Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Μετα απο πολλες βόλτες στα μαγαζακια της Αθήνας και αφού συναντησα ένα σωρο μπάζα...βρέθηκε στο δρόμο μου το μαγαζάκι της Ακλκαμένους...δεν μπαίνω λέω?...(και καλά έκανα)...αρχίζει η ευγενέστατη τσατσά το παραμυθάκι...μόλις ακούω Τζούλια...λέω εδώ είμαστε...(θυμήθηκα τις κριτικές)και παραλληλα ακούω τα βογκητά της καύλας απο ενα δωματιο...να μην τα πολυλογώ μολις βγηκε και την ειδα θολωσα...τι βυζαρες και κωλαρα ηταν αυτες...πέρασα σφαίρα..ώσπου μετα απο λιγο μπαίνει το μωρό...(ήδη ο "Τάκης" ήταν καμαρωτός)...και μου λέει...μωρό μου έχεις τρελές καύλες βλέπω...έλα να με ξεσκίσεις..μου πεταει τις βυζάρες της στη μαπα κι αρχίζω τρελλό γλύψιμο...και μου ανταπέδωσε με μια πίπα με σκούφο...άλλο πράγμα...ρε μάγκες τι γλύψιμο στα αρχιδια ήταν αυτο...ουτε παγωτο να εγλειφε...τον εγλειφε για τουλαχιστον 7-8 λεπτα...στη συνεχεια επεσε τρελλο γαμησι σε τρεις στασεις με χυσιμο πισωκολλητα...τι κωλαρα ηταν αυτη και τι βογκητα...αφου και τωρα που τα σκεφτομαι ξανακαυλωνω....η κοπελα μετραει πολυ...σκετη τσοντα...θα ξαναπαω σιγουρα...