Λεπτομέρειες αξιολόγησης
6.5 98 10
Μπουρδέλα
151988
Γενική βαθμολογία
3.6
Εμφάνιση κοπέλας
7.0
Συμμετοχή/διάθεση/υπηρεσίες κοπέλας
1.0
Χώρος/καθαριότητα χώρου
8.0
Συμπεριφορά τσατσάς/τσάτσου
1.0
Σχέση αξίας/κόστους
1.0
15/1/2009 γύρω στις 12:00.
Μελαγχροινή μελαμψή βραζιλιάνικου τύπου με σαρκώδη χείλη.Τούμπανο, καταφανώς ψεύτικο βυζί.Αγνώστου ονόματος."Βραζιλίζουσα" λοιπόν.
Την είχα δει και άλλες 2-3 φορές εκεί, πάντα πρωϊνή βάρδια,να διαφημίζει
τις υπηρεσίες της.
Παρουσιάζει η ίδια τον εαυτό της και τις υπηρεσίες της στο σαλόνι:
Κάνει τό ένα,κάνει το άλλο,γλύφει αρχίδια,"θα περάσετε καλά" κ.τ.λ..Η τσατσά πάντα απούσα,κάθεται στην κουζίνα.
Διαπράττω το ατόπημα και δίνω τα 20 ευρώ.Φυσικά στην ίδια την κοπέλα που με οδήγησε και στο δωμάτιο αφού η τσατσά καθόταν.
Το δωμάτιο καθαρό με νιπτήρα και υγροσάπουνο.Τα σεντόνια άστρωτα από τον προηγούμενο πελάτη (προφανής ο λόγος) αλλά σχετικά καθαρά αναλόγως την ώρα.
Ζητάω από την κοπέλα να κλείσει το κλιματιστικό λέγοντάς της οτι κάνει πολύ ζέστη.Αστραπιαία και αφοπλιστική η απάντησή της:
Τα 20 ευρώ πρώτα!!!.Προτάσσοντας συγχρόνως την παλάμη της για
είσπραξη "αμά τη εμφανίσει" (του εικοσάευρου).
Δίνω 50 ευρώ και περιμένω να έρθει με τα ρέστα και με το τηλεχειριστήριο του κλιματιστικού σε εύλογο χρόνο.Μάταια!.Έρχεται αργοπορημένη μόνο με τα ρέστα χωρίς το τηλεχειριστήριο.Εν τω μεταξύ το δωμάτιο ήταν φούρνος.
Της το ξαναλέω και πάει και το φέρνει.Κλείνει το κλιματιστικό.
"Εμ τώρα Θα περιμένεις 10 λεπτά να πέσει η θερμοκράσια σε κανονικά επίπεδα και μετά θα έρθεις.Πήγαινε σε άλλον πελάτη αν έχεις" της λέω.
Η αντίδρασή της ήπια όσο και δόλια:"Έλα, έλα" κατευθυνόμενη στο κρεβάτι για ν'αρχίσουμε.Σε γράφει στα παλιά της τα παπούτσια!.Τα 20 ευρώ να πάρει και από κει και πέρα να κάνει την ξεπέτα της.Κανένας σεβασμός στον πελάτη.
Της το λέω δεύτερη φορά και φεύγει.Έρχεται μετά από λίγο με την καπότα χύμα χωρίς περιτύλιγμα κρατημένη στα δάκτυλά της,έτοιμη να την φορέσει.
Είχα ήδη καταλάβει από πιο πριν τι θα γίνει.
Κρατώντας πάντα στο ένα χέρι της την χύμα καπότα του σωρού,έδωσε δύο ψόφια φιλάκια στο στήθος και με ένα δάκτυλο του άλλου χεριού πάτησε το μέσο των αρχιδιών προς τα κάτω λες και πατάει κουμπί ηλεκτρικής συσκευής.
"Βγάλε το ρούχο σου" της λέω.Φορούσε ένα μαύρο "κομπινεζόν"
Η απάντησή της με βαριεστημένο ύφος επιβεβαίωσε την απάτη:
"Σε μπουρδέλο βρίσκεσαι".Αρνούμενη να βγάλει το "κομπινεζόν" που κάλυπτε τα πάντα.
