Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Μπαίνω μέσα και βλέπω ένα όμορφο χαμογελαστό πιπίνι. Αν και είχα σταμπάρει αλλού είπα να περάσω. Λέω τόσο όμορφη κρίμα να πάει χαμένη. Από Ρουμανία η κορασίδα βαφτισμένη εδώ ως Στέλλα. Η τσατσά την εκθείασε (καινούργια κοπέλα , εξυπηρετική , κάνει και "γυμνό" κλπ). Μπαίνω και περιμένω. Πράγματι νέα , τέλεια επιδερμίδα , καλό σώμα , όμορφη μυρωδιά και πρόσχαρη... Ωραία λέω , καλά πάμε. Άρχισα τα χάδια γιατί που να συνεννοηθείς αλλιώς (μόνο Ρουμανικά καταλάβαινε η κοπέλα). Δεν είχα όρεξη να επιστρατεύσω τα Λατινικά για να προσπαθήσω να μαντέψω τι ήθελε να πει η ποιήτρια. Επί το έργον , ξεκινάει το γιαμ-γιαμ. Από εκεί κατάλαβα ότι ήταν παντελώς άπειρη. Άρχισε και τα γέλια άνευ λόγου και αιτίας (παραγνωριστήκαμε μέσα σε τρία λεπτά) , καλά λίγος σεβασμός δεν υπάρχει; Τέλος πάντων , την είχα ανάσκελα , την πήδαγα και αυτή γελούσε. Της φαινότανε αστείο που έτριζε το κρεββάτι. Στο τέλος αντί να τελειώσω άρχισα να χάνω και τη στύση μου. Μου έδειξε και το (αόρατο) ρολόι της (άντε να τελειώνουμε , πέρασαν τα πέντε λεπτά). Αντί να τελειώσω αποφάσισα να τη διώξω για να δοκιμάσω με μία ακόμα που είχα σταμπάρει. Την έδιωξα λοιπόν , χάνοντας άδοξα το εικοσάρικο.
Το βασικό πρόβλημα με την κοπέλα είναι ότι δεν κατάλαβε ότι αυτό που κάνει είναι δουλειά και όχι πλάκα για να περνάει η ώρα. Επίσης οι μη κατέχοντες τη Ρουμανική δεν έχουν τρόπο να συνεννοηθούν μαζί της. Κρίμα , διότι είναι νέα και όμορφη. Εγώ δε νομίζω να ξαναπάω.