Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Χαιρετώ τα φιλαράκια..

Από νωρίς το απόγευμα είχα επισκέψεις φιλαράκια
από το εξωτικο Μενίδι..
Όφειλα σαν καλος οικοδεσπότης να τους ξεναγήσω στα αξιοθέατα της γειτονιάς μου
αλλά και της ευρύτερης περιοχής του Αγιου Παντελεήμονα...

Ξεκινήσαμε με πιροσκι και μπυρακια απέναντι από το ναο και συνεχισαμε στα σπίτια..
Μπαίναμε και βγαίναμε συνέχεια..
Πάνω κάτω ολη την ωρα λιώσαμε σολα...

Ώσπου..

Ανεβαίνοντας στον όροφο του οίκου η υπηρεσία παρουσίασε την Νικόλ...
Ψηλή Βραζιλιανά ,μαύρο ισιο μαλλί, σχετικά μικρο στήθος, κωλαρα τεράστια για τους λάτρεις
αλλά γενικότερα μονοκόμματο σωμα άτσαλο...

Ας είναι..

Είχε αρκετο κοσμο και αναμονή και έτσι περιμέναμε υπομονετικά να έρθει η σειρά μας
σαν καλα παιδιά...

Μετα από αρκετή ωρα και μιας και δεν είχαμε βρει κατι αξιόλογο πουθενά αλλού
ήρθε η πολυπόθητη σειρά μας..
Πρώτα ενας φιλαράκος και μετα εγώ..

Βγαίνοντας ο φίλος δεν τον είδα πολύ ενθουσιασμένο τον ρώτησα βέβαια και μου
είπε μέτρια φάση ,αλλά δεν μάσησα και δεν ζήτησα φυσικά πισω το πορνο-παραβολο..

Μπορεί να μην ταίριαξε είπα...

Μπήκα στο διάδρομο τελευταίο δωμάτιο αριστερά και γδύθηκα ,φρεσκαρίστηκα και περίμενα...
Μπήκε και ξεκίνησε η νοηματική..

Άνοιξε προφυλακτικο και το πέρασε σε πεσμένο μόριο..
Άτσαλη και άγαρμπη πιπα αλλά πέτυχα μια κάποια στύση αρκετά ικανοποιητική..
Συνέχισε την υλοτόμηση της πουτσας μου μεχρί που βαρέθηκα να την βλέπω και την έβαλα να
με καβαλήσει..

Τούμπανο ο σκύλος...
Ψωλοτσακιστρα λέμε στο Cowgirl...

Κοπανήθηκε οσο κοπανήθηκε η δικια σου πάνω στο ευάλωτο από τις κακουχίες
δόλιο κορμάκι μου και αλλαγή καπακι στοπ το ζεϊμπέκικο τσιφτετέλι πάμε...

Ιεραποστολικο...

Αρχίζω και γκαζώνω να της παρω τον αερα και...
Αρχίζει γκριμάτσες ντεκαβλε μπας και ξεκαβλωσω...
Εκανε την αλλήθωρη ,έβγαζε άναρθρους ηχους σαν ζωο και διαφορά ωραία..
Προς στιγμή νόμιζα πως έπαθε 'κανα επιληπτικο σοκ και αγχώθηκα λίγο αλλά παπαρια...

Την είχε πιάσει απλα η μαλακια μάλλον...

Anyway..

Δεν πέτυχε αυτό που πιθανολογώ ήθελε δυστυχώς για αυτή...
Έχυσα μια χαρά και σηκώθηκα πέταξα καπότα ,δεν της μίλησα καθόλου
την ωρα που έφευγε ,όπως αλλωστε ούτε και αυτή αφού μιας εξαρχής παίζαμε με την νοηματική..

Φεύγοντας η υπηρεσία με ρώτησε πως περασα και είπα άψογα..
Δεν το πίστεψε ποτέ εννοείται..
Αλλώστε ξέρει τι εμπορεύεται οπότε ατυχες το να ρωτάει εντυπώσεις...

Όλα καλα..

Βγήκα με τις αλεπουδοφατσες κατηφορίσαμε την Αχαρνών και συνεχίσαμε τα μπυρακια...

"Τα μέρη όπου, κατεξοχήν, ανθεί η αισιοδοξία είναι τα ψυχιατρεία..."
Havelock Ellis
1859-1939

Ευχαριστώ για την ανάγνωση..