Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Θα πρέπει να ομολογήσω πως ο χρόνος που άφησα, αναίτια, να μεσολαβήσει από τη στιγμή της επίσκεψης, έως και σήμερα, έχει επηρεάσει τη μνήμη μου. Θέλω να πιστεύω, πως δεν ισχύει το ίδιο και με την κρίση μου.

Τελευταία φορά που πέρασα σε αυτό το χώρο, δούλευε ακόμα, η αλήστου μνήμης (και "σάπια", για πολλούς) Αλέκα. Η Ιονέλα είναι Ρουμάνα, κοντά στα 30, με βαμμένα ξανθά μαλλιά και σκούρα επιδερμίδα. Έχει, τουλάχιστον 10 παραπανίσια κιλά, τα οποία σχηματίζουν ένα σωσίβιο στην κοιλιά. Εμφανίστηκε, τελείως ατιμέλητη και αμίλητη. Τη διαφορά, στα δικά μου, πάντα, μάτια, έκανε το στήθος της. Πλησίαζε το 3 και επειδή, ως γνωστόν, στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος, αποφάσισα να περάσω.

Η υπηρεσία με οδήγησε στο δωμάτιο και κοίταξε αν έχει χαρτί. Ήταν αρκετά καθαρό, αλλά η παλαιότητά του, δεν το αφήνει να φανεί. Η θέρμανση λειτουργούσε, αλλά δεν ήταν επαρκής. Τα σεντόνια, θα μπορούσαν να είχαν αλλαχτεί και πιο πρόσφατα.

Δεν άργησε να έρθει η Ιονέλα. Γδύθηκε τελείως και, αντί για προκαταρκτικά, επιδόθηκε σε μία χλιαρή χειρομάλαξη. Φόρεσε το προφυλακτικό, κατόπιν δικής μου εισήγησης και ξεκίνησε μία, κάτω του μετρίου, πεολειχία. Η διάρκειά της, ήταν μικρή. Της είπα να ανέβει από πάνω. Δεν είχε καλό ρυθμό, αλλά δεν την έλεγες και ράθυμη. Το καλό είναι πως δεν είχε κανένα πρόβλημα από τη χρησιμοποίηση του στήθους της. Επίσης, δε ζήτησε να αλλάξουμε στάση. Μετά από, τουλάχιστον, 3-4 λεπτά, την τοποθέτησα ανάσκελα. Τα ανοίγματά της, ήταν ικανοποιητικά, για τον όγκο της. Δεν είχε συμμετοχή, αλλά δε δυσανασχετούσε και σε τίποτα απ' όσα έκανα (τίποτα ακραίο, πάντως). Μετά από λίγο, ήρθε το τέλος. Δε βιάστηκε να τραβηχτεί. Ετοιμάστηκε με την ησυχία της και αποχώρησε, χαιρετώντας με.

Νομίζω πως θα αρέσει σε ελάχιστους, αν και πρέπει να πω, πως περάσαμε και οι δύο που την περιμέναμε να βγει από το δωμάτιο. Προσωπικά, θα ξαναπέρναγα, αν δεν έβρισκα κάποια με μεγαλύτερο στήθος.