Αμέσως σηκώνομαι για να ντυθώ και να φύγω λέγοντάς της:"Δεν κάναμε τίποτα,τα 20 ευρώ για να φύγω".
Πανικοβλήθηκε και ξαφνικά μεταμορφώθηκε:"Όχι,όχι,το βγάζω".Έμεινε γυμνή.Συνεχίζω να επιμένω στο προφανές (επιστροφή χρημάτων)
και τότε παριστάνει ακόμα την πιο καταδεκτική και πρόθυμη και μου τάζει οτι θα είναι καλή.
Ξαπλώνουμε στο κρεβάτι και της λέω οτι θα βάλω εγώ καπότα δική μου από συσκευασία και όχι χύμα του σωρού.
Προέβη πάλι αυτόματα στην ίδια κίνηση:Έδωσε πάλι δύο ψόφια φιλάκια στο στήθος και με το ένα δάκτυλο του χεριού πάτησε το μέσο των αρχιδιών προς τα κάτω λες και πατάει κουμπί ηλεκτρικής συσκευής.Μηχανικίστικη ανούσια κίνηση που κάνει σε όλους.
Αμέσως μετά λέει με υπηρεσιακό ύφος:"Έλα, βάλε την καπότα τώρα"!!!!.Σε πεσμένο πούτσο!
Ούτε προκαταρκτικά ούτε γλύψιμο αρχιδιών που διατυμπάνιζε στο σαλόνι ούτε τίποτα!
Φυσικά αμέσως σηκώνομαι,αρχίζω να ντύνομαι λέγοντάς της τα αυτονόητα.
Αρχίζει πάλι τα παρακάλια και "εντάξει μην φεύγεις" και τα λοιπά.
Ένω ντυνόμουν της εξηγούσα οτι αυτά τα κάνανε οι ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΟΙ ΕΛΛΕΪΝΙΔΕΣ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1980.Συνέχιζε να προσπαθεί να με κρατήσει στο δωμάτιο.Όταν είδε και απόειδε φώναξε την τσατσά.
Της εξήγησα και μη έχοντας τι άλλο πει άρχισε το γνωστό τσαμπουκαλεμένο νταβατζιλίδικο υφάκι:"Άντε,άντε, άντε φύγε από δω να μην σε βλέπω".
Μπας και φοβηθώ και φύγω χωρίς να μου δώσει τα 20 ευρώ.
Εγώ:"Εμένα δεν θα μου μιλάς σ'αυτό το ύφος!!!.Θα μου μιλάς στον τόνο που σου μιλάω."
Τσατσά:"Και ποιος είσαι εσύ που δεν θα σου μιλάω σ'αυτό το ύφος;"
Εγώ:"Τι,ποιος είμαι γω;"
Τσατσά:"Ναι,ποιος είσαι εσύ;"
Εγώ:"Εγώ είμαι ο οποιοσδήποτε πελάτης που έρχεται για να περάσει καλά."
Το κριτήριό της για το αν θα μιλήσει σωστά είναι ο φόβος:"Ποιος είσαι εσύ".Σε όποιον φοβάται,κλάνει πατάτες και μιλάει σωστά.
Σ'αυτό το σημείο η "Βραζιλίζουσα" της ψιθυρίζει από δίπλα της:
"Έχει δίκιο,άργησα να κλείσω το κλιματιστικό,δεν έβγαλα το κομπινεζόν στην αρχή και του είπα να βάλει καπότα σε πεσμένο πούτσο,δώστου τα λεφτά να φύγει."
Μου επιστρέφει τα 20 ευρώ και κατά την έξοδό μου, η Ελληνίδα τσατσά αποδεικνύει πάλι το προφανές του χαρακτήρα της υψώνοντας φωνή με το γνωστό τσαμπουκαλεμένο υφάκι.Πήρε μία απάντηση από τα ίδια στο ίδιο ύφος και έφυγα.
ΟΙ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ ΕΛΛΕΪΝΙΔΕΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΤΟΥ 1980-1990 ΠΕΘΑΝΑΝΕ!!!
Πάρτε το χαμπάρι!!!
Θα βρείτε κοροϊδα-πελάτες...ΑΛΛΑ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ ΤΑ ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΑΛΛΟΙ!
