Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Σύντομη περιπλάνηση στο Μεταξι δεν κατέδειξε κάτι αξιόλογο. Κατέληξε στο γνωστό αυτό Ίδρυμα με το ευρύχωρο σαλόνι και τους γωνιακούς καναπέδες τύπου αμέρικαν καφε-ρέστοραντ του '60. LCD TV δεν διαθέτει. Το Ίδρυμα συμμετέχει στο πρόγραμμα ΜΑΠΑ (Μείωση Ανεργείας Πορνών Αθήνας) με προσφορά δύο κορασίδων, ύψους κάτω του 1,63. Τα κορίστια ήταν δευτεροκλασάτα. Η μιά ήταν καστανή λεπτη με λεμονοβυζάκια και δειλές καμπύλες. Η άλλη, που παρήγγειλα εγώ, ήταν ξανθιά, κάπως πιο σουλουπωμένη, με μπουτοκολάκια που τρωγόντουσαν και υποσχόμενα βυζάκια (νο 2 max). Κυκλοφορούσε με λευκά εσώρουχα. Κοντό μαλλί και σημαδάκια από πρωην σπυράκια στο αδιάφορο πρόσωπό της. ρώτησα τη τσα2 αν κάνει ισπανικό (άκου ρε τι ζήτησα τώρα...) και ή τσα απάντησε «ναι... μάλλον...» «Κάνει ή δεν κάνει;» ρώτησα. «Κάνει». Μπήκα και περίμενα τα ρέστα, που ήρθαν πριν την εκδιδόμενη.
Ο ΚαθηγητήςΧ (professorx) είχε δύο ατυχείς συναντήσεις τις προάλες και με αφορμή την κριρική του και , ίσως, ενός δικού μου σχολίου, έγινε ολόκληρος διάλογος για τις πουτάνες που δεν θέλουν να γαμηθούν (ίσως υπάρχουν και κουρείς που δεν γουστάρουν να κουρεύουν...) και το ενδεχόμενο να εξαναγκάζονται να πηδιούνται. Η νεαρά, της οποίας το όνομα δεν φρόντισα να πληροφορηθώ ήτνα μία περίπτωση ανάλογη με του Καθηγητή.
Μπαίνει αγχωμένη στο δωμάτιο.
Πουτάνα:«Γρήγορα, γρήγορα»
Jopino: «Τί έγινε, τί έχεις» (άκαρπη προσπάθεια να καταλάβω αν της συνέβαινε κάτι)
Πουτάνα (αγχωτικά): «Γρήγορα, γρήγορα»
Jopino (ήρεμα): «Αν ειναι για γρήγορα, άσε να πηγαίνω»
Πουτάνα: «Καλά έντάξει μείνε...»
Έμεινα.
Σε dt χρονο είχε βάλει προφυλακτικό. Έκανε βυζανιάρικη πίπα μου στην αρχή μου άρεσε. Αυτή όμως επιτάχυνε υπερ το δεόν και έπαιζε τρομερά και το χέρι της που δεν μπόρεσα να σταματήσω. Shits, merdes, Scheisse...
Jopino: «Άστο δεν θέλω άλλο». Τί μπορούσα να περισώσω;
Ανέβηκε από πάνω, και χτυπιότανε. «Που θα πάει ο μαλάκας,θα χύσει» υποθέτω ότι ήταν η σκέψη της.
Πάντως είχε καλό δερματάκι. Τα βυζάκια της ήταν σφιχτούλια. Το δέρμα στο καρμί της καλό.
Αφού τη βαρέθηκα,γιατί αν και ανήκω ψυχή τε και πνευματι στη Δύση, στα σεξουαλικά (και εν μέρει στο φαγητό) προτιμώ την ανατολή, την έβαλα να ξαπλώσει. Τις έκανα και συστάσεις (ευγενικές) να ηρεμίσει. Με τα σου, με τα μου, με τα σου-μου, κάτι έγινε. Τη γύρισα και λιγο πισοκολλητό και τελείωσα. Πάντως να φύγει, δεν βιάστηκε. Τη ρώτησα αν ειναι καλα, αν έχει κάτι, δείχνοντας εμμέσως την ανάρμοστη συμπεριφορά της. «Νο problem». Το γύρισε αγγλικό. Αν δεν ξέρεις γλώσσα, πως να απαντήσεις σε δυσάρεστες ερωτήσεις. «Problem» της είπα με κατάφαση και έμφαση. Χαζογέλαγε. Να τη βγάλουμε καθαρή. Τι; Αν έκανε ισπανικό; Μπα, όχι.

Σούμα: Μέτριας εμφάνισης με κακό σέρβις. Το μόνο θετικό, ότι άλλαζε στάσεις. (Σιγά τα πολλά που ζητάω.) Αντενδύκνειται ακόμη και για πέταμα χρημάτων.
Με 15 ευρώ πάρτε τριαντάφυλλα και χαρίστε τα σε περαστικές. Θα δείτε έστω ένα γλυκό χαμόγελο. Αν παρόλα αυτά περάστε, πάρτε και νέφτι για τον πισινό σας, προκειμένου να πετύχεται τις ταχύτητες που επιθυμεί.


Φεύγοντας, η χοντρομούρα τσατσά μου είπε ευχαριστώ. Το χαμόγελό της έφτανε μέχρι τα αυτιά... Το δικό μου έβρισκε στα δόντια και δεν έβγαινε.
Στο μετρό του Μεταξουργείου, κάτι κορασίδες δέιχνανε τα μπουτάκια τους. Τα φχαριστήθηκα περισσότερο. Χωρίς να δώσω 15 ευρώ.

Υ.Γ. Κλιματιστικά, κάτω του αναγκαίου.