Λεπτομέρειες αξιολόγησης

50 ημέρες. Τόσο κράτησε αυτή τη φορά η περίοδος ανηδονίας. Με τελευταία επίσκεψη σε μια Αλιόνα στο Διδύμου 18, τιγκαρισμένη στα ψυχοφάρμακα. Αμίλητη, ένα προσωπείο ψυχρό, βιαστική, διαδικαστική. Ένα γελοία μικρό χριστουγεννιάτικο δέντρο σε μια γωνιά του σαλονιού σε προϊδέαζε για μικρές προσδοκίες. Ένα δωμάτιο καλυμμένο ολόκληρο με άσπρη ραμποτέ επένδυση. Παγκάκι πεζοδρομίου αντί καναπέ στη μία πλευρά. Το άσπρο στρογγυλό φωτιστικό από ριζόχαρτο κρεμόταν γεμάτο σκουπίδια μέσα του. Έπιασα τον εαυτό μου να υπνωτίζεται από το φωτορυθμικό λες και κοίταζα καρφί το βλέμμα του Ίρις, σαν άλλος Αστερίξ. Ένα μίζερο γαμήσι για το κλείσιμο της χρονιάς.
Μια χρονιά που υπήρξε ενδιαφέρουσα. Σε τρεις κοπές πίτας βρέθηκα στις αρχές του '24, τρία φλουριά κέρδισα. Τρεις επιθυμίες εξαργυρώθηκαν.
Ταξίδι σε Βερολίνο και είσοδος σε Berghain.
Συναυλία των Rammstein σε ΟΑΚΑ, όπου στη Feuerzone βίωσα μια ζωώδη εκτόνωση καλύτερη κι από σεξ.
Σύντομο ειδύλλιο με ιερόδουλη. Ρίχνοντας μια ματιά στο παρασκήνιο. Στο πως είναι να ζεις τις ώρες πριν και μετά τη βάρδια, τα ραντεβού. Οι αγαπούληδες. Οι ερωτικές εξομολογήσεις παντρεμένων. Οι κόντρες με άλλες ιερόδουλες. Χάπια, τσιγάρα, αλκοόλ. Παραληρήματα.
Και κάπως έτσι πέρασε αυτή η χρονιά. Μπήκε το '25. Πέρασε αδιάφορα ο Γενάρης. Ήρθε ο κουτσός Φλεβάρης. Ήρθαν τα κρύα. Ήρθαν και οι καύλες.
Ξημέρωσε ένα ηλιόλουστο Σαββάτο με το κρύο του αναζωογονητικό. Ντύθηκα καλά και έφυγα με πρώτο σταθμό το Μετάξι. Πάρκαρα και πήγα να βολτάρω σε Μεγάλου Αλεξάνδρου και Ιάσωνος. Μπήκα στο 39. Κοσμοσυρροή. Πακιστανοί ανέβαιναν σκάλες, κατέβαιναν υπόγεια. Σχετικότητα του Escher. Εικόνα βγαλμένη από το Squid Game. Μόνο ο Γαλάζιος Δούναβης έλειπε ως μουσική υπόκρουση. Εδώ, τουλάχιστον, οι παίκτες διάλεγαν μόνοι τους τον στίβο που θα έδιναν τη μάχη τους. Μπήκα να ρίξω μια ματιά στο πρώτο δεξιά. Ο τσάτσος με την ιδιαίτερη αλωπεκία ήταν καθιστός και έβλεπε ντοκιμαντέρ για το Αλκατράζ στο κινητό του. Είπε το ποιηματάκι του και πως το κορίτσι του ήταν σε δωμάτιο. Έσκασαν κανά δυο υποψήφιοι πελάτες. Ξεκίνησε πάλι την απαγγελία του.
«Πολύ καλό κορίτσι. Τσιμπουκάκι, σεξ σε...» και ο λόγος του έσβησε με τη φράση να μένει μετέωρη, ανολοκλήρωτη. Γύρισε πάλι στο ντοκιμαντέρ που μίλαγε για τη μία και μοναδική απόδραση που κατάφεραν κάτι τύποι τους οποίους δεν βρήκαν ποτέ. Βγήκε το κορίτσι και την κάναμε ομαδικώς. Απόδραση από το 39.
Μην έχοντας βρει κάτι να μου τραβήξει το ενδιαφέρον, μπήκα αμάξι και κατευθύνθηκα προς Φυλής-Φωκαίας και πέριξ. Είπα να ξεκινήσω από Διδύμου. Χτύπησα το κουδούνι στο 27. Μπήκα και κάθισα σαλονάκι. Βγήκε η τσατσά και μου ανέφερε πως έχει μία κοπέλα. Την Ελένη.
«Ελεύθερο στοματικό-τελειωτικό, 69, σεξ σε όλες τις στάσεις. Είναι λίγο γεματούλα» μου είπε με μια συστολή.
Ήξερα πολύ καλά ποια ήταν. Την είχα απολαύσει τρεις φορές στο Αλκαμένους 113 πριν το κλείσιμό του και την επαναλειτουργία του υπό νέα διεύθυνση και με άλλες εργαζόμενες. Βγήκε σε ένα αδιάφορο σαλονάρισμα. Ξανθιά, πενηντάρα, γύρω στο 1.75, καμιά 110αριά κιλά. Υπέροχα κρεμαστά χοντρόβυζα και τσιτωμένη κωλάρα.
