων ακολουθούσε και ψηλά στον τοίχο, βρισκόταν η μεταλλική βάση της τηλεόρασης με την CRT οθόνη της σε λειτουργία.
Από το ταβάνι δύο σποτς φώτιζαν αδρά τον χώρο με κόκκινο και λευκό φως.
Στο πάτωμα υπήρχαν μεγάλα τετράγωνα καθαρά πλακάκια, ενώ το δωμάτιο ήταν βαμμένο ροζ.
Στα σημεία γύρω από τον κάδο και τον νιπτήρα η βρομιά έκανε αισθητή την παρουσία της.
Η κοπέλα εμφανίστηκε φουριόζα μετά από περίπου δεκαπέντε λεπτά.
Επρόκειτο για νεαρή, κοντού αναστήματος, με μαύρα ίσια μαλλιά πιασμένα ατημέλητα πίσω από το κεφάλι της, γλυκό πρόσωπο, αδύνατη, με μικρό προς μεσαίο φυσικό στήθος και ωραίο κωλαράκι. Φορούσε ένα στρινγκ.
-Πώς είπαμε τ' όνομά σου;
-Ερρικα... Ελα ξάπλωσε! (Ανυπόμονα) Από πού είσαι εσύ;
-Ελληνας. Εσύ;
-Αλβανία.
Μετά από αυτή τη στιχομυθία, πήρε μία θέση εγκάρσια προς το σώμα μου, έτσι ώστε να βλέπω την πλάτη της και όπως ήμασταν ξαπλωμένοι επιχείρησε να εφαρμόσει το προφυλακτικό. Κάτι πήγα να της πω, αλλά ήδη είχε αρχίσει μία γρήγορη, μονότονη και με χρήση χεριού πίπα, που δεν έδειχνε διάθεση να σταματήσει.
Χουφτώματα όμως δεχόταν αδιαμαρτύρητα.
Το στοματικό της διήρκεσε περίπου ένα λεπτό. Η αιμάτωση μόλις είχε αρχίσει.
-Ελα! Αντε! Μου είπε και ξάπλωσε ανάσκελα στο κρεβάτι ανοίγοντας διάπλατα τα πόδια.
Πήρα θέση λέγοντάς της ότι είναι βιαστική και ρωτώντας την πώς θα τη γαμήσω χωρίς να έχω καυλώσει.
-Ε, τί να κάνουμε τώρα;
Τελικά ξεκίνησα να παλινδρομώ και σιγά σιγά ν' αποκτώ κανονική στύση, αλλά τότε άρχισε τα - Ελα χύσε! Αντε χύσε! και εκνευρίστηκα. Της είπα (με καλό τρόπο) πως αυτό που κάνει είναι αντιεπαγγελματικό και αντί για απάντηση σηκώθηκε, έβαλε το στρίνγκ της και κίνησε προς την πόρτα.
-Γιατί φεύγεις;
-Ε, τί να κάνω;
-Ξέρεις πόση ώρα κάθισες; (Είχαν δεν είχαν περάσει 4-5 λεπτά)
-Πήγαινε με άλλη...
Ανοιξε την πόρτα και "έμεινα με το πουλί στο χέρι" που λένε. Αλλά κυριολεκτικά!...
Βγαίνοντας, μετά από λίγο, συνάντησα την υπηρεσία στο κουζινάκι να καπνίζει.
-Απαράδεκτη η μικρή!
-Γιατί φίλε μου; Με μία σχετική απάθεια. Της εξήγησα και τελειώνοντας έκανα γνωστό ότι θέλω τα λεφτά μου πίσω.
-Ναι, κάθισε λίγο στο σαλόνι, μέχρι να βγει να τη ρωτήσω.
-Ούτε 5 λεπτά δεν κάθισε!
-Ε, δε θα καθίσει και 10 ώρες!
-Τουλάχιστον τα 5 ευρώ θα μου τα δώσετε!
-Εντάξει θα σου δώσω τα λεφτά, εγώ δε σου αρνήθηκα, άκου να σου πω κάτι, δε στο παίζω τσαμπουκάς, επειδή ξέρω ότι η κοπέλα είναι καριολίτσα (έτσι ακριβώς την είπε...) εγώ από μόνη μου θα στα δώσω τα 5 ευρώ, αλλά για άλλη κοπέλα δε θα στα έδινα...Γι' αυτήν στα δίνω.
-Γιατί την έχετε εδώ μέσα;
-Γιατί έχουν φύγει όλες οι κοπέλες και εξυπηρετεί το μαγαζί! Γι' αυτό! Ελα αύριο το πρωί στο αφεντικό να το πεις.
Στο δρόμο του γυρισμού σκέφτηκα ξανά τα γεγονότα.
Οταν αρχικά ζήτησα πίσω τα χρήματα από την υπηρεσία, μου τα "μάσησε". Στη συνέχεια όμως που της έκανα γνωστό ότι απαιτώ τα μισά, αμέσως και χωρίς να περιμένει την κοπέλα, συμφώνησε να μου τα επιστρέψει. Σαν ν' ανακουφίστηκε.
Ισως εάν επέμενα να έπαιρνα πίσω ολόκληρο το ποσό, διότι αφενός η ίδια η ιερόδουλη διέκοψε τη συνεύρεση, αφετέρου ήταν γνωστό στους συνεργάτες της ότι..."είναι καριολίτσα"
Εγώ όμως σκέφτηκα και κάτι άλλο. Ξέροντας τ' αφεντικά ότι η κοπέλα είναι κακή επαγγελματίας, αυτά τα χρήματα μάλλον θα κοπούν από το μερίδιό της. Το μαγαζί και η υπηρεσία θα πληρωθούν. Οπότε είναι καλή κίνηση κάποιος ν' απαιτεί να του επιστραφούν έστω τα μισά σε τέτοιες περιπτώσεις, διότι είναι πιο πιθανό να συμφωνήσουν και ν' αποφύγει τσακωμούς.
Εγώ τουλάχιστον σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξα.
Πληροφορίες Επίσκεψης
Ημερομηνία επίσκεψης
Αυγούστου 04, 2012
Όνομα κοπέλας
Έρρικα
Σχόλια
3 αποτελέσματα - εμφανίζονται 1 - 3
Διάταξη
Έχεις ήδη λογαριασμό; Άμεση σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού
3 αποτελέσματα - εμφανίζονται 1 - 3
"...Τα έργα του Κάφκα αποτέλεσαν ένα είδος συμβόλου της αγωνίας του σύγχρονου ανθρώπου (μπουρδελιάρη), μέσω της επαναλαμβανόμενης περιγραφής ενός ασφυκτικού και συχνά παράλογου περιβάλλοντος (μπουρδέλα και όχι μόνο...), μέσα στο οποίο δρουν οι ήρωες του (όλοι εμείς)..."