Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Στο μπουρδέλο τις οδού Μ.Αλεξάνδρου 20 (υπόγειο) δούλευε η Ροζαλία. Η κοπέλα κατά τα λεγόμενα της ήταν η πρώτη φορά που δούλευε σε μπουρδέλο και ότι μέχρι πριν λίγο καιρό δούλευε σε στούντιο στον Πειραιά. Από στούντιο δεν γνωρίζω πολλά, αλλά με την μέτρια εμφάνιση που έχει, μάλλον παραμύθι η ιστορία.
Η Ροζαλία είναι μελαχρινή με μακριά ίσια μαλλιά, μικρο στήθος, στρογγυλό κωλαράκι και δυστυχώς μονοκόμματο κορμό (Κώλος-βυζί, στην ίδια ευθεία)
Στο σαλόνι εμφανίστηκε χαμογελαστή και πρόσχαρη. Το ότι προσφερόταν και κωλαράκι στο δεκάρικο με έκανε να περάσω στα ενδότερα.
Το δωμάτιο που η ευγενική τσατσά με έστειλε είναι ακριβώς δίπλα από την είσοδο. Δεν ξέρω για τα άλλα δωμάτια αλλά αυτό είναι σε μαύρο χάλι. Νερά παντού και στο σεντόνι, αν και ήταν σκοτεινά έβλεπα άνετα τους λεκέδες.
Το χειρότερο όμως είναι η έλλειψη κλιματισμού και εξαερισμού, δεν είχα καλά-καλά προλάβει να βγάλω τα παπούτσια μου και ο ιδρώτας άρχισε να εμφανίζεται, η υγρασία και η μυρωδιές στο δωμάτιο είναι λογικό και επόμενο να υπάρχουν.
Η κοπέλα δεν άργησε να έρθει, με βρήκε καθιστό στο κρεβάτι και αρχισε να γδύνεται ακριβώς μπροστά μου ενώ με τα χέρια μου χάιδευα το κορμάκι της.
Η Ροζαλία πρέπει να είναι γύρω στα τριάντα και η καταγωγή από Αλβανία. Το μόνο που μου απάντησε γιατί όταν την ρώτησα το όνομα της και την ηλικία της μου απάντησε αντίστοιχα: "Εσύ πως θες να με λένε;" και "Εσύ πόσο θέλεις να είμαι;" (Το όνομα της το άκουσα από την τσατσά) Πέρασμα καπότας και νευρικό τσιμπούκι παρέα με σπαστικά χάδια σαν να ανοίγει φύλο για μπουγάτσα. Ευτυχώς αυτό ήταν το μόνο κακό γιατί η κοπέλα είναι πρόθυμη και χαμογελαστή πάρα το μυστηριώδες προφίλ που θέλει να προβάλει.
Αμέσως μετά την πίπα, της είπα να κάτσει στα τέσσερα (Για να γλιτώσω όσο μπορούσα από την επαφή με το σεντόνι) και τον έβαλε μόνη της στο κώλο. Η ζέστη εκεί μέσα ήταν αφόρητη και δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ στο γαμήσι με τον ιδρώτα να τρέχει από παντού, πήδηξα το κωλαράκι της για κάνα δίλεπτο και δυστυχώς δεν άντεξα άλλο, ξέχασα την κατάσταση του κρεβατιού και ξάπλωσα, έβγαλα την καπότα και της είπα να μου τον παίξει, δεν είχε κανένα πρόβλημα και αρχισε να μου βαράει μαλακία με το δάχτυλο μου στον κώλο της. Με τα χίλια ζόρια τελείωσα έτσι.
Μέχρι να ντυθεί μου είπε το παραμύθι για το στούντιο και άλλες δυο-τρεις μαλακίες και έφυγε, η χαραμάδα που άφησε στην πόρτα ήταν λυτρωτική για μένα. (Και ας ειδαν και τα αρχίδια μου οι έξω)
Η κοπέλα είναι καλή. Η τσατσά ευγενική, αλλά το σεντόνι χάλια μαύρα... Ο χώρος απαράδεκτος. Δεν ξαναπάω με τίποτα στο μαγαζί αν δεν μπει κλιματισμός. Ελεεινή κατάσταση περασμένων ετών.