«Πρωκτικό δεν κάνεις πια;» τη ρώτησα ενώ μου είχε γυρίσει την πλάτη της, επιστρέφοντας στο πόστο αναμονής της.
«Είναι εξτρά» μου πέταξε.
«30;»
«Ναι».
Έδωσα ένα πενηντάρι στην κυρά της και με έβαλε στο δωμάτιο στην ευθεία όπως μπαίνεις, πίσω από την κουρτίνα. Έβγαλε και μου έδωσε κατευθείαν το εικοσάρικο. Εισιτήριο για κάποιο επόμενο καβαλίκεμα.
Γδύθηκα, τον έπλυνα και άραξα κρεβάτι να την περιμένω να τελειώσει με τον προηγούμενο της σειράς.
Αναμονή πέντε δέκα λεπτά. Μπήκε γελαστή. Σηκώθηκα όρθιος και την καλωσόρισα. Πήγα από πίσω της και άρχισα να τον τρίβω στην κωλοχαράδρα της. Είχα καρακαυλώσει. Άρχισα να τη φιλάω στον λαιμό. Τα γουστάρει αυτά τα φιλιά. Χούφτωνα από πίσω τις βυζάρες της, την κοιλούμπα της. Το καυλί μου παλλόταν.
Την έβαλα να καθίσει στο κρεβάτι και τον έμπασα στο στόμα της. Η πίπα της δεν είναι κάτι τρομερό. Δεν έχασα χρόνο εκεί.
«Πάμε. Κωλαράκι».
Γελώντας στήθηκε στα τέσσερα και έβαλε λιπαντικό από ένα σωληνάριο.
«Σιγά σιγά».
Μπήκα με την πρώτη στο στενό κωλοτρυπίδι της, ανάμεσα από τα γεμάτα κωλομέρια της. Ξεκίνησα όπως μου το ζήτησε. Και άρχισα να αυξάνω. Έπεφτα με φόρα πάνω στην κωλάθρα της. Ο παφλασμός, μελωδία στ' αυτιά μου.
Της ζήτησα να ξαπλώσει μπρούμυτα και ακολούθησα την πορεία του σώματός της χωρίς να βγω από τα σωθικά της. Ξεκίνησα πάλι το πιστόνιασμα. Ένιωσα το χύσιμο να έρχεται. Το κατάλαβε και αυτή βγάζοντας ένα βογγητό για να υποδεχτεί την επικείμενη στιγμή της δόξας.
Έφυγε το πρώτο της χρονιάς. Μέσα σε έναν από τους αγαπημένους μου πάτους για τέτοια χρήση. Τον τούρλωσε γελώντας όσο έδινα τις τελευταίες πουτσιές, του σβησίματος. Ακούμπησα το κεφάλι μου στην πλάτη της να βρω τις ανάσες μου.
Μπαίνοντας στη νέα χρονιά από την πίσω πόρτα.
Ήταν το τρίτο κωλογαμήσι μαζί της. Πετυχημένη συνεύρεση για ακόμα μια φορά. Η Ελένη είναι από τις αγαπημένες μου σοβιέτ νταρντάνες. Το όλο σουλούπι της μου θυμίζει μια γκόμενα γκοθομεταλλού που είχα. Ίδια κοψιά, μαυρομάλλα, ημίτρελη. Που δεν χόρταινε σοδομισμό.
«Πότε δουλεύεις;»
Με λίγα ελληνικά, λίγη νοηματική, μου είπε πως δουλεύει κάθε μέρα μετά τις πέντε. Πως σήμερα έτυχε να είναι πρωινή. Με χαιρέτησε με χαμόγελο και ένα πεταχτό φιλί στο στόμα.
Ξέχασε τα блядь που με είχε στολίσει την τελευταία φορά που την είχα πάρει στο 113, όταν της ζήτησα να γονατίσει στο πάτωμα. Όταν τα γόνατά της είχαν αγγίξει τα όρια αντοχής τους. Με σκοπό να τη χύσω στόμα με 'μένα όρθιο. Το οποίο το είχε κρατήσει σφαλιστό. Είχε προσπαθήσει να τα κατευθύνει στα βυζιά της και τελικά τα δέχθηκε αναπάντεχα στο πρόσωπο. Και τότε ανακοίνωναν από το σαλόνι ελεύθερο στοματικό-τελειωτικό, χωρίς να τηρείται στο δωμάτιο.
Περασμένα ξεχασμένα. Όπως είχε πει και ο Βαγγέλης Μουρίκης, στον ρόλο του Καραμάνη, στον αφηνιασμένο Πετρόπουλο.
Με αγάπησε ξανά το κορίτσι και με αυτό το φιλί έφυγε καρφί για το διπλανό δωμάτιο και τον επόμενο πελάτη.
Ντύθηκα και την έκανα χωρίς να βολτάρω περαιτέρω. Ο ήλιος έδινε φως σε μια υπέροχη μέρα. Έκατσα για μια στιγμή ακίνητος να απολαύσω το κάψιμό του στο πρόσωπό μου. Μιας και ένα άλλο κάψιμο είχε προσωρινά καταπραϋνθεί. Τα αρχίδια μου είχαν αδειάσει επιτυχώς.
Ικανοποίηση για την έναρξη της νέας σεζόν, των νέων εξορμήσεων.
Γλυκές μου πουτάνες, καλώς ορίσατε και πάλι στη ζωή μου.