Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Στο παρακμιακό στενό είχα χρόνια να περάσω. Πρέπει να ήταν αυτός ο οικός γιατί είναι κολλητά αρκετοί μαζί. Στο σαλόνι, η νυσταλέα τσατσά που κοιμόταν όρθια μου εμφάνισε μια κοντή με μαγκίτικο ύφος καστανή μεγαλοκοπέλλα από Αλβανία με το όνομα Άννα. Η τσατσά την παρουσίασε ότι κάνει τα πάντα όλα. Ηλικιακά, μάλλον έχει περάσει τα 40. Ήταν η πρώτη φορά που πάω με Αλβανίδα, αφού συνήθως επιλέγω το πιο Ανατολικό Μπλοκ. Όμως, λόγω έλλειψης χρόνου, είπα να περάσω καθώς στην περιοχή και λόγω των γιορτών πολλά στανταράκια απουσίαζαν.
Τι τόθελα ο μαύρος. Ξεκίνησε με κάτι σαν τρίψιμο στο στήθος και προσπάθεια χειρομάλαξης. Λίγα φιλάκια στο στήθος και κακή εφαρμογή προφυλακτικού σε μελάτο μόριο, με εγκλωβισμό αέρα στο πάνω μέρος του. Στο ενδιάμεσο έλεγε και κάτι ξενερωτικά που κάθε άλλο παρά βοηθούσαν στη στύση. Δεν έβγαλε την κυλότα και δεν άφηνε επουδενί χάδια στο αιδοίο. Το μόνο θετικό ότι άφηνε κάπως φιλάκια στα ομολογουμένως αξιόλογα βυζιά της που ήταν για μένα και το δυνατό της σημείο. Με τα πολλά και μετά κόπων και βασάνων επήλθε μια σχετική στύση. Ανέβηκε από πάνω με δική της πρωτοβουλία και το έβαλε μέσα στο ξυρισμένο αιδοίο της. Μετά από λίγο κατάφερα να χύσω. Μια από τις πιο ξενέρωτες συνευρέσεις τα τελευταία χρόνια. Το δωμάτιο αρκετά ευρύχωρο και με ντουζιέρα αν πρόσεξα καλά, χωρίς όμως εκπαιδευτική τηλεόραση. Δεν θα ξανατιμηθεί η εν λόγω κοπέλα, έστω κι αν είναι η τελευταία εναπομείνασα ιερόδουλος στη Λιοσίων και πέριξ.