Διδύμου 22 (Μπουρδέλα) Άγιος Παντελεήμονας/Πλατεία Βικτωρίας

Η Μαιρη ειναι πλεον γνωστη στη πιατσα και δουλευει σχεδον παντα απογευμα χαρακτηριστικο πανω της εινα τα πολλα tattoo που εχει στα χερια και το κοντο καυλα μαλλι σε δυο χρωματα.
Βγενει σαλονι η τασ2 λεει το προγραμμα και οτι η Μαιρη ειναι Ελληνιδα.
Δινω τα 20€ και μπαινω σε ενα καλο και καθαρο για την περιοχη δωματιο μετα απο 5 λεπτα ερχεται η καυλα τα λεμε λιγο πριν και μου λεει'γλυφω ετσι' της λεω 'ναι' και ξεκιναει με καραμελομα στα μπαλακια και μετα μια τρομερη υγρη πιπα που της ελεγα να το φτυνει και το εκανε απιστευτα και για αρκετη ωρα.
Μετα περασμα σκουφου με πρωτη σταση αυτη απο πανω πολυ καλη μετα την πηρα στα τεσσερα πινοντας την χαλαρη κολαρα της η πισω τρυπα ηταν αρκετα δουλεμενη αλλα δεν την δινει λεει.το τελος ηρθε εκει.
Εν ολιγης η Μαιρη ηταν αρκετα καλη αλλα δεν ξερω αν θα ξανα παω.
Με αγωνιστικους χαιρετισμους............

— Χαίρετε, ποια είναι εδώ;
— Η Μαίρη.
Τη συγκεκριμένη τη βλέπω συχνά στον συγκεκριμένο οίκο˙ πρόκειται για μελαχρινή μιλφ που μιλάει καλά ελληνικά (Ελληνίδα;), με πολύ κοντό μαλλί δεξιά-αριστερά και κοντό (ξανθό) επάνω, μέτριο πρόσωπο, μικρομεσαίο χαλαρό στήθος, μέτριο ανάστημα, κανονικό σώμα, χαλαρό, ψιλοκαλοσχηματισμένο κώλο, χαλαρό και ψιλοκαλοσχηματισμένα πόδια, χαλαρά επίσης. Την όλη εικόνα συμπληρώνουν πάμπολλα τατουάζ, με πιο χαρακτηριστικό το λαγουδάκι του πλέιμποϋ στο εφήβαιο.
Πλήρωσα τη συμπαθητική, κοντομαλλούσα, διοπτροφόρο υπηρεσία με το εργόχειρο.
— Ευχαριστούμε, ευχαριστούμε!
Και πέρασα στο γαλάζιο δωμάτιο του σαλονιού. Η πόρνη εισήλθε απ' την εσωτερική του πόρτα ύστερα από δεκαπέντε λεπτά.
— Γεια σου!
Επικοινωνιακή˙ ενδιαφέρθηκε να μάθει τ' όνομά μου, μου είπε και το δικό της, δηλώνοντας στη συνέχεια πως «θα περάσουμε τέλεια! Θα χαλαρώσουμε», μιας και «αυτό είναι και το πιο σημαντικό».
— Γλείφω ελεύθερα ή με πορφύλαξη; Ρώτησε γονατίζοντας ολόγυμνη πλάι μου.
— Με προφύλαξη.
— Ωραία, οπότε μπορούμε να γλείψουμε γύρω γύρω.
Προχώρησε σε μία πίπα δυνατή, ενώ κατά τη διάρκεια της ακρογλώσσιας ορχεολειχίας "τσίμπησε" και μία αρχιδότριχα στο στόμα...
Τα φιλάκια της —στο στήθος, τον λαιμό και τη μούρη μου—, ήταν γρήγορα και επιφανειακά ενώ το γλείψιμό της, ως συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, ακρογλώσσιο. Ανταλλάξαμε κι ακρογλώσσια γλωσσόφιλα! 'Ηταν όμως προφανές πως θα προτιμούσε να τα είχε αποφύγει...
— Για να σε "πάρω" στα τέσσερα, τώρα που είναι σκληρή...
Πήρε θέση βολική.
Κάτα τη διάρκεια της γάμευσης το μουνί της το ένιωθα άνετο, η ίδια όμως είχε καλή συμμετοχή με ψιλοβογγητά και πρόστυχα κοιτάγματα μέσω του επίτοιχου καθρέφτη.
Της ζήτησα ν' ανέβει κι από πάνου...
— Για ανέβα από πάνω...
'Ηταν τότε που είδα και το ταττού κοντά στο αιδοίο.
Ανεβοκατέβηκε κάμποσες φορές (βελτιώθηκε η αίσθηση), έδωσα κι εγώ κάποιες δυνατές από κάτω...
— Αα, τα κατάφερα!...
'Εχυσα.

Διαβάζοντας τα καλά σχόλια είπα να περάσω παρότι η κοπέλα δεν σε προδιαθέτει θετικά στο σαλονάρισμα (προφανώς γι αυτό της κολλήσανε το παρατσούκλι "μυστήρια"). Παρότι αρχικά φαίνεται εντυπωσιακή μια προσεκτικότερη ματιά προδίδει μάλλον αποτυχημένες πλαστικές (από δω ορμώμενος έβγαλα και τον τίτλο). Σίγουρα πάντως το στήθος της είναι σα να χαϊδεύεις άγουρα αχλάδι). Κάτι ψευτοπροκαταρκτικά, ακάποτο με μονότονο ρυθμό και τέλειωμα στο στόμα. Αμέτοχη, αγέλαστη και γενικά άχρωμη, άγευστη και αδιάφορη.
Ο χώρος πραγματικά πολύ καλός και ο νιπτήρας βασιλικός αλλά τι να το κάνεις;
Δεν θα ξαναπάρω με τίποτα.