Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Εχω ξαναεπισκεφτεί τον περίεργο αυτό οίκο. Είχα πετύχει πριν ένα χρόνο και την Κουμαριανού. Τέλος πάντων, εργάζονται διάφορα "κορίτσια". Επεσα πάνω στη Χριστίνα. Είχα υπόψιν μου τις διφορούμενες κριτικες των συναδέλφων. Σαν εμφάνιση, είναι μια εντυπωσιακή τρανσέξουαλ, όχι και πανύψηλη, αλλά έχει ωραίο πρόσωπο, προσεγμένο σώμα. Γενικά εντυπωσιακη παρουσία. Σκέφτηκα να φύγω, αλλά μαρεσε το στήσιμο της στο σαλονάκι και διστακτικά πέρασα.. (για κακή μου τύχη...)
Η πρώτη της κουβέντα όταν μπήκε στο δωμάτιο
"είμαι η ιδιοκτήτρια, δικό μου είναι το μαγαζι",
μετά πως με λένε κλπ,
"δουλεύω αυτές και αυτές τις μέρες"
"δεν είμαι κουκλάρα?",
"πες μου τι δεν έχω όμορφο πάνω μου"...
Γενικά στα κάνει τσουρέκια.. (μιλάει εκνευριστικά σαν τη Βάνα Μπάρμπα, ολόιδιος τρόπος!!!)
Μου έβαλε προφυλακτικό και ξεκίνησε μια πίπα... εκεί παθαίνω το σοκ! Αρχισε να ξεροβήχει, να ξεροκαταπίνει, να σταματάει, να παίρνει μια αεροπίπα, (τη χειρότερη που μου έχουν πάρει, κρίμα που λένε οι τρανς πως παίρνουν καλές πίπες), να λέει "αχ τι έπαθα, κάτι θα έφαγα, και με πείραξε". Τέλος πάντων, καυλωμένος ήμουν αλλά σε ημίσκληρη κατάσταση... Με έπιασε αηδία να τη βλέπω να καταπίνει, να να καθαρίζει το λαιμο της λες και έπαιρνε αντιβίωση. Και κοιτούσε συνεχώς το εαυτό της στο καθρέπτη, και δώστου "τι εκπληκτική είμαι...".
Γύρισε στα 4, αλλά είχα ξενερώσει. Τη γύρισα ανάσκελα και το έβαλα στο μουνί της (σαν αερογέφυρα Ρίο-Αντίριο ήταν), έβγαλε μερικά ψεύτικα βογγητά και μετά από μεγάλη συγκέντρωση έχυσα.
Γενικά μέσα στο top5 των χειρότερων συνευρέσεων μου σε μπουρδέλα. Χαμένο ενα 25άρι.
Μάυρο στον τσάτσο που μου έφερε ρέστα, ανοίγοντας αδιάκριτα την πορτα και μπουκάροντας μέσα (για να ικανοποιήσει τα μεταλλαγμένα ηδονοβλεπτικά του γούστα μάλλον).
Φεύγοντας την ξαναρώτησα ποιες μέρες δουλεύει (μου το είχε πει 5 φόρες) αλλά τη ξαναρώτησα για σπάσιμο.
Για να ξερω να μην την ξαναπετύχω....