Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Μετά από Φόλα Made in Latin, μπαίνω στο 17, στην εγγυημένη Μικαέλα, τη σιλικονάτη Μολβαδή με τα πορνογυαλιά, με την οποία συνεδριάζουμε τακτικά τα 2 τελευταία χρόνια. Την πέτυχα χωρίς κόσμο. Χαρές αγκαλιές κλπ στο σαλονάκι. Εχει πάρει λίγα κιλάκια στην κοιλιά και το πρόσωπο έχει λίγο σπάσει απο τις διπλοβάρδιες. Ομως...
Μπαίνει στο δωμάτιο και τραβάει το μικρό μάνταλο για να με κλειδώσει μέσα, σημάδι οτι δεν βιάζεται, και η τσα2 δεν θα ενοχλήσει. Με ξέρει, οπότε όρμησε χωρις προκαταρκτικά και timewasting στην πούτσα και ξεκίνησε το λυσσώδες τσιμπούκι της, με πολύ γρήγορες εναλλαγές πινέλου με τη γλώσσα πάνω -κάτω και απροειδοποίητα deep throats, που είναι και το δυνατό της σημείο. Νομίζω δεν της πήρε πάνω απο 1-2 λεπτά να με φέρει στα πρόθυρα της υπερχείλισης. Φοράω σκούφο και τη στήνω στα 4. Δεν υπήρχε λόγος για χάδια και φιλιά. Γκαζώνω 200 με τη μία και αναφωνεί την αγαπημένη της ατάκα "at last, someone who knows to fuck!". Δεν πτοήθηκε καθόλου, δεν κατάλαβε Χριστό από το ανελέητο κοπάνημα, η τύπισσα είναι φονιάς στο κρεββάτι, κρεατομηχανή του σεξ. Εδωσα πόνο με μέγιστη ένταση, αφού με είχε εκνευρίσει το λατινικό τσόλι (βλ προηγούμενη κριτική) και ήθελα να ξεσπάσω. Πάνω στην εκσπερμάτωση της έριξα τα καθιερωμένα κωλοσκάμπιλα και τις αγαπημένες μου πεζοδρομιακές βωμολοχίες. Εκει το ματσάκι έληξε.
Εβαλε τα πορνογυαλιά της, είπε κι ένα ουάου, αγκαλιαστήκαμε, χαιρετηθήκαμε και βγήκε. Εννοείται θα τιμάται για όσο ακόμα παραμένει στο χώρο.