Αυτοί που σέβονται τον πελάτη καθ'ολοκληρίαν:Συμπεριφορά-υπηρεσίες.
Μελαγχροινή μελαμψή βραζιλιάνικου τύπου με σαρκώδη χείλη.Τούμπανο, καταφανώς ψεύτικο βυζί.Αγνώστου ονόματος."Βραζιλίζουσα" λοιπόν.
Την είχα δει και άλλες 2-3 φορές εκεί, πάντα πρωϊνή βάρδια,να διαφημίζει
τις υπηρεσίες της.
Παρουσιάζει η ίδια τον εαυτό της και τις υπηρεσίες της στο σαλόνι:
Κάνει τό ένα,κάνει το άλλο,γλύφει αρχίδια,"θα περάσετε καλά" κ.τ.λ..Η τσατσά πάντα απούσα,κάθεται στην κουζίνα.
Διαπράττω το ατόπημα και δίνω τα 20 ευρώ.Φυσικά στην ίδια την κοπέλα που με οδήγησε και στο δωμάτιο αφού η τσατσά καθόταν.
Το δωμάτιο καθαρό με νιπτήρα και υγροσάπουνο.Τα σεντόνια άστρωτα από τον προηγούμενο πελάτη (προφανής ο λόγος) αλλά σχετικά καθαρά αναλόγως την ώρα.
Ζητάω από την κοπέλα να κλείσει το κλιματιστικό λέγοντάς της οτι κάνει πολύ ζέστη.Αστραπιαία και αφοπλιστική η απάντησή της:
Τα 20 ευρώ πρώτα!!!.Προτάσσοντας συγχρόνως την παλάμη της για
είσπραξη "αμά τη εμφανίσει" (του εικοσάευρου).
Δίνω 50 ευρώ και περιμένω να έρθει με τα ρέστα και με το τηλεχειριστήριο του κλιματιστικού σε εύλογο χρόνο.Μάταια!.Έρχεται αργοπορημένη μόνο με τα ρέστα χωρίς το τηλεχειριστήριο.Εν τω μεταξύ το δωμάτιο ήταν φούρνος.
Της το ξαναλέω και πάει και το φέρνει.Κλείνει το κλιματιστικό.
"Εμ τώρα Θα περιμένεις 10 λεπτά να πέσει η θερμοκράσια σε κανονικά επίπεδα και μετά θα έρθεις.Πήγαινε σε άλλον πελάτη αν έχεις" της λέω.
Η αντίδρασή της ήπια όσο και δόλια:"Έλα, έλα" κατευθυνόμενη στο κρεβάτι για ν'αρχίσουμε.Σε γράφει στα παλιά της τα παπούτσια!.Τα 20 ευρώ να πάρει και από κει και πέρα να κάνει την ξεπέτα της.Κανένας σεβασμός στον πελάτη.
Της το λέω δεύτερη φορά και φεύγει.Έρχεται μετά από λίγο με την καπότα χύμα χωρίς περιτύλιγμα κρατημένη στα δάκτυλά της,έτοιμη να την φορέσει.
Είχα ήδη καταλάβει από πιο πριν τι θα γίνει.
Κρατώντας πάντα στο ένα χέρι της την χύμα καπότα του σωρού,έδωσε δύο ψόφια φιλάκια στο στήθος και με ένα δάκτυλο του άλλου χεριού πάτησε το μέσο των αρχιδιών προς τα κάτω λες και πατάει κουμπί ηλεκτρικής συσκευής.
"Βγάλε το ρούχο σου" της λέω.Φορούσε ένα μαύρο "κομπινεζόν"
Η απάντησή της με βαριεστημένο ύφος επιβεβαίωσε την απάτη:
"Σε μπουρδέλο βρίσκεσαι".Αρνούμενη να βγάλει το "κομπινεζόν" που κάλυπτε τα πάντα.
Αμέσως σηκώνομαι για να ντυθώ και να φύγω λέγοντάς της:"Δεν κάναμε τίποτα,τα 20 ευρώ για να φύγω".
Πανικοβλήθηκε και ξαφνικά μεταμορφώθηκε:"Όχι,όχι,το βγάζω".Έμεινε γυμνή.Συνεχίζω να επιμένω στο προφανές (επιστροφή χρημάτων)
και τότε παριστάνει ακόμα την πιο καταδεκτική και πρόθυμη και μου τάζει οτι θα είναι καλή.
