Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Συνάντηση στις 4 περίπου το μεσημέρι με την Αλεξάνδρα, ελληνίδα, γύρω στα 25, καστανόξανθη με σπαστό μαλλί, γύρω στο 1,68, πρόσωπο συμπαθητικό, κορμάκι καλό χωρίς κυτταρίτιδα και καμπύλες, στήθος 2αράκι φυσικό στητό με μεγάλες θηλές αλλά από ρόγες άφαντες. Με υποδέχτηκε η τσατσά, πολύ ευγενική. Βγήκε η Αλεξάνδρα φορώντας κόκκινο διάφανο νεγκλιζέ και από κάτω στρινγκάκι κόκκινο με μια πεταλούδα μπροστά και πέδιλο ασημί 7ποντο. Μου λέει με χαμόγελο «έλα, θα περάσουμε καλά στο δωμάτιο». Δίνω το 20ρικο, μπαίνω στο δωμάτιο που είναι δεξιά από τον διθέσιο καναπέ. Ο χώρος πολύ οριακά υποφερτός. Το σεντόνι δεν ήταν φρέσκο αλλά όχι και λερωμένο ή «πολυφορεμένο». Ακουμπάω στην καρέκλα τα «περιτά», ξαπλώνω με επιφύλαξη, και περιμένω. Παρατηρώντας τον χώρο κοιτάω στην κουρτίνα πάνω μια κατσαρίδα ψιλοτεράστια. Λέω έχει πλάκα να μπει αυτή και πάνω στη μάχη να τη δει και να πατήσει τίποτα ουρλιαχτά και να νομίζουν ότι τη σφάζω! Τεσπα, μετά από κάνα 10λεπτο μπαίνει (είχε καεί το φωτάκι στην πόρτα και έψαχναν με την τσατσά λάμπα). Μου λέει να το βγάλω (εννοώντας το νεγκλιζέ); Εννοείται της λέω. Κάθεται στο κρεβάτι και με αργές κινήσεις και κοιτώντας με και κάνοντας χαζογελάκια, το βγάζει μαζί με το στριγκάκι και τα πέδιλα τα οποία είναι με κούμπωμα-λουράκι και όχι «βαλε-βγάλε». Μου περνάει το μπαλόνι με πίπα και ξεκινάει. Μέτρια πράγματα, δεν τρελάθηκα. Αρχίζω τα πιασίματα, δεν τραβιόταν, με άφηνε και στις δυο τρύπες αλλά όχι να εισχωρήσω στα βάθη. Μουνί με πολύ τζελ πάντως. Δεν άργησα ιδιαίτερα να «ανέβω» της λέω ανέβα από πάνω. Κουνήματα πολύ καλά, με πιάσιμο από μέρους μου και ζούληγμα τα «δίδυμα» και άνοιγμα τα κώλομαγουλα και δόσιμο. Κραυγουλες μικρές και λογικές, όχι τίποτα υπερβολικά ή ξενερωτικα. Της λεω στήσου. Μου λέει πως; Της λέω, ε πώς να στηθείς ρε μωρό; Στα 4. Α οκ λέει. Στήνεται αρκετά καλά με ωραία θέα, και ρίχνω κάτι σφυροκοπήματα για κάνα 4λεπτο και έρχεται το πολυπόθητο αποτέλεσμα. Μου λεει μη βγεις, θα σε βγάλω εγώ. Λέω οκ. Λέει λες να έσπασε ή να βγήκε; Τρώω την ξενερα. Λεω όχι. Μου λεει και που το ξέρεις; Ε τις λεω με τόσο τζέλ δεν υπάρχει πιθανότητα να έσπασε αλλά και ούτε να βγήκε γιατί το βλέπω. Γελάσει και με βγάζει. Εδώ να πω ότι η Αλεξάνδρα είναι κοπέλα με πολύ νάζι αλλά σε ξενερωτικό βαθμό και το παίζει χαζούλα (με την καλή έννοια). Κάθισε και είπαμε μερικές κουβέντες κανα 4λεπτο χωρίς βιασύνη, με ρώτησε αν μου άρεσε, ντύθηκε και βγήκε. Ντύθηκα (η κατσαρίδα ήταν ακόμα στο ίδιο σημείο ευτυχώς), βγήκα και με περίμεναν και οι 2 απ’ εξω να μου πουν ευχαριστώ. Τις ευχαρίστησα και έφυγα. Δεν ήταν άσχημα αλλά ούτε και τρέλα. Θα ξαναπήγαινα μόνο εάν τριγύρω δεν έβρισκα κάτι καλύτερο. Αυτά τα ολίγα.