Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Παρασκευή 18/2 πέρασα μια βόλτα. Μπήκα στο μπουρδέλο κι ήταν παντελώς άδειο! "Τι έγινε", σκέφτηκα...! Προς στιγμήν νόμιζα ότι θα είχε κάνα μπάζο μέσα και γι' αυτό ήταν άδειο. Και επειδή είχα πάει καρφωτός για την Χριστίνα ξενέρωσα. Τελικά όμως βγήκε στο σαλόνι το Χριστινάκι κι επειδή δεν υπήρχε κανείς άλλος ήταν πάρα πολύ θερμή από την υποδοχή.
Περνάω λοιπόν μέσα και μετά από λίγο έρχεται. Πλακωνόμαστε στο χαμούρεμα και τα συναφή. Μετά πάμε 69 αλλά μου είπε "όχι μουνάκι σήμερα, δεν είναι καλά!" και λέω "ΟΚ, το κωλαράκι όμως?" Και μου λέει "αυτό φάτο!". Όπερ και εγέννετο! Αυτή μου ρούφαγε τις μπάλες και έτριβε το κοντάρι στα μάγουλά της. Αφού έβαλε λάστιχο προχώρησε σε πίπα με μαεστρία και χάρη! Με είχε καβλώσει τόσο που απλά πρόλαβα να την πάρω στα 4 με θέα την κωλάρα της! Το τελείωμα ήρθε με αυτήν ξάπλα μπρούμητα να κρατάει κόντρα και εγώ από πάνω της να την βροντοκοπανάω.
Φιλάκια πολλά στο τέλος, γκρίνια ότι έχω καιρό να πάω (όντως!) και αποχαιρετηθήκαμε.
Όσες φορές και να πάω δεν χορταίνω! ΦΥΣΙΚΑ και θα πάω ξανά. Και ξανά και ξανά και ξανά!