Ξαπλώνουμε στο κρεβάτι και της λέω οτι θα βάλω εγώ καπότα δική μου από συσκευασία και όχι χύμα του σωρού.
Προέβη πάλι αυτόματα στην ίδια κίνηση:Έδωσε πάλι δύο ψόφια φιλάκια στο στήθος και με το ένα δάκτυλο του χεριού πάτησε το μέσο των αρχιδιών προς τα κάτω λες και πατάει κουμπί ηλεκτρικής συσκευής.Μηχανικίστικη ανούσια κίνηση που κάνει σε όλους.
Αμέσως μετά λέει με υπηρεσιακό ύφος:"Έλα, βάλε την καπότα τώρα"!!!!.Σε πεσμένο πούτσο!
Ούτε προκαταρκτικά ούτε γλύψιμο αρχιδιών που διατυμπάνιζε στο σαλόνι ούτε τίποτα!
Φυσικά αμέσως σηκώνομαι,αρχίζω να ντύνομαι λέγοντάς της τα αυτονόητα.
Αρχίζει πάλι τα παρακάλια και "εντάξει μην φεύγεις" και τα λοιπά.
Ένω ντυνόμουν της εξηγούσα οτι αυτά τα κάνανε οι ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΟΙ ΕΛΛΕΪΝΙΔΕΣ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1980.Συνέχιζε να προσπαθεί να με κρατήσει στο δωμάτιο.Όταν είδε και απόειδε φώναξε την τσατσά.
Της εξήγησα και μη έχοντας τι άλλο πει άρχισε το γνωστό τσαμπουκαλεμένο νταβατζιλίδικο υφάκι:"Άντε,άντε, άντε φύγε από δω να μην σε βλέπω".
Μπας και φοβηθώ και φύγω χωρίς να μου δώσει τα 20 ευρώ.
Εγώ:"Εμένα δεν θα μου μιλάς σ'αυτό το ύφος!!!.Θα μου μιλάς στον τόνο που σου μιλάω."
Τσατσά:"Και ποιος είσαι εσύ που δεν θα σου μιλάω σ'αυτό το ύφος;"
Εγώ:"Τι,ποιος είμαι γω;"
Τσατσά:"Ναι,ποιος είσαι εσύ;"
Εγώ:"Εγώ είμαι ο οποιοσδήποτε πελάτης που έρχεται για να περάσει καλά."
Το κριτήριό της για το αν θα μιλήσει σωστά είναι ο φόβος:"Ποιος είσαι εσύ".Σε όποιον φοβάται,κλάνει πατάτες και μιλάει σωστά.
Σ'αυτό το σημείο η "Βραζιλίζουσα" της ψιθυρίζει από δίπλα της:
"Έχει δίκιο,άργησα να κλείσω το κλιματιστικό,δεν έβγαλα το κομπινεζόν στην αρχή και του είπα να βάλει καπότα σε πεσμένο πούτσο,δώστου τα λεφτά να φύγει."
Μου επιστρέφει τα 20 ευρώ και κατά την έξοδό μου, η Ελληνίδα τσατσά αποδεικνύει πάλι το προφανές του χαρακτήρα της υψώνοντας φωνή με το γνωστό τσαμπουκαλεμένο υφάκι.Πήρε μία απάντηση από τα ίδια στο ίδιο ύφος και έφυγα.
ΟΙ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ ΕΛΛΕΪΝΙΔΕΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΤΟΥ 1980-1990 ΠΕΘΑΝΑΝΕ!!!
Πάρτε το χαμπάρι!!!
Θα βρείτε κοροϊδα-πελάτες...ΑΛΛΑ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ ΤΑ ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΑΛΛΟΙ!
Αυτοί που σέβονται τον πελάτη καθ'ολοκληρίαν:Συμπεριφορά-υπηρεσίες.
Πληροφορίες Επίσκεψης
Ημερομηνία επίσκεψης
Ιανουαρίου 15, 2010
jockerx
Σχόλια
Έχεις ήδη λογαριασμό; Άμεση σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού